ΠΗΝΕΛΟΠΙΑΔΑ η ΑυτοΒιοΘανατογραφία μιας βασίλισσας

Η Πηνελόπη, η «βασίλισσα της Ιθάκης» και «πιστή σύζυγος» του Οδυσσέα είναι πλέον μόνιμη κάτοικος του κάτω κόσμου.
Περιστοιχισμένη από ένα πλήθος θεραπαινίδων αφηγείται τη δική της εκδοχή και μας δίνει μια άλλη οπτική του μύθου. Η κόρη του βασιλιά της Σπάρτης και μιας Ναϊάδας, μιας νύμφης του νερού, δεν είναι τόσο όμορφη όσο η ξαδέρφη της, η Ελένη, άλλωστε εκείνη έμεινε στην Ιστορία σαν “ωραία” ενώ η Πηνελόπη σαν “πιστή”. Παρόλα αυτά είναι εκείνη που διεκδίκησε και
κέρδισε για σύζυγό του ο πολυμήχανος Οδυσσέας. Ποιά ήταν πραγματικά η σχέση τους; Είχε λόγο να του μείνει πιστή για πάντα ή τελικά τον πρόδωσε με κάποιον από τους μνηστήρες; Πώς ήταν τα είκοσι χρόνια της απουσίας του Οδυσσέα η ζωή στο παλάτι της Ιθάκης; Το λόγο παίρνει η Πηνελόπη κι ο μύθος ξαναγράφεται με μαρτυρίες και αποκαλύψεις σε μια ελεύθερη θεατρική
διασκευή της «Πηνελοπιάδας» της Μάργκαρετ Άτγουντ. Η αλήθεια, άλλοτε αναμενόμενη και άλλοτε ανατρεπτική, δεν μπορεί να μείνει για πάντα κρυμμένη...
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Οι επαναλήψεις της ίδιας αφήγησης ενός μύθου δημιουργούν την ψευδαίσθηση μιας παγιωμένης βεβαιότητας της πραγματικότητας, παρέχοντας ταυτόχρονα ένα αίσθημα ασφαλείας. Τι συμβαίνει όμως στην επικρατούσα αλήθεια αν η αφήγηση του μύθου αλλάξει αφηγητή ή αν αποκτήσει πολλαπλούς αφηγητές; Πώς θα ήταν η αφήγηση της Οδύσσειας από την πλευρά μιας αφανούς ηρωίδας όπως η Πηνελόπη ή οι θεραπαινίδες της από τον Άδη τον 21ο αιώνα; Η διαπραγμάτευση της σύγχρονης πραγματικότητας μέσα από την επινόηση πολλών και διαφορετικών εστιών αλήθειας, αποκαλύπτει σχέσεις εξουσίας που κάθε φορά είναι ποικίλες, ευμετάβλητες και ρευστές. Τα νήματα μιας ιστορίας υφαίνουν διαφορετικά νοήματα ανάλογα με το ποιός
κάθε φορά τα κινεί. H Πηνελόπη υφαίνει τη δική της αφήγηση για όσα της συνέβησαν από την ώρα του γάμου της κι ώς τη μαζική μνηστηροφονία. Ταυτόχρονα το έργο παρουσιάζει και μια ακόμα πραγματικότητα με τα παρέμβλητα χορικά, μέσω των οποίων οι δώδεκα μοιραίες θεραπαινίδες εξιστορούν τη δική τους εκδοχή για τα πράγματα· κρίνοντας με καυστικό τρόπο τις άγριες αυτές πράξεις που είναι επίκαιρες όσο ποτέ.
ΘΕΑΤΡΟ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
Μεσσαπίων 4, Χαλκίδα • τ.κ. 34100
• Τ (30) 6972-162440
• Email : xalkidatheatro@gmail.com

ΔΙΑΣΚΕΥΗ: ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΒΑΛΣΑΜΑ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΑΡΙΝΑ ΜΕΡΓΟΥ
ΣΚΗΝΙΚΑ: ΜΑΙΡΗ ΜΟΥΡΣΕΛΛΑ
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΒΑΣΩ ΛΕΥΚΟΥΔΗ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΒΡΕΚΙΔΗΣ
ΒΙΝΤΕΟΠΡΟΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΗΧΟΤΟΠΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΤΑΛΟΣ
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ: ΜΑΤΙΝΑ ΜΠΑΝΟΥ
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΞΙΦΑΣΚΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΞΙΦΑΣΚΙΑΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΒΟΗΘΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΡΑΒΑ, ΕΣΤΕΡ ΣΩΤΙΑ ΛΟΥΚΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ/ΥΠΟΤΙΤΛΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ: ΜΙΝΑ ΒΑΜΒΑΚΟΥ
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΟΣΤΟΥΜΙΩΝ: ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΣΠΥΡΟΥ
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΩΝ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΛΩΝΙΑΤΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ ΟΕ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΑΦΙΣΑΣ: ΠΕΤΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΙΑΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΙΚΑΣ, ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΑΚΟΥ
ΜΑΚΙΓΙΑΖ- FACE PAINTING: EΥΑΓΓΕΛΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΣΩΤΗΡΙΟΥ
VIDEO TEASER: ΠΕΝΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
ΣΕΝΑΡΙΟ TEASER: ΒΑΣΩ ΛΕΥΚΟΥΔΗ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΠΙΠΕΡΙΑΝ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΘΕΑΤΡΟ ΧΑΛΚΙΔΑΣ

Παίζουν με αλφαβητική σειρά
ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ: ΗΡΑΚΛΗΣ/ΑΝΤΙΝΟΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΝΙΚΟΣ: ΡΑΨΩΔΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ ΕΛΕΝΗ: ΤΡΟΦΟΣ/ ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ
ΒΑΜΒΑΚΟΥ ΜΙΝΑ: ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΑΔΗ
ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ:ΜΝΗΣΤΗΡΑΚΙ
ΔΑΝΙΗΛΙΔΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ: ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΑΔΗ
ΔΟΥΔΑΛΗ ΑΝΤΩΝΙΑ: ΜΟΙΡΑ ΑΤΡΟΠΟΣ
ΚΑΡΑΒΑ ΕΙΡΗΝΗ: ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΑΔΗ
ΚΑΡΛΑΤΗΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑ: ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΑΔΗ
ΚΑΤΣΑΡΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ: ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΑΔΗ
ΚΟΕΝ ΜΠΕΝΤΖΑΜΙΝ: ΑΤΛΑΣ/ΑΓΕΛΑΟΣ
ΚΟΚΟΝΟΥ ΒΟΥΛΑ: ΚΑ ΣΙΣΥΦΟΥ/ ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ/ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Β
ΚΟΝΟΒΕΣΗ ΕΥΗ: ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΑΔΗ
ΚΟΤΣΑΝΤΑΜΠΑΝΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ: ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ/ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΣΠΑΡΤΗΣ/ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Γ
ΚΟΥΤΣΟΠΑΚΗ ΕΛΕΝΗ: ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ/ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΣΠΑΡΤΗΣ/ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Α
ΛΙΒΑΝΙΟΥ ΖΩΗ: ΑΘΗΝΑ
ΛΟΥΚΑ ΕΣΤΕΡ ΣΩΤΙΑ: ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ
ΜΕΤΑΞΟΥΛΗ ΜΑΡΙΑ: ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΑΔΗ
ΝΤΕΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ: ΙΚΑΡΙΟΣ
ΟΤΑΠΑΣΙΔΟΥ ΑΝΝΑ: ΑΡΤΕΜΙΣ/ΔΙΚΑΣΤΗΣ Α
ΠΑΠΑΦΙΛΙΠΠΟΥ ΕΥΑ: ΜΟΙΡΑ ΛΑΧΕΣΙΣ
ΠΑΡΧΑΡΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ: ΣΙΣΥΦΟΣ/ΛΑΕΡΤΗΣ/ΑΜΦΙΝΟΜΟΣ
ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΥ ΖΩΗ: ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΜΑΝΤΑΤΟΦΟΡΟΣ/ΔΙΚΑΣΤΗΣ Β
ΡΑΠΤΗ ΜΑΡΙΑ: ΜΑΝΤΙΣΣΑ/ΑΚΤΟΡΙΔΑ
ΣΚΟΥΡΑ ΒΑΣΙΑ: ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ
ΤΖΑΦΕΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: ΟΔΥΣΣΕΑΣ
ΤΣΩΛΗΣ ΗΛΙΑΣ: ΑΙΓΙΣΘΟΣ/ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ
ΦΩΤΙΑ ΕΛΕΝΑ: ΝΑΪΑΔΑ
ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΥΗ: ΚΑ ΜΙΔΑ/ ΔΙΚΑΣΤΗΣ Γ
ΧΟΥΛΙΕΡΗ ΜΑΙΡΗ: ΜΟΙΡΑ ΚΛΩΘΩ

1 - 31 Ιουλίου

Ευχή και κατάρα

Είναι ευλογία και βάρος μαζί, να κρατάς την αγάπη και το όνειρο ζωντανά, σε έναν κόσμο που σε ξεχνά, σε έναν κόσμο που τρέχει μόνο για να επιβιώσει. Είναι ευχή, γιατί η ψυχή σου παραμένει φωτεινή. Είναι κατάρα, γιατί συχνά μένεις μόνος, παρεξηγημένος, ξεχασμένος. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η αλήθεια: να συνεχίζεις να αγαπάς, να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι, να συνεχίζεις να θυμάσαι ποιος είσαι, ακόμα κι όταν ο κόσμος γύρω σου προσπαθεί να σε κάνει να το ξεχάσεις. Κική Κωνσταντίνου _____________ Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Εχθές βράδυ μας ταρακούνησε ο σεισμός. Εγώ δεν τον κατάλαβα — ευτυχώς, γιατί πάντα με φόβιζαν. Από ότι έμαθα όμως, ήταν αρκετά δυνατός, με διάρκεια και φόβο για όσους τον ένιωσαν. Θα περάσει κι αυτό. Στην Εύβοια, άλλωστε, είμαστε μαθημένοι. Σας φιλώ και σας εύχομαι μια όμορφη μέρα! 🌸

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά! Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου