Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

10η ΜΕΡΑ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ

Πηγή φωτογραφίας




Είμαι γεννημένη ποιήτρια
Δεν μου το αναγνωρίζω
Με πονάει η φαντασία μου

Στο παράθυρο βλέπω ένα άλλο παράθυρο
Στο λουκέτο βλέπω ένα άλλο λουκέτο
Παρακολουθώ τον κόσμο και ο κόσμος εμένα, δεν νιώθω το γιατί

Πολλοί ρόλοι, μέσα και έξω μου
Γύρω μου, δεν αναγνωρίζω τον τόπο που ζω
Ο χρόνος μας απέλασε

Ένα στράτευμα η καρδιά μου, ένα καταφύγιο,
 ένα στρατόπεδο τεκμαρτό

Δεν μπορώ να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου.
Οι λέξεις, μοιάζουν με πλασματικοί αριθμοί, με μαθηματικές πράξεις που σιχαίνομαι, αλγόριθμοι και θεωρήματα με κυνηγούν, δεν νιώθω!

Είμαι γεννημένη ποιήτρια
Δεν μου το αναγνωρίζω
Με πονάει η φαντασία μου
Με φοβίζει
Πολλές φορές τσαλαπατά την αξιοπρέπεια μου
Ο εγωισμός με εκμηδενίζει
Η τελειότητα μοιάζει με ένα δοχείο, γεμάτο στάχτη νεκρών


Δεν μπορώ να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου.
Οι λέξεις, μοιάζουν με πλασματικοί αριθμοί, με μαθηματικές πράξεις που σιχαίνομαι, αλγόριθμοι και θεωρήματα με κυνηγούν, δεν νιώθω!

Είμαι γεννημένη ποιήτρια
μα δεν ξέρω τι θα πει αυτό



~~ 10 η Μέρα Καραντίνας - Κική Κωνσταντίνου
"Η Καραντίνα"
Το έργο που θα ανεβάζω σε συνέχειες, φέρει τον τίτλο "Η Καραντίνα" και όπως καταλαβαίνεται και εσείς, εμπνεύστηκε από το άσχημο κλίμα των ημερών (δυστυχώς).
Εδώ https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/blog-post_16.html μπορείτε να διαβάσετε τις σκέψεις μου για όλα αυτά καθώς και  το πως αποφάσισα να γράψω το έργο, που σε συνέχειες, θα μοιράζομαι μαζί σας τακτικά, όσο τακτικά δηλαδή θα μπορώ και θα μου επιτρέπεται.
Eδώ:   https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/1.html μπορείτε να διαβάσετε τον πρώτο ποιητικό μονόλογο που έγραψα.
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/2.html τον δεύτερο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/4.html τον τέταρτο.
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/7.html τον έβδομο.

__________

Καλημέρα εκφραστικοί μου.
Καλό μήνα, με υγεία.
Εύχομαι ο Απρίλιος να μας φέρει όσα μας στέρησε ο Μάρτιος.
Μόνο ευχάριστες ειδήσεις από δω και πέρα για όλους μας.

Επι ευκαιρία, χρόνια μου πολλά.
Να με χαίρεστε όσοι με αγαπάτε.
Χρόνια πολλά επίσης, στην αγαπημένη μου φίλη και κουμπάρα, Καίτη!
Μαζί σε όλα! :) <3

Να είστε καλά!
Την αγάπη μου!

Σχόλια

  1. Καλησπέρα Κική μου. Ακολουθώ και εγώ, μέρα τη μέρα τις σκέψεις και το ποιητικό σου ημερολόγιο που είναι εξαιρετικό. Φιλιά πολλά και καλό μήνα να έχουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πού 'αφησα ευχές για τα γενέθλιά σου; Στην 9η μέρα καραντίνας;
    Μ'αρέσει και η 10η εμπνευσή σου.
    Είσαι γεννημένη ποιήτρια και ξέρεις τι σημαίνει αυτό!
    Καλημέρα σου
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...