Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ακόμη και οι πέτρες ύμνησαν μαζί τους τη νίκη της αγάπης… Ακόμη και τα χελιδόνια «κελάηδησαν» περήφανα στον ουρανό!


 
 
"Ο Πέτρος βρισκόταν έξω από το σπίτι του. Καθόταν στο πλατύσκαλο και με το βλέμμα καρφωμένο στο έδαφος έδειχνε χαμένος στις σκέψεις του. Το στραβό του κασκέτο ήταν τοποθετημένο δίπλα του και έμοιαζε ταλαιπωρημένο πολύ. Το επάνω μέρος του ήταν μπηγμένο προς τα μέσα. Ποιός ξέρει πόσες φορές έμπηξε μέσα του τα οργισμένα του δάχτυλα για να ξεσπάσει τον πόνο και τον θυμό του.
Ένα ζαχαρί φόρεμα βρέθηκε ξάφνου στο οπτικό του πεδίο. Σήκωσε αργά αργά τα βλέφαρα και αντίκρισε ένα όμορφο πρόσωπο να τον κοιτάει με λατρεία.
«Σας έπεσε αυτό» Του είπε ευλαβικά και ένα χαμόγελο στόλισε το κοραλλένια της χείλη.
Στη δεξιά της παλάμη υπήρχε η φυσαρμόνικά του. Καλογυαλισμένη, χωρίς καμιά εκδορά, ήταν όπως ακριβώς την θυμόταν.
Τέντωσε απαλά τη χούφτα της προς το μέρος του και το χαμόγελο της μεγάλωσε.
Τη κοίταξε θαμπωμένος. Φοβήθηκε πως ήταν όνειρο και θα ξύπνησε αλλά το ταρακούνημα στο κεφάλι του του επιβεβαίωσε πως αυτό που ζει είναι πραγματικότητα. Χαμογέλασε στραβά και ατσούμπαλα. Έξυσε ελαφρώς το κεφάλι του και οι κόρες των ματιών του διαστάλθηκαν.
«Πώς ήξερες που να τη βρεις;» Ρώτησε χαμογελώντας αμήχανα και έγειρε το κεφάλι του στο πλάι.
«Όταν χάσεις την καρδιά σου, ξέρεις πώς να την βρεις! Είναι απλό! Ακολουθείς τους χτύπους της!» Ακούστηκε η τρυφερή φωνή της Οφηλίας και ευθύς ο Πέτρος την τράβηξε κοντά του.
Έβαλε την φυσαρμόνικα στο στόμα του, τη στερέωσε καλά ανάμεσα στο δικό του στόμα και στο δικό της, έμπλεξε τα δάχτυλα του στα δάχτυλα της και τις χάρισε από απόσταση αναπνοής μια μουσική που όμοια δεν είχε ξανακούσει. Ένα μουσικό όργανο, δυο αναπνοές, ένας χαρακτηριστικός ήχος αγάπης.
Ένας μικρός γδούπος ακούστηκε. Η φυσαρμόνικα έπεσε απαλά στο έδαφος. Δυο χείλη σμίξανε και η αγάπη ως τρόπαιο νίκης υψώθηκε στα ουράνια.
Ακόμη και οι πέτρες ύμνησαν μαζί τους τη νίκη της αγάπης… Ακόμη και τα χελιδόνια «κελάηδησαν» περήφανα στον ουρανό!"


~~ H Αγάπη Δηλώνει Παρών - Κική Κωνσταντίνου

Photo credit Alexandra Mouriopoulou
Τοποθεσία: Κέφαλος Κως

Ευχαριστούμε πολύ λατρεμένη μου!! Μαζί σου, σε όλα τα ταξίδια! Με συγκινεί η αγάπη σου!

Σχόλια

  1. Όμορφο απόσπασμα Κική μου! Από ένα σου έργο που τόσο έχουμε αγαπήσει. Στέλνω την καλησπέρα μου και τις ευχές μου για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να