Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΕΙΣ ΕΥΡΙΠΟΝ

Το Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 7 μ. μ. στη Συνεδριακή Αίθουσα του ΔΟΑΠΠΕΧ (Παλιό Δημαρχείο, Αβάντων 50) ο Σύλλογος Ελληνικής Πολιτιστικής Παράδοσης Χαλκίδας ""Το Αλωνάκι" σε συνεργασία με την διαδικτυακή ομάδα «Ποίηση στις Ράγες… η ποίηση ταξιδεύει» διοργάνωσε και παρουσίασε το 2ο Ποιητικό αντάμωμα, στο οποίο σύμπλευσαν ποιητικά 34 δημιουργοί από τη Μακεδονία, την Κύπρο, τη Στερεά Ελλάδα και την Εύβοια.

Η πρόσκληση για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης ήταν της Βορειοευβοιώτισσας συγγραφέως Κικής Κωνσταντίνου, η οποία μέσω των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης ήρθε σε επαφή με την δημιουργό της κίνησης «Ποίηση στις Ράγες… η ποίηση ταξιδεύει» την λογοτέχνιδα κα Μαρία Ποπκιώση από τα Γιαννιτσά.

Το πρόγραμμα της εκδηλώσεως περιλάμβανε ποίηση από τους δημιουργούς και μουσικές πνοές.

Εφετινοί – φθινοπωριάτικοι – προορισμοί της «Ποίησης στις Ράγες…η ποίηση ταξιδεύει…» επιλέχτηκαν και ορίστηκαν η Κωνσταντινούπολη και η Χαλκίδα, στην οποία κατέληξαν ποιητές από 25 γωνιές της. Οι ποιητές διανυκτέρευσαν στην Χαλκίδα, επισκέφτηκαν το Μουσείο Σκαρίμπα, χάρισαν βιβλία τους και εν συνεχεία παρευρέθηκαν στη Συνεδριακή Αίθουσα ΔΟΑΠΠΕΧ (επί της οδού Αβάντων 50, Παλαιού Δημαρχείου) για να διαβάσουν ποίησή τους υπό το μουσικό πλαισίωμα του Τραγουδοποιού – Ποιητή, κου Γιώργου Ρούσσου.

Τον συντονισμό της όλης δράσεως (που ξεκίνησε με επίσκεψη-ξενάγηση των προσκεκλημένων δημιουργών στο Μουσείο-Αρχείο Γιάννη Σκαρίμπα) την είχε ο Πρόεδρος των Φίλων Γ. Σκαρίμπα Κώστας Μπαϊρακτάρης.

Ευχαριστήριο σημείωμα της Κικής Κωνσταντίνου

Θα ήθελα να εκφράσω τις πιο θερμές μου ευχαριστίες στο "ΑΛΩΝΑΚΙ" Σύλλογος Ελληνικής Πολιτιστικής Παράδοσης Χαλκίδας και πιο συγκεκριμένα στον Πρόεδρο του συλλόγου κύριο Δημήτρης Λιανοστάθης (Lianostathis Dimitris), στον Αντιπρόεδρο Ταξιάρχης Κοκονός και την γραμματέα Σκολίδη Φωτεινή που πάντα πλάι μας - αρωγοί- σε κάθε πολιτιστική δράση της πόλης μας.

Ακόμη, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αξιαγάπητο κύριο Κώστα Μπαϊρακτάρη, εκπαιδευτικό και πρόεδρο του συλλόγου "Οι Φίλοι του Γιάννη Σκαρίμπα" που δέχτηκε να επιμεληθεί και να αναλάβει τον συντονισμό της δράσης.

Ιδιαίτερη αναφορά στον εξαιρετικό Τραγουδοποιό – Ποιητή κύριο Γιώργο Ρούσσο για το μουσικό πλαισίωμα που μας πρόσφερε.

Επίσης, ένα θερμό ευχαριστώ στον κόσμο που αγκάλιασε την εκδήλωσή μας και με ευλάβεια θα έλεγα, άφησαν τους στίχους των δημιουργών να αγγίξουν την ψυχή τους!

Για το τέλος, κράτησα τις πιο θερμές μου ευχαριστίες σε όλους τους δημιουργούς που βρέθηκαν κοντά μας και μια ειδική αναφορά και ευχαριστία, στην λογοτέχνιδα Μαρία Ποπκιώση που ξεκίνησε και άνθισε θα έλεγα αυτό το πολυταξιδεμένο πια, ποιητικό κίνημα.

Εις το επανιδείν!

Μετά τιμής,

Κική Κωνσταντίνου

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά! Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου