Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΧΑΛΚΟΣ ΤΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ!



Όλοι αυτοί οι τύποι, μου φαίνονται αστείοι. Αστείοι, μέσα στην ματαιόδοξη μετριότητά τους, που "πλήρωσαν", για να την αποκτήσουν! Εύγε μεγάλο μου, τίποτα. Αγαπητό μου, κενό. Προσκύνα το "μαύρο" κύμβαλο, το αλαλάζον! Χαλκός του, είσαι!




Μίλα σε μένα    

Στίχοι:  
Νίκος Βουρλιώτης
Μουσική:  
Μιχάλης Παπαθανασίου


1.Goin' Through & Ταραξίας 

Με τόση σκόνη που υπάρχει μες στην πόλη που ζω
Πείτε μου ποιος μιλάει, η γλώσσα ή μιλά το κοκό
Έχουν οι σκέψεις και τα λόγια μολυνθεί όσο η φύση
Είναι τα βλέφαρα ανοιχτά μα η ματιά έχει σβήσει
Και ψάχνεις τη λύση συνήθως τα βράδια
Κι αδειάζεις την ψυχή σου και την κάνεις πιο άδεια
Ψεύτικα χάδια, χαμόγελα ίδια
Μ’ ένα καλαμάκι για οδηγό στα ταξίδια
Ψέμα στο ψέμα, βήμα με βήμα
Σα να θες να κόψεις τη ζωή απ’ το νήμα
Θεέ μου τι κρίμα και χρήμα χαμένο
Ένας ταξιδιώτης που ‘χει χάσει το τρένο
Ύποπτα στέκια, ύποπτες φάτσες
Ύποπτες ουσίες και ύποπτες ράτσες
Μοιάζει επιθυμία σαν να έχεις της πτώσης
Θέλεις να τη νιώσεις κι ας το πληρώσεις

Έλα, μίλα σε μένα
Ακούω τα λόγια της ψυχής
Νιώθω τον ήχο της σιωπής
Βλέπω το δρόμο της φυγής
Βλέπω χείλη σφιγμένα
Ένα

Η ίδια πάλι σκιά σε κυνηγάει ξανά
Μέσα στην ίδια σου την πόλη κάποιος σε πολεμά
Δηλητηριάζεις τις σκέψεις, πώς ν’ αντέξεις απόψε
Μια φωνή σου ουρλιάζει «τις φλέβες σου κόψε»
Σε τρελαίνει η σιωπή, τα βήματα που δεν έρχονται
Τα μυαλά που χρόνια τώρα σαν ρομπότ που ελέγχονται
Τα γόνατα που λυγίζουν, το κεφάλι που σκύβει
Το ξύλο στις πορείες και η μύτη που ανοίγει
Σε νόμους πνιγμένος, στο ψέμα πηγμένος
Σ’ αναμνήσεις ιστορίας σαν σκουπίδι θαμμένος
Θολωμένος, νιώθω μένος και το χέρι μου οπλίζω
Όχι με πέτρα ή μπουκάλι, μόνο στους τοίχους μου βρίζω
Συνεχίζεις, συνεχίζω, πας γυρεύοντας
Κόντρα στο δαίμονα που σε κοιτάει χορεύοντας
Κόντρα σ’ αυτά που σε στοιχειώσανε στον ύπνο σου
Κόντρα σ’ αυτά που έρχονται βράδυ στο λίκνο σου

Έλα, μίλα σε μένα
Ακούω τα λόγια της ψυχής
Νιώθω τον ήχο της σιωπής
Βλέπω το δρόμο της φυγής
Βλέπω χείλη σφιγμένα
Ένα

Όμορφος κόσμος το πρωί μα το βράδυ ασχήμια
Χαμόγελα με λάμψεις, στο γυαλί μας στην ουσία φθήνια
Κανείς δεν παίζει δίκαια, κανείς δεν παίζει τίμια
Ματαιόδοξα ανθρωπάκια που η πόλη κάνει αγρίμια
Λεφτά, λεφτά σκόνη είναι στα μάτια μας
Άσ’ όνειρα λευκά, αρρώστια στα μυαλά
Καθετί και κάθε αξία έπεσε απ’ τα σκαλιά
Μαζί και κάθε ιδεολογία, πούλα την ξανά
Ποταποί πολιτικοί με ηθική ευελιξία
Ποταμοί γίνονται ρίμες, πνίγουν δίχως ευθιξία
Κόβουν την αναπνοή, άλλες φέρνουν ευεξία
Είμαι κι εγώ απ’ τους πολλούς, με λένε Ταραξία
Λοιπόν αυτό που ακούς από αυτόπτη μαρτυρία
Δίδαξε καθηγητή αληθινή ιστορία
Κι εσύ πατέρα Λιάκοντα μάθε τη νέα κοινωνία
Παράδειγμα οι πράξεις σου, μην το παίρνεις για ειρωνεία

Έλα, μίλα σε μένα
Ακούω τα λόγια της ψυχής
Νιώθω τον ήχο της σιωπής
Βλέπω το δρόμο της φυγής
Βλέπω χείλη σφιγμένα
Ένα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να