Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ακόμη και οι πέτρες ύμνησαν μαζί τους τη νίκη της αγάπης… Ακόμη και τα χελιδόνια «κελάηδησαν» περήφανα στον ουρανό!


 
 
"Ο Πέτρος βρισκόταν έξω από το σπίτι του. Καθόταν στο πλατύσκαλο και με το βλέμμα καρφωμένο στο έδαφος έδειχνε χαμένος στις σκέψεις του. Το στραβό του κασκέτο ήταν τοποθετημένο δίπλα του και έμοιαζε ταλαιπωρημένο πολύ. Το επάνω μέρος του ήταν μπηγμένο προς τα μέσα. Ποιός ξέρει πόσες φορές έμπηξε μέσα του τα οργισμένα του δάχτυλα για να ξεσπάσει τον πόνο και τον θυμό του.
Ένα ζαχαρί φόρεμα βρέθηκε ξάφνου στο οπτικό του πεδίο. Σήκωσε αργά αργά τα βλέφαρα και αντίκρισε ένα όμορφο πρόσωπο να τον κοιτάει με λατρεία.
«Σας έπεσε αυτό» Του είπε ευλαβικά και ένα χαμόγελο στόλισε το κοραλλένια της χείλη.
Στη δεξιά της παλάμη υπήρχε η φυσαρμόνικά του. Καλογυαλισμένη, χωρίς καμιά εκδορά, ήταν όπως ακριβώς την θυμόταν.
Τέντωσε απαλά τη χούφτα της προς το μέρος του και το χαμόγελο της μεγάλωσε.
Τη κοίταξε θαμπωμένος. Φοβήθηκε πως ήταν όνειρο και θα ξύπνησε αλλά το ταρακούνημα στο κεφάλι του του επιβεβαίωσε πως αυτό που ζει είναι πραγματικότητα. Χαμογέλασε στραβά και ατσούμπαλα. Έξυσε ελαφρώς το κεφάλι του και οι κόρες των ματιών του διαστάλθηκαν.
«Πώς ήξερες που να τη βρεις;» Ρώτησε χαμογελώντας αμήχανα και έγειρε το κεφάλι του στο πλάι.
«Όταν χάσεις την καρδιά σου, ξέρεις πώς να την βρεις! Είναι απλό! Ακολουθείς τους χτύπους της!» Ακούστηκε η τρυφερή φωνή της Οφηλίας και ευθύς ο Πέτρος την τράβηξε κοντά του.
Έβαλε την φυσαρμόνικα στο στόμα του, τη στερέωσε καλά ανάμεσα στο δικό του στόμα και στο δικό της, έμπλεξε τα δάχτυλα του στα δάχτυλα της και τις χάρισε από απόσταση αναπνοής μια μουσική που όμοια δεν είχε ξανακούσει. Ένα μουσικό όργανο, δυο αναπνοές, ένας χαρακτηριστικός ήχος αγάπης.
Ένας μικρός γδούπος ακούστηκε. Η φυσαρμόνικα έπεσε απαλά στο έδαφος. Δυο χείλη σμίξανε και η αγάπη ως τρόπαιο νίκης υψώθηκε στα ουράνια.
Ακόμη και οι πέτρες ύμνησαν μαζί τους τη νίκη της αγάπης… Ακόμη και τα χελιδόνια «κελάηδησαν» περήφανα στον ουρανό!"


~~ H Αγάπη Δηλώνει Παρών - Κική Κωνσταντίνου

Photo credit Alexandra Mouriopoulou
Τοποθεσία: Κέφαλος Κως

Ευχαριστούμε πολύ λατρεμένη μου!! Μαζί σου, σε όλα τα ταξίδια! Με συγκινεί η αγάπη σου!

Σχόλια

  1. Όμορφο απόσπασμα Κική μου! Από ένα σου έργο που τόσο έχουμε αγαπήσει. Στέλνω την καλησπέρα μου και τις ευχές μου για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...