Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

SUPPORT ART WORKERS

Οι καλλιτέχνες, δημιουργοί και όλοι οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο χώρο του πολιτισμού (σκηνοθέτες, μουσικοί, συγγραφείς, ηθοποιοί, χορευτές, τεχνικοί, συνθέτες, σκηνογράφοι, ενδυματολόγοι, μουσικοί, εικαστικοί, σεναριογράφοι, τραγουδιστές, εκδότες, μεταφραστές, επιμελητές, στιχουργοί, κινηματογραφιστές, ηχολήπτες, πολιτιστικοί διαχειριστές, διοργανωτές συναυλιών, χορευτές, χορογράφοι, φωτογράφοι, φωτιστές, κομμωτές, make up artists,παραγωγοί, υπεύθυνοι γραφείων τύπου & επικοινωνίας, αφηγητές, κουκλοπαίκτες, καραγκιοζοπαίκτες) έχουμε αναγκαστεί να αναστείλουμε όλες τις εργασίες μας επ’ αόριστον.

Η τέχνη, η καλλιτεχνική δημιουργία, ο πολιτισμός δεν είναι το χόμπι μας αλλά η δουλειά μας. Η αλυσίδα του πολιτισμού έχει ανάγκη από τους κρίκους της, γι’ αυτό και υπερασπιζόμαστε όλοι μαζί τα θεμελιώδη δικαιώματά μας.

Η κυβέρνηση μας αγνοεί ως εργαζόμενους, επαγγελματίες και σημαντικό κλάδο της οικονομίας που πλήττεται βάναυσα. Δεν έχει κάνει ως τώρα τίποτε για να μας στηρίξει πραγματικά και δεν έχει παρουσιάσει ένα στοιχειώδες σχέδιο για την επόμενη μέρα, που να μας περιλαμβάνει όλους, χωρίς εξαιρέσεις και μικροϋπολογισμούς.

Η καθησυχαστική και ανέξοδη διαβεβαίωση για το πόσο σημαντικός είναι ο πολιτισμός όταν "Μένουμε σπίτι" είναι κατώτερη των περιστάσεων, όταν κινδυνεύουμε να καταστραφούμε ολοκληρωτικά και, μαζί μας, κινδυνεύει να υποβαθμιστεί κι άλλο και να ασθενήσει βαριά ο σύγχρονος πολιτισμός της χώρας.

Το επίδομα των 800 ευρώ, ακόμα και μετά από τις κινητοποιήσεις μας, ακόμα δεν καλύπτει το σύνολο των συναδέλφων μας.

Το ΥΠΠΟΑ, ασχολείται με ανακοινώσεις για το άνοιγμα των αρχαιολογικών χώρων, τις εργασίες στο Τατόι, και υπόσχεται ελάχιστα ανεπαρκή χρήματα για διαγωνισμούς σεναρίου. Αλλά δεν έχει κάνει το πιο σημαντικό: δεν έλαβε μέτρα ανακούφισης και δεν επεξεργάστηκε ως τώρα έναν οδικό χάρτη, ένα πραγματικό σχέδιο κι ένα χρονοδιάγραμμα για την μετά- καραντίνα εποχή.

Ματαίως, περιμέναμε στο διάγγελμα του πρωθυπουργού να ακούσουμε τι σχεδιάζει η κυβέρνηση, ποια είναι τα βήματα που θα γίνουν, τόσο για να μην βρεθούν χιλιάδες εργαζόμενοι άνεργοι και σε ένδεια, αλλά και για να συνεχίσει η καλλιτεχνική δραστηριότητα, που όλοι έχουμε μεγάλη ανάγκη, στις δύσκολες στιγμές μας.

Δηλώνουμε ότι το υπουργείο Πολιτισμού οφείλει:

α) να ανακοινώσει άμεσα ένα σχέδιο υποστήριξης για το επόμενο εξάμηνο. Δεν θα επιτρέψουμε να μας μετατρέψει σε αδύναμο κρίκο οδηγώντας μας στην απόλυτη φτώχεια και δυστυχία.

β) να αντιμετωπίσει άμεσα το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων, που παίρνει ιδιαίτερα μεγάλες διαστάσεις κάτω από τις νέες συνθήκες.

γ) να ανακοινώσει σαφή και σταδιακό χάρτη επιστροφής για όλους εμάς, όπως συμβαίνει με όλους τους επαγγελματίες.Η συνεπής συλλογική στάση μας να προσφέρουμε στην κοινωνία φάνηκε από τις πρώτες ημέρες του lockdown.

Αυτή τη στιγμή, όμως, απαιτούμε την ανταπόδοση σεβασμού και υπευθυνότητας από την Πολιτεία και είμαστε έτοιμοι για συλλογικές πράξεις, με όλους τους συναδέλφους μας.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους και όλους τους πολίτες να μας υποστηρίξουν και να υπογράψουν.  Να στηρίξουν το ζωντανό πολιτισμό του τόπου, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει και να συνεχίσει να δημιουργεί και να προσφέρει.

Έχει γίνει η αρχή και συνεχίζoυμε ενωμένοι. 

Για υπογραφές ΕΔΩ

Σχόλια

  1. Όσοι δεν είναι μεγαλα ονόματα υποφέρουν! Ελπίζω να λάβουν όσα δικαιούνται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στηρίζουμε τους Καλλιτέχνες. Είμαστε Μαζί σας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δυστυχώς είναι ο κλάδος που πλήττεται βάναυσα. Δεν είναι όλοι οι καλλιτέχνες αυτοί που εμφανίζονται στα τηλεοπτικά σήριαλ. Υπάρχουν χιλιάδες που προσπαθούν να επιβιώσουν μα κάθε τρόπο,υπάρχουν οικογένειες. Πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη μέριμνα κι οχι ελεημοσύνη απο τη στιγμή που δεν επιτρέπεται να λειτουργήσουν ούτε σ ε κλειστούς ούτε σ ανοιχτούς χώρους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΈΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΙΤΛΟ.

Εγώ τη Πατρίδα μου τη βάφτισα Χαρά να μου θυμίζει πως μπορεί να δακρύζει από συγκίνηση η Ελπίδα. Της φόρεσα ένα πέπλο λευκό και της στόλισα με ένα κλαδί ελιάς τα καστανά μαλλιά της. Της έδωσα να κρατά στο χέρι έναν υδάτινο σταυρό και ράντισα τους ώμους της με λίγες στάλες μύρο. Της είπα να πάψει να με ακολουθεί και να με αφήσει να ζήσω με το τρόπο που επέλεξα μα εκείνη θέλοντας να με αγκαλιάσει μου χάρισε ένα σκοινί χρώματος μπλε. Ήξερα πως ήθελε να με ξεγελάσει μα μέσα μου ένιωθα πως δεν ηταν κακιά, ίσως   όμως να ήταν ένα παιδί που ήθελε να παίξει. Μια γάτα λευκή είδα να κυνηγά ένα μαύρο κουφάρι και σκέφτηκα πως θα ήθελα να ήταν αντίστροφοι οι ρόλοι. Έτσι για μια αλλαγή, για μια ουτοπική παράσταση που λίγοι, ίσως μόνο εγώ να είχα την τύχη να πληρώσω, να κοιτάξω. Είδα κι ένα γιασεμί να μαραίνεται σε μια αυλή που κάποτε άνηκε στη γειτονιά μου μα τώρα πια δε με πείραξε, σκέψου δε με πείραξε. Κι ας αγαπώ ακόμη τόσο πολύ τα γιασεμιά, τα κρίνα, τις δά...

Τίποτα σπουδαίο

  Δεν θα το παραδεχτώ. Δεν θα πω πως είναι αλήθεια. Δεν θέλω να δω το πρόσωπό μου, να αντικατοπτρίζεται στην κορυφή του ήλιου. Δε θέλω να αγγίξω τη βροχή, ούτε τον άνεμο λαχταρώ να αφήσω να πλέξει τα μαλλιά μου. Αυτή η εξιλέωση δεν μας ανήκει. Είχα μια χαρά χαραγμένη στα χείλη και μια ελπίδα καρφωμένη στο πέτο μου όμως δάχτυλα που λάτρεψα τόσο με έστεψαν τιμωρό και δυνάστη. Δεν είμαι εγώ το τραύμα που τρέφει πληγές μα ακόμα κι αν είμαι, είναι δικά μου τα χείλη που στάζουν αίμα και δικά μου, τα αγκάθια της ψυχής. Δεν με λυτρώνεις λεηλατώντας με ούτε με βοηθάς να γλιτώσω το κακό και το άδικο. Όταν τα δόντια μου μοιάζουν με ακονισμένα φτερά εγώ πονάω πιότερο μα εσύ δεν μπορείς να δεις την αλήθεια και εγώ δεν έχω ανάγκη μα ούτε και τη δύναμη να σε πείσω για τίποτα πια. Εάν δε διακρίνεις τον Παράδεισο μέσα μου δεν σου ανήκει η ζεστασιά μου. Αν μπορούσες να δεις τη ψυχή μου, αν στο επέτρεπα αυτό, ίσως να καταλάβαινες επιτέλους πως ένα πληγωμένο χελιδόνι έχει ανάγκη την Άνοιξη μα εσύ απ...