Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μελισσουργός, μαέστρος στιβαρός, μες την κυψέλη αυτή, Ο Κώστας Μπαϊρακτάρης…..




ΟΙ  ΜΕΛΙΣΤΑΛΑΚΤΟΙ

Χαλκίδα μου πανέμορφη με τα τρελά νερά σου.
Άπλωσες χέρι τρυφερά σε όλους τους ανθρώπους,
Που ζούνε στην Ελλάδα μας,  με σκέψεις όλο μέλι…..
Οι Σύλλογοι το ΑΛΩΝΆΚΙ και ο ΓΙΑΝΝΗΣ ο ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ
Υποδεχτήκανε με χαρά τους ανθρώπους, όλο μέλι.
Μία κυψέλη έγινε με  πολύβουο μελίσσι.  Οι σκέψεις λόγος
Γάργαρου νερού, πότισε την ψυχή τους.
Σύννεφο  αέρα  γεμάτο φως, φώτισε τα  πρόσωπα όλων.
Ύμνος ακούστηκε δειλά στα  πρώτα χτυποκάρδια,
 Στη θάλασσα, τον ουρανό, στον πόλεμο και την Ειρήνη.
Τα συναισθήματα πολλά, άπλωναν τα φτερά τους, στα πρόσωπα
Του καθενός διάβαζες, ένα κομμάτι από την ψυχή του.
Και η γιορτή των ανθρώπων όλο μέλι, έκλεισε  με  Ύμνο
Στο Θεό, με επίκληση  στο Επί γής Ειρήνη  και στον
Ποντιακό λαό, που δεν ξεχνά ποτέ τις  ψυχές
Που βρίσκονται  στα σύννεφα του ουρανού
Στα πόδια του Θεού……
Μελισσουργός,  μαέστρος στιβαρός, μες την κυψέλη αυτή,
Ο Κώστας  Μπαϊρακτάρης…..
Μοίραζε το λόγο στους μελιστάλακτους και μέλι
Γέμισε η ψυχή  και φώς……
Στον Κώστα τον μελισσουργό με εκτίμηση και πολλή αγάπη.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ
1-12-2019

Καταλαβαίνεται φίλοι, πόσο αγαπήθηκε αυτή η βραδιά!  
Δυο λόγια για τον εξαιρετικό άνθρωπο που σήκωσε στις πλάτες του όλη την δράση της εκδήλωσης για μεγάλο χρονικό διάστημα και πιστέψτε με ήταν πολλά τα ζητήματα που έπρεπε να λυθούν!






Ο Κώστας Μπαϊρακτάρης γεννήθηκε στα Λέπουρα Ευβοίας και διαμένει στη Χαλκίδα, όπου ως δάσκαλος εργαζόταν.  Επί χρόνια στην εφημερίδα ΤΟΛΜΗ κρατούσε τη στήλη Φως Ποιητικόν και στο Πανευβοϊκόν Βήμα τις Ευβοϊκές Γραφές, Ποιητικές. Από ετών παρουσιάζει την Ευβοέων Λόγος ραδιοφωνική εκπομπή και συνάμα συμμετέχει στην με λογοτεχνικά διανθίσματα ιστορικολαογραφική Χθες-Σήμερα εκπομπή. Παλαιότερα, σε τηλεοπτικό κανάλι παρουσίαζε προσωπικότητες της Εύβοιας. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων Απόηχοι της Ιωνίας Γης, τις ποιητικές συλλογές Φεγγαροεντυμένη και  Πυρόσαλοι, τα Θεατρικά δρώμενα για παιδιά και νέους και  Ένα Σχολείο…θέατρο, καθώς και την ιστορικολαογραφική μελέτη Τα Λεπουραϊκά, που έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών.


Πολύτιμη η βοήθειά σας! Καθοριστικής σημασίας! 
Ευχαριστούμε πολύ!


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...