6η ΜΕΡΑ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ

Και περνάνε οι μέρες

Θύματα

Ισοβίως θύματα

Αιωνίως θύματα

Κατακόρυφη σιγή, η Ελπίδα

Ήρθε η ώρα να μιλήσω για Πίστη

Να κηρύξω Πίστη

Να νιώσω Πίστη

Να φύγω μακριά, να χαθώ

Στον Προφήτη Ηλία αναζητώ όσα έχασα

Με καταλαβαίνει

Με συμβουλεύει, ενίοτε

Φιλαράκια

Δυο καλά φιλαράκια

Οι συμβουλές με οδήγησαν σε αδιέξοδο

Μέσα στο αμάξι

Εγώ και δυο σπίρτα

Το μπουκάλι με το νερό, άδειασε

Το πακέτο με τα τσιγάρα, άδειασε

Η ψύχη μου, πιο γεμάτη από ποτέ

Στα πεύκα μιλώ

Δεν τρελαίνομαι

Ποιός είμαι;

Πού πάω;

Τί γυρεύω;

Μην με ακολουθείτε

Δεν οδηγώ

Στο κρεβάτι μου, κάθομαι

Οι στροφές απότομες

Το γκάζι, αφημένο

~~ 6η Μέρα Καραντίνας - Κική Κωνσταντίνου

"Η Καραντίνα"

Το έργο που θα ανεβάζω σε συνέχειες, φέρει τον τίτλο "Η Καραντίνα" και όπως καταλαβαίνεται και εσείς, εμπνεύστηκε από το άσχημο κλίμα των ημερών (δυστυχώς).

Εδώ https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/blog-post_16.html μπορείτε να διαβάσετε τις σκέψεις μου για όλα αυτά καθώς και το πως αποφάσισα να γράψω το έργο, που σε συνέχειες, θα μοιράζομαι μαζί σας τακτικά, όσο τακτικά δηλαδή θα μπορώ και θα μου επιτρέπεται.

Eδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/1.html μπορείτε να διαβάσετε τον πρώτο ποιητικό μονόλογο που έγραψα.

Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/2.html τον δεύτερο.

Eδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/3.html τον τρίτο.

Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/4.html τον τέταρτο.

Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/5.html τον πέμπτο.

Καλή δύναμη, εκφραστικοί μου.

Να προσέχετε!