Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΈΝΑΣ ΆΝΤΡΑΣ ΜΕ ΛΕΥΚΟ ΚΑΣΚΟΛ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


 
 
Δύο λευκές κορδέλες,
ένας άντρας με λευκό κασκόλ.
Αυτός με σκότωσε! Θυμάμαι!
Δύο μάτια γεμάτα πληγές, έσταξαν μέσα μου, δηλητήριο.

Ένας Χειμώνας που άργησε, μια εποχή που μας άφησε ως υποθήκη, την απέχθεια. Μια μικρή χαραμάδα σε ένα γυαλί που θυμίζει πλαστικό. Ένας κόσμος γεμάτος πλαστελίνη. Ένας κόσμος αβέβαια ειρωνικός.

Σε εκείνον εκτεθήκαμε, σε εκείνον αφιερώσαμε τις ψυχές μας, σε εκείνον δώσαμε ονόματα από πλανήτες αδερφών μας, σε εκείνον θυσιάσαμε τον πλησίον μας με μόνη απαίτηση, το μέλλον το δικό μας (και των δικών μας).

Δύο λευκές κορδέλες,
ένας άντρας με λευκό κασκόλ.
Αυτός με σκότωσε! Θυμάμαι.
Δύο χέρια γεμάτα θυμό, φύτρωσαν μέσα μου, δηλητήριο.

~~ Ένας άντρας με λευκό κασκόλ - Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Πολύ όμορφο, γεμάτο συγκίνηση για την επιλογή της πλοκής του και του λόγου του.
    Καλησπέρα αγαπημένη μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οπως πάντα μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον οι σκέψεις σου Κική μου ..
    Να εισαι καλα να περνας ακομα και στα δύσκολα κορίτσι μου καλο σου ξημερωμα ..φιλιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΈΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΙΤΛΟ.

Εγώ τη Πατρίδα μου τη βάφτισα Χαρά να μου θυμίζει πως μπορεί να δακρύζει από συγκίνηση η Ελπίδα. Της φόρεσα ένα πέπλο λευκό και της στόλισα με ένα κλαδί ελιάς τα καστανά μαλλιά της. Της έδωσα να κρατά στο χέρι έναν υδάτινο σταυρό και ράντισα τους ώμους της με λίγες στάλες μύρο. Της είπα να πάψει να με ακολουθεί και να με αφήσει να ζήσω με το τρόπο που επέλεξα μα εκείνη θέλοντας να με αγκαλιάσει μου χάρισε ένα σκοινί χρώματος μπλε. Ήξερα πως ήθελε να με ξεγελάσει μα μέσα μου ένιωθα πως δεν ηταν κακιά, ίσως   όμως να ήταν ένα παιδί που ήθελε να παίξει. Μια γάτα λευκή είδα να κυνηγά ένα μαύρο κουφάρι και σκέφτηκα πως θα ήθελα να ήταν αντίστροφοι οι ρόλοι. Έτσι για μια αλλαγή, για μια ουτοπική παράσταση που λίγοι, ίσως μόνο εγώ να είχα την τύχη να πληρώσω, να κοιτάξω. Είδα κι ένα γιασεμί να μαραίνεται σε μια αυλή που κάποτε άνηκε στη γειτονιά μου μα τώρα πια δε με πείραξε, σκέψου δε με πείραξε. Κι ας αγαπώ ακόμη τόσο πολύ τα γιασεμιά, τα κρίνα, τις δά...

Τίποτα σπουδαίο

  Δεν θα το παραδεχτώ. Δεν θα πω πως είναι αλήθεια. Δεν θέλω να δω το πρόσωπό μου, να αντικατοπτρίζεται στην κορυφή του ήλιου. Δε θέλω να αγγίξω τη βροχή, ούτε τον άνεμο λαχταρώ να αφήσω να πλέξει τα μαλλιά μου. Αυτή η εξιλέωση δεν μας ανήκει. Είχα μια χαρά χαραγμένη στα χείλη και μια ελπίδα καρφωμένη στο πέτο μου όμως δάχτυλα που λάτρεψα τόσο με έστεψαν τιμωρό και δυνάστη. Δεν είμαι εγώ το τραύμα που τρέφει πληγές μα ακόμα κι αν είμαι, είναι δικά μου τα χείλη που στάζουν αίμα και δικά μου, τα αγκάθια της ψυχής. Δεν με λυτρώνεις λεηλατώντας με ούτε με βοηθάς να γλιτώσω το κακό και το άδικο. Όταν τα δόντια μου μοιάζουν με ακονισμένα φτερά εγώ πονάω πιότερο μα εσύ δεν μπορείς να δεις την αλήθεια και εγώ δεν έχω ανάγκη μα ούτε και τη δύναμη να σε πείσω για τίποτα πια. Εάν δε διακρίνεις τον Παράδεισο μέσα μου δεν σου ανήκει η ζεστασιά μου. Αν μπορούσες να δεις τη ψυχή μου, αν στο επέτρεπα αυτό, ίσως να καταλάβαινες επιτέλους πως ένα πληγωμένο χελιδόνι έχει ανάγκη την Άνοιξη μα εσύ απ...