ΈΤΣΙ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΩ: ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΣΕ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Δεν μας έλειψε το φως, μας προσέλκυσε μόνο, σε έναν κόσμο που αγάπησε το σκοτάδι, σαν κομμάτι, ένοχο.
Ήταν κρυφός ο δρόμος της επιστροφής.
Μας μάγεψε η φωτογραφία της ημέρας.
Ντραπήκαμε να μιλήσουμε για την διαφορά, την μέγα λανθασμένη, ορολογία.
Μιμήθηκαν οι Λεύτεροι τους Δεσμώτες.
Καληνύχτα, σου είπε ο άσπονδος φίλος;
Σε καλημέρισε, η ντόμπρα μοναξιά;

#εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου

 

Σ' ακολουθώ χωρίς να ξέρω το γιατί.
Χωρίς να ζητήσω να μάθω τον προορισμό.
Χωρίς να πάρω μαζί μου, καμία αποσκευή.
Χωρίς εμπιστοσύνη στο συναίσθημα.
Με χαράζω!
Βαθιά με χαράζω! Θυμάμαι!

#εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου

 

 

 

 

 

Είν' η Αγάπη σου,
μια αόρατη πεταλούδα, διάφανη.
Ένα γλυκό γεμάτο σιρόπι, μια θάλασσα στην οποία επιπλέουν, μαργαρίτες.
Μην μου μαρτυρήσεις το συναίσθημα,
σε διώκω.

#εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου

 

 

 

 Τα όνειρά μου, κυνηγούν το γαλάζιο.
Σαν κύμα που μάγεψε την Γη, ενώ εκδιώχθηκε, από τον ουρανό, έτσι σε στεγάζω: Παράλογα.
Έτσι σ' αγαπώ: Αποσπώμενα.
Έτσι σε προσεγγίζω: Αλληγορικά έξυπνα.
Έτσι σε σκοτώνω: Κάνοντάς σε, δημιουργία.

#εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου