Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΕΙΣ ΕΥΡΙΠΟΝ

Το Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 7 μ. μ. στη Συνεδριακή Αίθουσα του ΔΟΑΠΠΕΧ (Παλιό Δημαρχείο, Αβάντων 50) ο Σύλλογος Ελληνικής Πολιτιστικής Παράδοσης Χαλκίδας ""Το Αλωνάκι" σε συνεργασία με την διαδικτυακή ομάδα «Ποίηση στις Ράγες… η ποίηση ταξιδεύει» διοργάνωσε και παρουσίασε το 2ο Ποιητικό αντάμωμα, στο οποίο σύμπλευσαν ποιητικά 34 δημιουργοί από τη Μακεδονία, την Κύπρο, τη Στερεά Ελλάδα και την Εύβοια.

Η πρόσκληση για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης ήταν της Βορειοευβοιώτισσας συγγραφέως Κικής Κωνσταντίνου, η οποία μέσω των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης ήρθε σε επαφή με την δημιουργό της κίνησης «Ποίηση στις Ράγες… η ποίηση ταξιδεύει» την λογοτέχνιδα κα Μαρία Ποπκιώση από τα Γιαννιτσά.

Το πρόγραμμα της εκδηλώσεως περιλάμβανε ποίηση από τους δημιουργούς και μουσικές πνοές.

Εφετινοί – φθινοπωριάτικοι – προορισμοί της «Ποίησης στις Ράγες…η ποίηση ταξιδεύει…» επιλέχτηκαν και ορίστηκαν η Κωνσταντινούπολη και η Χαλκίδα, στην οποία κατέληξαν ποιητές από 25 γωνιές της. Οι ποιητές διανυκτέρευσαν στην Χαλκίδα, επισκέφτηκαν το Μουσείο Σκαρίμπα, χάρισαν βιβλία τους και εν συνεχεία παρευρέθηκαν στη Συνεδριακή Αίθουσα ΔΟΑΠΠΕΧ (επί της οδού Αβάντων 50, Παλαιού Δημαρχείου) για να διαβάσουν ποίησή τους υπό το μουσικό πλαισίωμα του Τραγουδοποιού – Ποιητή, κου Γιώργου Ρούσσου.

Τον συντονισμό της όλης δράσεως (που ξεκίνησε με επίσκεψη-ξενάγηση των προσκεκλημένων δημιουργών στο Μουσείο-Αρχείο Γιάννη Σκαρίμπα) την είχε ο Πρόεδρος των Φίλων Γ. Σκαρίμπα Κώστας Μπαϊρακτάρης.

Ευχαριστήριο σημείωμα της Κικής Κωνσταντίνου

Θα ήθελα να εκφράσω τις πιο θερμές μου ευχαριστίες στο "ΑΛΩΝΑΚΙ" Σύλλογος Ελληνικής Πολιτιστικής Παράδοσης Χαλκίδας και πιο συγκεκριμένα στον Πρόεδρο του συλλόγου κύριο Δημήτρης Λιανοστάθης (Lianostathis Dimitris), στον Αντιπρόεδρο Ταξιάρχης Κοκονός και την γραμματέα Σκολίδη Φωτεινή που πάντα πλάι μας - αρωγοί- σε κάθε πολιτιστική δράση της πόλης μας.

Ακόμη, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αξιαγάπητο κύριο Κώστα Μπαϊρακτάρη, εκπαιδευτικό και πρόεδρο του συλλόγου "Οι Φίλοι του Γιάννη Σκαρίμπα" που δέχτηκε να επιμεληθεί και να αναλάβει τον συντονισμό της δράσης.

Ιδιαίτερη αναφορά στον εξαιρετικό Τραγουδοποιό – Ποιητή κύριο Γιώργο Ρούσσο για το μουσικό πλαισίωμα που μας πρόσφερε.

Επίσης, ένα θερμό ευχαριστώ στον κόσμο που αγκάλιασε την εκδήλωσή μας και με ευλάβεια θα έλεγα, άφησαν τους στίχους των δημιουργών να αγγίξουν την ψυχή τους!

Για το τέλος, κράτησα τις πιο θερμές μου ευχαριστίες σε όλους τους δημιουργούς που βρέθηκαν κοντά μας και μια ειδική αναφορά και ευχαριστία, στην λογοτέχνιδα Μαρία Ποπκιώση που ξεκίνησε και άνθισε θα έλεγα αυτό το πολυταξιδεμένο πια, ποιητικό κίνημα.

Εις το επανιδείν!

Μετά τιμής,

Κική Κωνσταντίνου

Ευχή και κατάρα

Είναι ευλογία και βάρος μαζί, να κρατάς την αγάπη και το όνειρο ζωντανά, σε έναν κόσμο που σε ξεχνά, σε έναν κόσμο που τρέχει μόνο για να επιβιώσει. Είναι ευχή, γιατί η ψυχή σου παραμένει φωτεινή. Είναι κατάρα, γιατί συχνά μένεις μόνος, παρεξηγημένος, ξεχασμένος. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η αλήθεια: να συνεχίζεις να αγαπάς, να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι, να συνεχίζεις να θυμάσαι ποιος είσαι, ακόμα κι όταν ο κόσμος γύρω σου προσπαθεί να σε κάνει να το ξεχάσεις. Κική Κωνσταντίνου _____________ Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Εχθές βράδυ μας ταρακούνησε ο σεισμός. Εγώ δεν τον κατάλαβα — ευτυχώς, γιατί πάντα με φόβιζαν. Από ότι έμαθα όμως, ήταν αρκετά δυνατός, με διάρκεια και φόβο για όσους τον ένιωσαν. Θα περάσει κι αυτό. Στην Εύβοια, άλλωστε, είμαστε μαθημένοι. Σας φιλώ και σας εύχομαι μια όμορφη μέρα! 🌸

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά! Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου