Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

29η ΜΕΡΑ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ






Αλήθ μου,
το νερό δεν είναι η δική μου ύπαρξη,
το πρωτεύον στοιχείο.
Για εμένα αποτελεί τη συνθήκη - σε ένα άγριο φονικό - ενός εσφαλμένου τόπου.

Την βροχή,
την βροχή, γυρεύω.
Προσμένω την καταιγίδα,
την φθορά της στιγμής,
επιβλέπω, γίνομαι βλάσφημος.

Δεν μπορώ να κατανοήσω τον κόσμο, δεν μπορώ να ερμηνεύσω τα φαινόμενα, δεν μπορώ να κεντρίσω το ενδιαφέρον των Χρυσών Αλόγων, εκείνων που στη μυθολογία έκρυψες πίσω από ένα θρησκευτικό πρόσχημα. Μου αρέσει η μοναξιά των Αγγέλων.

Αλήθ μου,
το νερό δεν είναι η δική μου ύπαρξη,
το πρωτεύον στοιχείο.
Για έμενα αποτελεί μια συνθήκη σε ένα εσφαλμένο φονικό

Την βροχή,
την βροχή, γυρεύω.
Προσμένω την καταιγίδα,
την φθορά της στιγμής,
επιβλέπω, γίνομαι βλάσφημος.

Δεν μπορώ να κατανοήσω τον κόσμο, δεν μπορώ να ερμηνεύσω τα φαινόμενα, δεν μπορώ να κεντρίσω το ενδιαφέρον των Χρυσών Αλόγων, εκείνων που στη μυθολογία έκρυψες πίσω από ένα θρησκευτικό πρόσχημα. Μου αρέσει η μοναξιά των Αγγέλων.

Συγχώρησέ μου τον αναγραμματισμό, είναι επειδή φοβάμαι να κοιτάξω στα μάτια την Αλήθεια και ο αναγραμματισμός  του ονόματός σου, μου το επιτρέπει.

Προσωρινά, μου το επιτρέπει επιβάλλοντάς το,
Αλήθ μου.



~~ 29η Μέρα Καραντίνας - Κική Κωνσταντίνου
"Η Καραντίνα"
Το έργο που θα ανεβάζω σε συνέχειες, φέρει τον τίτλο "Η Καραντίνα" και όπως καταλαβαίνεται και εσείς, εμπνεύστηκε από το άσχημο κλίμα των ημερών (δυστυχώς).
Εδώ https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/blog-post_16.html μπορείτε να διαβάσετε τις σκέψεις μου για όλα αυτά καθώς και  το πως αποφάσισα να γράψω το έργο, που σε συνέχειες, θα μοιράζομαι μαζί σας τακτικά, όσο τακτικά δηλαδή θα μπορώ και θα μου επιτρέπεται.
Eδώ:   https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/1.html μπορείτε να διαβάσετε τον πρώτο ποιητικό μονόλογο που έγραψα.
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/2.html τον δεύτερο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/4.html τον τέταρτο.
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/7.html τον έβδομο.
Eδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/11.html τον εντέκατο.
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/12.html τον δωδέκατο. 
Εδώ:  https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/13.html τον δέκατο τρίτο.
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/14.html τον δέκατο τέταρτο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/15.html τον δέκατο πέμπτο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/16.html τον δέκατο έκτο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/17.html τον δέκατο έβδομο. 
Eδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/18.html τον δέκατο όγδοο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/19.html τον δέκατο ένατο.  
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/20.html τον εικοστό. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/21.html τον εικοστό πρώτο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/22.html τον εικοστό δεύτερο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/23.html τον εικοστό τρίτο.
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/24.html τον εικοστό τέταρτο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/25.html τον εικοστό πέμπτο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/26.html τον εικοστό έκτο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/27.html τον εικοστό έβδομο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/04/28.html τον εικοστό όγδοο.

Σχόλια

  1. Καλό μήνα Κική μου! Με υγεία και δημιουργικότητα! Μου αρέσει η βροχή και η δημιουργία σου.
    Σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Τη βροχή γυρεύω, προσμένω την καταγίδα...."
    Για να γίνει λυτρωτική και καθαρτική δύναμη. Πόσο συμβολικό. Καλησπέρα Κική μου. Καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου βγάζει μία μελαγχολική μάτια τα λόγια σου, Κική μου. Ελπίζω από εδώ και εμπρός με την ανθισμένη ομορφιά της φύσης να είναι όλα ποιο όμορφα! Καλό και ευλογημένο μήνα!!! Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Με εντυπωσίασε ο αναγραμματισμος που έχεις κάνει, Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΈΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΙΤΛΟ.

Εγώ τη Πατρίδα μου τη βάφτισα Χαρά να μου θυμίζει πως μπορεί να δακρύζει από συγκίνηση η Ελπίδα. Της φόρεσα ένα πέπλο λευκό και της στόλισα με ένα κλαδί ελιάς τα καστανά μαλλιά της. Της έδωσα να κρατά στο χέρι έναν υδάτινο σταυρό και ράντισα τους ώμους της με λίγες στάλες μύρο. Της είπα να πάψει να με ακολουθεί και να με αφήσει να ζήσω με το τρόπο που επέλεξα μα εκείνη θέλοντας να με αγκαλιάσει μου χάρισε ένα σκοινί χρώματος μπλε. Ήξερα πως ήθελε να με ξεγελάσει μα μέσα μου ένιωθα πως δεν ηταν κακιά, ίσως   όμως να ήταν ένα παιδί που ήθελε να παίξει. Μια γάτα λευκή είδα να κυνηγά ένα μαύρο κουφάρι και σκέφτηκα πως θα ήθελα να ήταν αντίστροφοι οι ρόλοι. Έτσι για μια αλλαγή, για μια ουτοπική παράσταση που λίγοι, ίσως μόνο εγώ να είχα την τύχη να πληρώσω, να κοιτάξω. Είδα κι ένα γιασεμί να μαραίνεται σε μια αυλή που κάποτε άνηκε στη γειτονιά μου μα τώρα πια δε με πείραξε, σκέψου δε με πείραξε. Κι ας αγαπώ ακόμη τόσο πολύ τα γιασεμιά, τα κρίνα, τις δά...

Τίποτα σπουδαίο

  Δεν θα το παραδεχτώ. Δεν θα πω πως είναι αλήθεια. Δεν θέλω να δω το πρόσωπό μου, να αντικατοπτρίζεται στην κορυφή του ήλιου. Δε θέλω να αγγίξω τη βροχή, ούτε τον άνεμο λαχταρώ να αφήσω να πλέξει τα μαλλιά μου. Αυτή η εξιλέωση δεν μας ανήκει. Είχα μια χαρά χαραγμένη στα χείλη και μια ελπίδα καρφωμένη στο πέτο μου όμως δάχτυλα που λάτρεψα τόσο με έστεψαν τιμωρό και δυνάστη. Δεν είμαι εγώ το τραύμα που τρέφει πληγές μα ακόμα κι αν είμαι, είναι δικά μου τα χείλη που στάζουν αίμα και δικά μου, τα αγκάθια της ψυχής. Δεν με λυτρώνεις λεηλατώντας με ούτε με βοηθάς να γλιτώσω το κακό και το άδικο. Όταν τα δόντια μου μοιάζουν με ακονισμένα φτερά εγώ πονάω πιότερο μα εσύ δεν μπορείς να δεις την αλήθεια και εγώ δεν έχω ανάγκη μα ούτε και τη δύναμη να σε πείσω για τίποτα πια. Εάν δε διακρίνεις τον Παράδεισο μέσα μου δεν σου ανήκει η ζεστασιά μου. Αν μπορούσες να δεις τη ψυχή μου, αν στο επέτρεπα αυτό, ίσως να καταλάβαινες επιτέλους πως ένα πληγωμένο χελιδόνι έχει ανάγκη την Άνοιξη μα εσύ απ...