Και έραβαν τη σάρκα της, οι Άφθαρτες Πεταλούδες.
Σαν γινόμενος εραστής, γεννήθηκε ένας πλανόδιος μουσικός. Οι νότες, γεννούσαν τα σχοινιά της.
Η τεταμένη τύχη, την παρέσυρε σε μία αλλιώτικη πλάνη και υπεκφυγή.
Σε εκείνον τον κόσμο, οι μέλισσες ήταν κουνούπια. Τα κουνούπια έγιναν προνύμφες και οι λαγοί, παρέμειναν λαγοί, μιας ματαιόδοξης και υπεροπτικής Αλίκης.
Κάποια βράδια την ακούν να αναμοχλεύει μνήμες και μνήμες, αλλά πάλι, τη νιώθουν να κλαίει και λίγα, ελάχιστα, να γελά.
Ησύχασε και έρχονται οι φτερωτές Θεές να επιδιορθώσουν τη Φλόγα.
Μας έγινε η απώλεια βέλος και μας έμεινε η ανάμνηση της κάθε στιγμής, σαν ένας σκουριασμένος θεσμός.
Γέμισαν το ταβάνι με σκόρους, οι Ανθρώποι.
Η οικογένεια των Τινεϊδών, μας ξεγέλασε.
~~ Μνήμες - Κική Κωνσταντίνου
Σαν γινόμενος εραστής, γεννήθηκε ένας πλανόδιος μουσικός. Οι νότες, γεννούσαν τα σχοινιά της.
Η τεταμένη τύχη, την παρέσυρε σε μία αλλιώτικη πλάνη και υπεκφυγή.
Σε εκείνον τον κόσμο, οι μέλισσες ήταν κουνούπια. Τα κουνούπια έγιναν προνύμφες και οι λαγοί, παρέμειναν λαγοί, μιας ματαιόδοξης και υπεροπτικής Αλίκης.
Κάποια βράδια την ακούν να αναμοχλεύει μνήμες και μνήμες, αλλά πάλι, τη νιώθουν να κλαίει και λίγα, ελάχιστα, να γελά.
Ησύχασε και έρχονται οι φτερωτές Θεές να επιδιορθώσουν τη Φλόγα.
Μας έγινε η απώλεια βέλος και μας έμεινε η ανάμνηση της κάθε στιγμής, σαν ένας σκουριασμένος θεσμός.
Γέμισαν το ταβάνι με σκόρους, οι Ανθρώποι.
Η οικογένεια των Τινεϊδών, μας ξεγέλασε.
~~ Μνήμες - Κική Κωνσταντίνου
Η λυρικότητα των στίχων σου δεν περιγράφεται, Κική μου. Χαίρομαι πάντα να σε διαβάζω. Συνέχισε έτσι. Πολλά φιλιά, φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ίδια, για μία ακόμα φορά, θα προσθέσω και εγώ με τη Μία Κική μου. Χωρίς καμία επιφύλαξη. Στέλνω τα φιλιά μου κορίτσι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή