ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΨΑΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΡΙΠΟ.... (MEΡΟΣ Α')

Εκφραστικοί μου καλημέρα.
Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Προσωπικά με ταλαιπωρεί μια ιωσούλα αλλά όλα καλά!

Έφτασε η ώρα να κάνουμε μια αναφορά στα έργα και στους δημιουργούς που μας τίμησαν στην εκδήλωση "Η ποίηση ταξιδεύει εις Εύριπον" οπότε, καλή σας ανάγνωση. 

                              Η ποίηση ταξιδεύει εις Εύριπον...  

 [Βιογραφικά και ποιητικά κείμενα των συμμετεχόντων τακτοποιημένα κατ’ αλφαβητική σειρά.] 

1. Αλεξάνδρου Χρυσούλα  

Η Χρυσούλα Αλεξάνδρου γεννήθηκε προτού καλά-καλά ξυπνήσει η αυγή, φθινόπωρο καιρό, στην ορεινή Κυπερούντα, εκεί όπου ο έρωτας, τα χρώματα και οι αισθήσεις ποτέ δεν ησυχάζουν. Τελείωσε με άριστα το Απεήτειο Γυμνάσιο Αγρού και στη συνέχεια το τμήμα Νέων και Μέσων Ελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων.  Κατέχει δίπλωμα μονοετούς  προγράμματος  μετεκπαίδευσης από το πανεπιστήμιο Κύπρου, με θέμα την Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και master από το CIIM, με θέμα την εκπαιδευτική Διοίκηση. Υπηρέτησε ως Φιλόλογος στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου και στη Μέση Εκπαίδευση Κύπρου, όπου και ως σήμερα εργάζεται. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Στην καταχνιά των Εραστών και Υποκλίνομαι. Ετοιμάζει την Έτσι κι αλλιώς τρίτη της συλλογή, καθώς και το μυθιστόρημα Περιπλανώμενο φιλί, ο τίτλος του οποίου είναι παρμένος  από την συλλογή Υποκλίνομαι. 

Συμμετέχει με το ποίημα: Υπόσχεση Ζωής. 

Υπόσχεση Ζωής 

Είναι υπόσχεση ζωής να πιεις ανόθευτο κρασί στο ίδιο το ποτήρι Κι αν αφεθείς χωρίς περιστροφές στην ίδια γεύση αρωμάτων Ανθίζουν λέει οι κερασιές  στο καταχείμωνο και δεν το κάνουμε συχνά να ξέρεις 

Είναι σημάδι των καιρών πως καταλύεται η στιγμή Κι εσύ μπορείς να δεις  τα αχνάρια ανοξείδωτων  γραμμών 

Γίνε Ο ταξιδιώτης χωρίς αποσκευές  Γίνε Η καρδιά  που σπαρταρά χωρίς πορείες στατικές Γίνε Η χημεία του πρωινού Η ένωση των αστεριών Συναίσθημα της θάλασσας  Παίξε στα χρώματα των πλανητών και στην ταχύτητα φωτός 

Χωρίς κανένα εισιτήριο  Μόνο με την καρδιά Με μια Υπόσχεση  Τ’ αρώματα και Το κρασί 

Ίδια γεύση από τη μέθη ανθισμένης κερασιάς!                                23 Αυγούστου 2019 

2. Αμπατζή Ιωάννα  

Η Ιωάννα Αμπατζή, με καταγωγή την Έδεσσα, είναι συγγραφέας, εικονογράφος και καλλιτέχνης. Μετά την αποφοίτησή της από το Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας (ΑΠΘ),  ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Τμήμα Θεάτρου και Δράματος Washington State University USA, ενώ απέκτησε και  έναν δεύτερο μεταπτυχιακό τίτλο στη Δημιουργική Γραφή (Πανεπιστήμιο Δ. Μακεδονίας, Φλώρινα) με κατεύθυνση στην Παιδική Λογοτεχνία. Είναι Εκπαιδεύτρια Δημιουργικής Γραφής για ενήλικες και παιδιά και ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή και την εικονογράφηση. Έργα της (συμπεριλαμβανομένων και των βραβευθέντων ποιημάτων και μικρών της διηγημάτων), έχουν δημοσιευτεί σε εκδόσεις διάφορων εκδοτικών οίκων. Έχει εκδώσει την ποιητική  συλλογή Ψυχώσεις σε Μπλε Μαρέν. 

Συμμετέχει με το ποίημα: Μαύρη μαγεία. 

Μαύρη μαγεία 

Καλοκαίρι, θα ’μουν δεν θα ’μουν δώδεκα, 

βούτηξα την Μπάρμπι γυμνή σε μια λεκάνη 

γεμάτη ως τα πάνω με νερό και σαπουνάδες 

και την έπνιξα παρέα με τον Κεν. 

Ύστερα, απ’ το μπαλκόνι του σπιτιού μας, 

– μπλε κάδοι δεν υπήρχαν τότε, 

θα έκανα σαφώς ζημιά στο περιβάλλον – 

στη διερχόμενη σκουπιδιάρα, την ανοιχτή, 

ακριβώς στο κέντρο του σωρού των σκουπιδιών, 

πέταξα την παιδική μου ηλικία. 

Πολλά συνέβησαν από εκείνη τη στιγμή. 

Σίγουρα κάποιος στη χωματερή, 

κάποιος πένητας που έψαχνε ρεγάλο, 

θα έκανε στις κούκλες μου βουντού, 

γιατί δεν εξηγείται αλλιώς, πώς είναι δυνατόν, 

φουσκώσανε στο στήθος μου μπαλόνια, 

σγούρυνε το καβάλο μου, βάρυναν οι μασχάλες 

και αίμα κόκκινο κατρακύλησε στα σκέλια μου. 

Τ’ ακούμπησα, βράχηκαν τα δάχτυλα, 

μια κυράτσα μου έβαψε μ’ αυτό τα μάγουλα, 

να είναι πάντα ζωηρά και φωτεινά, είπε, 

η μαμά με πήρε παραπέρα, μεγάλωσες τώρα, είπε, 

μα εγώ είμαι ακριβώς το ίδιο με πριν, είπα, 

εγώ δεν θέλω να μεγαλώσω είπα, 

κι αν έπνιξα τις κούκλες μου 

σε μια λεκάνη με σαπουνάδες, 

ήταν γιατί τους μίλαγα και δεν μου απαντούσαν, 

ήταν γιατί δεν ήξεραν να με αγκαλιάζουν, 

να μ’ αγαπάνε δεν ξέρανε, 

κούκλες ήταν πλαστικές, 

και δεν ήταν δίκαιο, όχι, δεν ήταν δίκαιο 

μ’ αυτόν τον τρόπο να τιμωρηθώ. 

Δεν θέλω αίμα στα βρακιά μου. 

Κι ούτε άντρα θέλω στα βρακιά μου. 

Κι ούτε μάνα θέλω να γίνω ποτέ. 

Μαύρη μαγεία η εφηβεία κι εγώ ανέτοιμη. 

3. Αρνάκη Λιλίκα  

Η Λιλίκα Αρνάκη σπούδασε μηχανικός και δίδαξε Ελεύθερο Σχέδιο σε ΙΕΚ και στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η τέχνη της ζωγραφικής και της χαρακτικής είναι το πάθος της και βαλβίδα απελευθέρωσης των συναισθημάτων της. Στο έργο της πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η ανθρώπινη μορφή, την οποία επεξεργάζεται  ποικιλότροπα προκειμένου να αναδείξει όχι μόνο τα εξωτερικά φυσιογνωμικά στοιχεία αλλά και τον εσωτερικό καλά κρυμμένο κόσμο του κάθε εικονιζόμενου. Ζωγραφίζει ρούχα και τσάντες, αλλά και κατασκευάζει κοσμήματα με την ίδια τεχνική που ζωγραφίζει. Στο ενεργητικό της έχει 9 ατομικές εκθέσεις και 32 ομαδικές στη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Είναι ενεργό μέλος του  Συλλόγου Ζωγράφων Θεσσαλονίκης & Β. Ελλάδας και της UNESCO TLEE. Έγραψε τα βιβλία ΖΩ ΜΕ ΠΑΘΟΣ και ΚΑΤΑΔΥΣΗ, το οποίο προτάθηκε από τα Public ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ 2018.  

Συμμετέχει με το ποίημα: Ο πρίγκιπάς μου. 

Ο  ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΜΟΥ  

Σε θέλω με σώμα και ψυχή  

Μυρίζω το άρωμα του κορμιού σου. 

Ακούω την φωνή σου. 

Θα σ αγαπώ  μέχρι  ο ήλιος να πάψει  να ανατέλλει , 

με μια αγάπη, που ο νους σου, δεν χωράει 

Ήρθες  και μου έμαθες να αγγίζω το όνειρο. 

Σου ανοίγω την ψυχή μου. 

  Σου χαρίζω τα κλειδιά,   

για να φυλάξεις την καρδιά μου. 

Είσαι η άνοιξη της καρδιάς μου, είσαι το πρώτο ανοιξιάτικο άρωμα. 

Με ταξιδεύεις... 

Η γλυκιά σου σκέψη, ταξιδεύει την ψυχή μου. 

Μια λέξη μόνο, ψιθυρίζουν τα χείλη μου. 

Σ αγαπάωωωωωωωωωω  ΠΡΙΓΚΗΠΑ ΜΟΥ!!. 

4. Βελέντζα Ελένη  

………………… 

………………… 

5. Βρακά Στέλλα  

Η Στέλλα Βρακά γεννήθηκε και διαμένει στη Χαλκίδα. Από τα μικράτα της έγραφε πεζά κείμενα, ενώ από το2012 σύγχρονη ποίηση, οπότε και σταθερά έκανε αναρτήσεις σε σελίδες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (facebook). Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Κατάγυμνο γραφής. 

Συμμετέχει με το ποίημα: Οι απωλεσμένες λέξεις. 

Οι απωλεσμένες λέξεις 

Απώλεσα τις λέξεις στη φωτιά του έρωτα  

κι όλα τα λόγια κάρβουνα. 

Κι αυτή η φωτιά να κυματίζει φως 

και να φυσάει κατά πάνω μου. 

Το ανερμήνευτό σου παύει την φωνή της πένας. 

Μα είσαι ωραίος  

σαν απόδειπνος ουρανός 

με όλους τους ήλιους στα μάτια. 

Είσαι το μελάνι που γράφω 

όταν ψάχνω τους ανοιξιάτικους δρόμους σου. 

Είσαι η όψη στον καθρέφτη μου. 

Τη στιγμή που μ’ αγγίζει το χάδι σου  

τη στιγμή που ανασαίνω την πνοή σου  

αυτή την άγια στιγμή ολόσωμος ο έρωτας 

με βάζει σε μια επίπλαστη μα ευδαιμονική αιωνιότητα. 

Κι η κατάργηση του ποιήματος  

γιατί φλέγονται καιόμενες οι λέξεις 

στο Μυστήριο αυτό της Ιερής στιγμής  είναι η λύση. 

Μα είσαι τόσο ωραίος  

σαν απόδειπνος ουρανός 

κι όλα τα σύμφωνα και τα φωνήενα 

βουτάνε στο μελάνι 

για να ιστορήσουν τις αίτιες ανάσες μας. 

  6. Δανανά  Ελένη  

Η Ελένη Δανανά γεννήθηκε στη Δράμα, σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στο Μάνχαιμ της Γερμανίας και εκπαιδεύτηκε  στη μέθοδο της Δραματοθεραπείας (Θεραπεία μέσου του θεάτρου και της τέχνης). Από το 1986 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη,  στον χώρο της ψυχικής υγείας και της απεξάρτησης. 

Οι "κυματισμοί ψυχής" είναι η πρώτη της συγγραφική προσπάθεια. 

ΦΤΑΝΕΙ 

Φτάνει πια ", είπες και σηκώθηκες να παλέψεις με το σκοτάδι που 

επέβαλαν οι μνήμες στην νοημοσύνη σου. Που χρόνια τώρα σου 

παίρνουν το φως, την ασπράδα της ζωής. 

Τώρα απέκτησες σοφία, κατάλαβες τί σημαίνει σκλαβιά, τί σημαίνει 

πραγματική απελευθέρωση και ξεκίνησες να παλεύεις με τον εχθρό 

μέσα σου για να διεκδικείς τα δίκαιά σου. 

Είναι η ιστορία σου βαριά, είναι οι προγονοί σου θαυμαστοί, σου 

άνοιξαν τον δρόμο. 

Είναι το χρέος σου, είναι η δική σου γενιά που της έλαχε να κάνει το 

μεγάλο βήμα, να απελευθερώσει τον άνθρωπο από την επιβολή της 

ύλης και την απομάκρυνση από την θεϊκή υπόσταση.  

Τώρα είναι η στιγμή "ή ταν ή επί τας"! 

7. Ζορμπαλάς Γιάννης   

Ο Γιάννης Ζορμπαλάς κατάγεται από τη Χαλκίδα. Είναι πτυχιούχος Νομικής Σχολής. Έχει εκδώσει το Βιβλίο: ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ- ΟΥΡΕΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ (αυτοέκδοση-διανέμεται ελεύθερα στο διαδίκτυο από την ανοικτή βιβλιοθήκη). Έχει βραβευτεί σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Συμμετέχει σε ποιητικές ανθολογίες και δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο.              

Συμμετέχει με το ποίημα Ηλιαχτίδα.    

      

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ      (Villanella) 

 Ήρθες- δροσιάς ψιλοβροχή                     

στο διψασμένο στρώμα μου.            

Του έρωτα απαντοχή.                                 

Ελπίδας φύτρωσε δεντρί                          

στο άγονο το σώμα μου.                

Ήρθες- βροχούλα δροσερή.       

           

Αγάπης σπέρμα στην ψυχή.                                 

Στ’ αφίλητο το στόμα μου                  

του έρωτα απαντοχή.     

                         

Τώρα δεν είμαι μοναχή.                              

Φως ιλαρό στο δώμα μου.                  

Ήρθες- δροσιάς ψιλοβροχή.                       

Του έρωτα απαντοχή.                    

              ……       

Μια ηλιαχτίδα στη βροχή.                 

Τώρα δεν είμαι μοναχή.     

8. Ιακώβου Χρύσα 

Η Χρυσάνθη Ιακώβου γεννήθηκε και κατοικεί στις Σέρρες. Έχει σπουδάσει Ελληνική Φιλολογία και εργάζεται ως δημοσιογράφος. Έχει συμμετάσχει με ποιήματα και διηγήματά της σε διάφορες συλλογικές εκδόσεις, ενώ από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορούν οι ποιητικές της συλλογές Χ-έρων και Τεθλασμένοι χρόνοι.  Ασχολείται με τη βιβλιοκριτική και συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά. Παράλληλα, δημοσιεύει κείμενά της για το βιβλίο και τον κινηματογράφο σε διάφορες ιστοσελίδες. Είναι ραδιοφωνική παραγωγός και ερασιτέχνης φωτογράφος. Διατηρεί την προσωπική ιστοσελίδα www.chrisanthiiakovou. 

Συμμετέχει με το ποίημα: Σε ακίνητο χρόνο. 

Σε ακίνητο χρόνο 

  

Κι ο χρόνος σχεδόν μηδενικός 

στάζει 

σαν τη βρύση της κουζίνας 

που θέλει επισκευή. 

  

Μονάδες 

πέτρινα νησιά 

στις γωνιές του πελάγους 

  

κύμα η σκέψη σου 

παλινδρομεί 

στην ατελείωτη άβυσσο του μυαλού σου 

  

και ο λαβύρινθος του Μίνωα 

τόσα χρόνια μετά 

ακόμα απροσπέλαστος 

  

μια αλήθεια αχρείαστη 

σε ώτα 

που έχουν πάψει από καιρό 

απαντήσεις να ζητούνε. 

  

Και ο λαβύρινθος 

ακόμα απροσπέλαστος. 

9. Καλύβα Ευμορφία  

Η Ευμορφία Καλύβα, η οποία κατάγεται από το χωριό Μαντούδι της Βόρειας Εύβοιας, γεννήθηκε στον Πειραιά το 1970, αλλά μεγάλωσε στη Λυκόβρυση Αττικής, όπου και μονίμως με την οικογένειά της και τα δυο της παιδιά διαμένει. Σπούδασε Γεωλόγος-Γεωτεχνικός στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα Εκμαγείων μου σπαράγματα αποτέλεσαν την πρώτη της έκδοση ποιημάτων, ενώ άλλες τρεις ποιητικές συλλογές παραμένουν και μία συλλογή διηγημάτων παραμένουν ανέκδοτες. 

 Συμμετέχει με το ποίημα: Υδράργυρος. 

ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ 

Σε δισκοπότηρο αλχημιστή κρυφό νερό να πιούμε. 

Το πρώτο σου φιλί που άναψε ζεόλιθο κι ατμίζει. 

Της γης αιώνιο νερό στα κύτταρά της φυλαχτό 

άναψε η γη κι εκρήχθει. 

Έτσι κι εγώ θα σε φυλώ κρυφή φωτιά εντός μου 

κάθε σταγόνα μια χαρά κάθε νυγμός να στάζει. 

Ό,τι σου κλέβω απ’ την ζωή θα ξαποστάζει αίμα. 

Μα, πέτρα άνυδρη καυτή σαν μείνω, 

μέταλλο υγρό του Αζώθ θα πιείς. 

Κι αν μ’ αγαπάς θ ’αναστηθείς αλλιώς, 

αντί για «σ’ αγαπώ» η Άλφα – Βήτα ξέρει. 

Απ’ τη Ζωή θα ξεκινά στο Θάνατο να πάει 

με σιδερένια βλέφαρα  να σβήσει πόθους και ματιές. 

Κλωνάρι απ’ τον ωκεανό στο σύννεφο π’ ανθίζει, 

ένας πλανήτης τόσος δα μικρούτσικος θα γίνει. 

Σφαίρα περιπλανώμενη ν’ αναζητά μια γωνιά, 

μιας σιγής την ομορφιά ήσυχα να κοιμίσει! 

10. Καραμπάς Ηλίας  

Ο Καραμπάς Ηλίας σπούδασε στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Τ.Ε.Φ.Α.Α.) Ε.Κ.Π.Α. και στη Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας, τμήμα Βιβλιοθηκονομίας, Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Είναι Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής και Διευθυντής του 14ου Δημοτικού Σχολείου Χαλκίδας. Συμμετέχει σε ποικίλες περιβαλλοντικές δραστηριότητες και ομάδες,  είναι Πρόεδρος του Συλλόγου ΣΙΔΕΡΙΤΗΣ, για την προστασία της φύσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς,  εθελοντής σε συλλόγους ΑΜΕΑ και συλλογικές δράσεις προστασίας της φύσης, ασχολείται με την ορειβασία, τους δρόμους μεγάλων αποστάσεων, την ποδηλασία, την παρατήρηση πουλιών, την ιππασία και το orienteering. Είναι ποιητής και αφηγητής λαϊκών ιστοριών. 

Συμμετέχει με το ποίημα: Ο ιερέας. 

Ο ΙΕΡΕΑΣ 

Ήταν ιερέας  ορεινών τοπίων. 

Θα πάω στην δική μου παρέα, είπε κατά το μεσημέρι. Δεν μας ήθελε άλλο… 

Κάθισε στην ευφάνταστα επισκευασμένη πλαστική καρέκλα με την ασημένια πλάτη, έξω από το καφενείο του. 

Απέναντί του, επάνω του ,μέσα του, παντού ο Γεροπλάτανος,  χιλιόχρονος. 

Μισόκλεισε τα μάτια και άρχισε η καθημερινή συνομιλία. Όλα κανονικά. 

Οι παλιές ιστορίες, οι χοροί των κυράδων, οι ουράνιες πτώσεις, τα χερουβείμ, 

τα αίματα που καθαρίζουν, οι ανόητες εκλογές, οι προσδοκίες, το χέρι του παντοτινού Αφέντη εμπρός στην παλέτα, στις δαιμονικές αποχρώσεις του πρασίνου, στο αξιολάτρευτο βλέμμα του δεντροφυλλοσκόπου. 

Τα μαλλιά του ήταν οι ρίζες του δένδρου ή ανάποδα. Ήταν ο ίδιος ο πλάτανος. 

Τα χέρια του κλωνιά, τα μάτια του οι γενετήσιοι οφθαλμοί, τα γένια του ο αξύριστος  χρόνος. 

Τότε συνέβη έπεσε το πρώτο κίτρινο φύλλο… 

Η αρχή μιας ευκαιρίας θανάτου. 

                                                                            Λεοντίτο, 10 Αυγούστου 2019