Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ).

Καλησπέρα εκφραστικοί μου φίλοι, τι κάνετε είστε όλοι καλά;
Εγω ως συνήθως πίνω τσάι, όταν γιανω για τα καλά, νομίζω πως δε θα θελω να ξαναδώ τσαγιέρα στα μάτια μου!

Επειδή είδα ότι σας άρεσε αρκετά ο ζητιάνος της καρδιας και χάρηκα ιδιαίτερα γι αυτό, σκέφτηκα να σας βάλω σημερα το δεύτερο μέρος και να εμβαθύνουμε λίγο στην ιστορία του η μαλλον στην ιστορία όσων είχαν τη τύχη και τη τιμή να τον συναντήσουν!

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να σας ζητήσω να με συγχωρήσετε που αργώ να απαντήσω στα σχόλια σας αλλά λίγο η ίωση και λίγο το ότι δε μπαινω συχνά στο ιντερνετ, με κρατανε πισω και προτιμώ όταν μπαίνω να σας επισκέπτομαι παρα να απαντώ στα σχόλια σας, θα γίνει και αυτό άλλωστε απο εβδομάδα. Υγεία να έχουμε και όλα γίνονται!

Ευχαριστώ πολύ όμως για το ενδιαφέρον σας καθως επίσης και για τις ευχές σας για περαστικά που όσο να ναι πιάνουν τοπο!

Να υπενθυμίσω πως για το πρώτο μέρος του διηγήματος - παραμυθιού μπορείτε να πατήσετε εδώ http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/12/blog-post_26.html και γρηγορα γρηγορα πάμε για το δεύτερο μέρος.



 Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ… ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ).


-         Συγνώμη… ειλικρινά συγνώμη…. Δεν ήθελα… Θέλω να πω… ψελλισε το κοριτσι κατακόκκινο λογω ντροπής.
-         Μη δικαιολογησε… δεν υπάρχει λόγος άλλωστε, ήθελες απλώς να με βοηθήσεις, μόνο που δε μπορείς να το κάνεις με χρήματα.
-         Αλλά πως μπορώ; Αναρωτήθηκε προβληματισμένα.
-         Με το να μου κάνεις παρέα. Μέρες έχω να μιλήσω με άνθρωπο και έχω ανάγκη από επικοινωνία, της είπε με μάτια όλο παράκληση.
-         Όχι… με συγχωρείτε πρέπει να φύγω, είπε τρομαγμένη και κατευθύνθηκε γρήγορα προς τη φίλη της την οποία τη πήρε άρον άρον και έφυγαν, αφήνοντας το γκριζομάλλη κύριο να της παρατηρεί με ματιά που προμήνυε βεβαιότητα μιας και ήταν σίγουρος από την αρχή για τη τροπή που θα είχε αυτή η κουβέντα.
Είχε μεσημεριάσει όταν μια κυρία γύρω στα 40, κάθισε δίπλα του και τηλεφώνησε στο γιόκα της όπου άρχισε να του λέει ένα σωρό άσχημα λόγια για τη μελλοντική νύφη της, κάνοντας το γιο της να της κλείσει το τηλέφωνο στα μούτρα, κάτι το οποίο εξόργισε τη σιδηρά κυρία.
-         Κι ύστερα λένε κάνε παιδιά να δεις καλό! Αναφέρθηκε στο «σκοτεινό» κύριο που καθόταν δίπλα της και τη παρατηρούσε με βλέμμα απορημένο.
-         Εγώ δεν έχω παιδιά… και τι δε θα ’δινα για να είχα αποκτήσει, απάντησε θλιμμένα.
-         Τα δικά μου πάλι με σκάσανε! Το τι βάσανα έχω τραβήξει μαζί τους δε λέγεται. Τόνισε κουνώντας ακαταλαβίστικα τα χέρια και το κεφάλι της.
-         Μακάρι να είχα και εγώ παιδιά και ας τραβούσα όλα τα βάσανα του κόσμου. Αποκρίθηκε με στενάχωρο βλέμμα.
-         Δυο γιους έκανα! Δυο παλικάρια δυο μέτρα, ψηλά και λυγερόκορμα σα τα κυπαρίσσια. Λεβέντες σου λέω, κούκλοι! Τα μεγάλωσα, τα σπούδασα, τους έκανα σωστούς ανθρώπους και το ευχαριστώ ποιό ήταν;
-         Ποιό; Ρώτησε με απορία.
-         Με παράτησαν μόνη μου και τα δυο και έφυγαν από κοντά μου. Πήγαν να ζήσουνε σε άλλες πόλεις μαζί με τις κοπέλες τους. Σε γιορτές και το καλοκαίρι με επισκέπτονται και φέρνουν μαζί και τις «αχώνευτες»… Δε τους βλέπω που δε τους βλέπω συχνά… μου κουβαλάνε και τις άλλες μαζί και δε μπορώ να τους χορτάσω με το τρόπο που εγώ επιθυμώ, αποφάνθηκε με δυσαρέσκεια και θυμό.
-         Μα παιδιά σας θα γίνουν ή μάλλον θεωρούνται από τώρα αυτές οι κοπέλες.
-         Ποτέ! Εγώ έχω δυο παιδιά και με δυο θα παραμείνω! Τόνισε πειραγμένη με ύφος θιγμένο.
-         Μα…
-         Δε σας επιτρέπω κύριε να μου μιλάτε άλλο για την οικογένειά μου. Πάτε εσείς να συμβουλεύσετε εμένα; Εσείς; Κοιτάξτε τα χάλια σας πρώτα και μετά συμβουλέψτε τους άλλους, του είπε με μίσος και οργή.
Ο κύριος αν και αισθάνθηκε πολύ προσβεβλημένος δε θέλησε να δώσει έκταση στη παράλογη συμπεριφορά της κατά τ’ άλλα καλής κοσμικής κυρίας και σηκώθηκε να αποχωρήσει από την θέση του για να κατευθυνθεί προς άλλο παγκάκι. Τότε η κυρία, πιο ήρεμη πια και αφού κατάλαβε την ανάρμοστη συμπεριφορά της του ζήτησε ντροπιασμένη συγνώμη και τότε ο μεσήλικας κύριος με ύφος λυπημένο γύρισε το κεφάλι του και της είπε σιγανά:
-         Όχι από εμένα.. από το Θεό!
-         Από το Θεό; Γιατί; Ρώτησε εμβρόντητη.
-         Γιατί ένας ενάρετος απάνθρωπος όπως εσείς που παρατήρησα πώς σταυροκοπιόσασταν για ώρα μέσα και έξω από την εκκλησία θα έπρεπε να είχε μάθει τουλάχιστον να φέρεται στους ανθρώπους σα να είναι άνθρωποι και όχι σα να είναι ζώα… που και τα ζώα φυσικά αξίζουν την αγάπη μας και τη στοργή μας.
-         Μα εγώ…, πρόλαβε να ψελλίσει μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι ο «ζητιάνος» είχε ήδη αποχωρήσει από το οπτικό της πεδίο.
Είχε πάει απόγευμα, γύρω στις 5 και ο σκυθρωπός κύριος βρισκόταν ακόμη εκεί. Μια κυρία, γύρω στα 30 κάθεται στο διπλανό παγκάκι, ανάβει τσιγάρο και πίνει μια γουλιά από το ζεστό καφέ που μόλις αγόρασε από την απέναντι γωνιακή καφετέρια.
Δείχνει αρκετά στεναχωρημένη και ταραγμένη συνάμα. Ψάχνει με μανία να βρει κάτι μέσα στη τσάντα της αλλά δε το βρίσκει και δείχνει να χάνει τον έλεγχο του εαυτού της και πετά τη τσάντα της με μανία κάτω στο έδαφος. Ο μεσήλικας κύριος παίρνει τη τσάντα και της την επιστρέφει διαπιστώνοντας πως το πρόσωπο της κοπέλας είναι γεμάτο δάκρυα.
-         Ορίστε, ψιθύρισε επιστρέφοντας τη τσάντα.
-         Σας ευχαριστώ, ψέλλισε προσπαθώντας να κρύψει τα δάκρυά της.
-         Είστε καλά; Θέλω να πω… δείχνετε πολύ ταραγμένη… μήπως μπορώ να βοηθήσω;
-         Όχι, δυστυχώς δε μπορείτε, μακάρι να μπορούσατε αλλά δε μπορείτε.
-         Δοκιμάστε με! Τη προέτρεψε.
         -         Ορίστε;
         -        Λέω δοκιμάστε με να δείτε αν μπορώ να σας βοηθήσω… αν δε με δοκιμάσετε δε θα μάθετε ποτέ, απάντησε με ένα περίεργο μορφασμό που έκανε τη κοπέλα να χαμογελάσει και να δημιουργήσει μία μικρή ευχαρίστηση στο ήδη «πονεμένο» πρόσωπό της.
-         Είμαι έγκυος, είπε βιαστικά σα να είχε ανάγκη να βγάλει από μέσα της ένα μεγάλο κόμπο που είχε δημιουργηθεί στο στομάχι της από τη στιγμή πως έμαθε πως κουβαλάει μέσα της μια νέα ζωή.
-         Αυτό είναι πολύ ευχάριστο! Της είπε με δυο φανταχτερά μάτια που γυάλιζαν από ευτυχία.
-         Είναι όταν το θες, όταν δε το θες όμως δεν είναι, απάντησε εκεινη.
-         Κι εσύ δε το θελεις; Τη ρωτησε με μια αστειρευτη ηρεμια.
-         Το θέλω, νομίζω δηλαδή… αλλά δε το θέλει εκεινος.
-         Ο πατέρας του μωρού δε το θέλει; Γιατί; Συνεχισε να κοιτα με γαληνη.
-         Είναι μικρός ακόμα για τέτοια μου είπε. Έχει καριέρα μπροστά του και δε μπορεί να αναλάβει τα καθήκοντα του γονέα και πόσο μάλλον του συζύγου… λες και εγω θέλω να τον παντρευτώ.
-         Θελεις; Συνεχισε μιλωντας με ευλαβεια.
-         Θα ήθελα πολύ να κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου αλλά δε μπορώ! Ναι θέλω, τον αγαπάω πολύ αλλά ξέρω πως αυτό δε θα γίνει ποτέ. Από την αρχή το ήξερα δηλαδή, απλά ήλπιζα.
-         Γιατί το λες αυτό;
-         Είναι νέος ανερχόμενος τραγουδιστής και μου είχε ξεκαθαρίσει από την αρχή της σχέσης μας ότι το παν γι αυτόν είναι η καριέρα και τίποτα άλλο.
-         Και εσύ δέχτηκες;
-         Ναι… Απάντησε με «θεοσκότεινο» βλέμμα.
-         Τότε; Τη κοιταξε με βλεμμα καθαρό και ολόφωτο.
-         Τότε τι; Αναρωτήθηκε προσπαθώντας να καταλάβει τι ελεγε με το βλεμμα του.
-         Τι σε κάνει να μην είσαι σίγουρη ότι εσύ δε θελεις αυτό το παιδί; Όταν σε ρώτησα πριν μου απάντησες υποθετικά, εγώ θέλω να ακούσω με σιγουριά την απάντησή σου.


________________ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ_______________



Αυτά φίλοι για σημερα! Εύχομαι να σας άρεσε, να σας κράτησε το ενδιαφέρον και κυριως να συνεχίσατε να τα αγαπάτε όπως μου δείξατε ότι συνέβη στο πρώτο μέρος!

Καλό βράδυ σε όλους! Να περνάτε όμορφα! Φιλάκια πολλά! 

Σχόλια

  1. Κάτσε! Εγώ πρέπει να έχασα το πρώτο μέρος!
    Πάω να το διαβάσω κι επιστρέφω εδώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και περιμένω τη συνέχεια!
    Ευτυχώς που έχουμε κι εσένα Κική με τις συνέχειες...
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα και καλη εβδομαδα φιλη μου!
      να εισαι καλα!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  3. εεεε είναι άδικο!!
    εγώ νόμιζα θα την διάβαζα ολόκληρη σήμερα.. <3
    περιμένω και το υπόλοιπο,πραγματικά πολύ....χμμ...ζεστή ιστορία θα έλεγα!!
    Χρόνια πολλά γλυκιά μου φίλη!
    ελπίζω να είσαι καλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα και καλη εβδομαδα φιλη μου!
      να εισαι καλα!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  4. τι να πω!!! υπεροχο!!! μου θυμισε μια ιστορια που ισως εχης ακουσει με μια γυναικα που της ειχε παρουσιαστει ο χριστος και ειπε θα σε επισκευθω σπιτι σου και αυτη βαλθηκε να ετοιμαζει φαγητα και γλυκα και να καθαριζη το σπιτι της και οταν της παρουσιαστηκε ο χριστος 3 φορες μια σαν φτωχη γυναικα μια σαν φτωχο παιδι και μια σαν ζητιανος αυτη τους εδιωξε.........μην μας αφηνεις σε αγωνια αν μπορης γραψε την συνεχεια!!!σε φιλω γλυκα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δε την ηξερα αυτη την ιστορια φιλη μου!
      πολυ ενδιαφερον οντως!
      χαιρομαι που σου αρεσε η ιστορια και κυριως χαιρομαι που παντα εισαι εδω για μενα!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  5. Ένα θα σου πω: ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ να ξανασβήσεις κείμενό σου!!!
    ;-) (Ελπίζω να μη σε τρόμαξαν πολύ οι απειλές μου... Μου βγήκε όλη η βιαιότητά μου!!!)
    ;-) χχαχχα!!!
    Μας άρεσε! Μας άρεσε, κοριτσάκι μου!!!
    Θέλει και ερώτημα??!!!
    Αγκαλίτσα και φιλάκι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα και καλη εβδομαδα φιλη μου!
      να εισαι καλα!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  6. Πολύ όμορφα συνεχίζεται η ιστορία
    Περαστικά σου για άλλη μια φορά.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα και καλη εβδομαδα φιλη μου!
      να εισαι καλα!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  7. Αντε γιατί μας έχεις βάλει σε περιέργια!
    Τι θα γίνει στο τέλος άραγε!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα κι απο κοντά Κική μου! Που βρήκες τα ωραία στολίδια του μπλογκ σου? Συνέχισε να γράφεις! Εύχομαι το νέο έτος να σου φέρει και μια έντυπη δημοσίευση των διηγημάτων σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα και καλη εβδομαδα φιλη μου!
      να εισαι καλα!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  9. Μια ολόκληρη πινακοθήκη ανθρώπων περνά από μπροστά μας! Για δες, εκεί ανάμεσα ίσως να είναι κάποιος γνωστός ή, ίσως, κι ο ίδιος μας ο εαυτός!...
    Καλό βραδυ κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω πολυ αγαπημενη μου φιλη για το σχολιο σου!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  10. Αυτή τη συνήθεια με τα......σήριαλ να την κόψεις!
    Το μαρτύριο της σταγόνας ζούμε μαντάμ! Άντε, φιλιά πολλά!!!!! :)))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ποσο δικιο εχεις χρόνια πολλά

      Διαγραφή
    2. καλημερα και καλη εβδομαδα και απο εδω αδυναμια μου!
      να εισαι καλα!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
    3. χρονια πολλα και καλα Ιωαννα μου!
      φιλακια!!!

      Διαγραφή
  11. .... μας κεντρίζεις ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον!αναμένουμε εναγωνίως και πάλι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Διάβασα και τα δύο μέρη τώρα καθώς έλειπα, περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!

    Περαστικά και πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να εισαι καλα καλε μου φιλε!
      ευχαριστω για ολα!
      να περνας ομορφα ευχομαι!

      Διαγραφή
  13. Η ιστορία γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρουσα ...αλήθεια πόσο ανάγκη έχουμε έναν άνθρωπο να μας ακούσει και να μας δει χωρίς παρωπίδες !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πολύ συγκινητική ιστορία Κική μου!!!! Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!!!!!!
    Πολλές ευχές και φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα και καλη εβδομαδα φιλη μου!
      να εισαι καλα!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  15. Απαντήσεις
    1. καλημερα και καλη εβδομαδα φιλη μου!
      να εισαι καλα!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  16. Μπράβο Κική πολυ ενδιαφέρουσα
    η ιστορία σου!!!
    Πηγαίνω να διαβάσω και το τρίτο μέρος
    Δεν σε προλαβαίνω μιλάμε!!

    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να