Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ).

Καλησπέρα εκφραστικοί μου φίλοι, τι κάνετε είστε όλοι καλά;
Εγω καλά είμαι, βήχα έχω και λίγο πόνο στους μυς αλλά εντάξει υποφέρετε πλέον.

Για σήμερα σας ανέβασα το τρίτο και τελευταίο μέρος της ιστορίας γιατι έτοιμο είναι, εύκολο να ανέβει, το πρόβλημα θα ήταν να το έγραφα τώρα αλλά εκτός απο αυτό φίλοι έχω σκεφτεί τη νέα χρόνια να σας καλωσορίσω με κατι άλλο δικό μου, το οποίο δημιουργήθηκε ως σκέψη σημερα το πρωί και θελω να ασχοληθώ λίγο με αυτό..

Δε ξέρω αν θα προλάβω να το ετοιμάσω για την ευχή της πρωτοχρονιάς αλλά σας υπόσχομαι πως θα προσπαθήσω.

Σε αυτό το σημείο να  υπενθυμίσω πως για το πρώτο μέρος του διηγήματος - παραμυθιού μπορείτε να πατήσετε εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/12/blog-post_26.html, για το δεύτερο μέρος εδώ:http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/12/blog-post_27.html   και πάμε για το τρίτο και τελευταίο μέρος που ακολουθει παρακάτω.


 Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ… ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ).


-         Γιατί ασχολείστε με τόσο ζήλο μαζί μου; Τον ρώτησε χαμογελώντας αινιγματικά.
-         Ίσως γιατί ασχολείστε και εσύ με τον ίδιο ζήλο μαζί μου…
-         Δε καταλαβαίνω….
-         Κάποιες φορές δε χρειάζεται να καταλαβαίνουμε τα πάντα, χρειάζεται απλώς να καταλάβουμε το σωστό.
-         Το οποίο είναι; Ρώτησε όλο απορία.
-         Να κρατήσεις το μωρό, από τη στιγμή που το θελεις δε χρειάζεται να έχεις ενδοιασμούς για τους τρίτους. Το μωρό που κουβαλάς αυτή τη στιγμή στα σπλάχνα σου είναι ζωή και τη ζωή δεν έχει κανένας δικαίωμα να την αφαιρεί, πόσο μαλλον όταν πρόκειται για τη ζωή ενός αβοήθητου μωρού.
-         Και πώς θα αντιμετωπίσω τα προβλήματα που θα μου παρουσιαστούν;
-         Αυτή την  απάντηση θα τη βρεις μονάχα αν ψάξεις μέσα στη καρδιά σου… Εγώ θα σου πω μονάχα πως ο άνθρωπος παλεύει για τη ζωή του από τη στιγμή που γεννιέται, ποτέ δε θα πάψεις να πολεμάς με διάφορα προβλήματα στη ζωή σου, το θέμα είναι να έχεις τα σωστά εφόδια.
-         Πολύ φιλοσοφημένα μιλάτε, ρώτησε με διερευνητικό βλέμμα.
-         Το βλέμμα σου υπονοεί πως δε μου φαίνεται;
-         Όχι… όχι… δεν ήθελα να πω αυτό, απάντησε ταραγμένη η νεαρή κυρία.
-         Και που θα βρω τα σωστά εφόδια που είπατε πριν; Τον ρώτησε με λαχτάρα.
-         Θα στα δώσει απλόχερα καθημερινά η αίσθηση του παιδιού που θα μεγαλώνει μέσα σου και όταν γεννηθεί και το αντικρίσεις κατάματα είμαι σίγουρος ότι εκεί θα έχεις στα χέρια σου το μεγαλύτερο και δυνατότερο όπλο που χρειάζεται η κάθε μάνα για να προστατέψει τα παιδιά της.
Η κοπέλα χαμογέλασε γλυκά και το πρόσωπό της άξαφνα έλαμψε από ευτυχία. Σχεδόν ασυναίσθητα άγγιξε χαμηλά τη κοιλιά της και τη χάιδεψε απαλά για λίγα λεπτά. Απότομα γλύκανε το πρόσωπό της και όλη της η παρουσία γενικά.
Μηχανικά πήγε να ανάψει τσιγάρο και όταν έπιασε το πακέτο στα χέρια της, το κοίταξε και χαμογέλασε γλυκά τη στιγμή που το πέταξε στο καλαθάκι σκουπιδιών που βρισκόταν ακριβώς δίπλα της.
-         Πρέπει να φύγω τώρα! Με περιμένουν στο σπίτι και έχω ήδη καθυστερήσει! Τώρα, χάρη σε εσάς ξέρω τι θέλω και τι πρέπει να κάνω! Σας ευχαριστώ πολύ για όλα! Αποκρίθηκε ζεστά δίνοντάς του το χέρι της για χειραψία.
-         Καλή τύχη στη ζωή και των δυο σας εύχομαι! Αποκρίθηκε ζεστά ο μεσήλικας κύριος που έλαμπε από ευτυχία για δυο κυρίως λογους. Ο κυριότερος είχε να κάνει με την απόφαση της κοπέλας να κρατήσει το μωρό και ο δεύτερος είχε να κάνει με αυτή τη τόσο ζεστή και ανθρώπινη χειραψία.... καιρό είχε κάποιος να του σφίξει το χέρι...
Ο «ζητιάνος» κοίταξε το ρολόι του καμπαναριού της εκκλησίας και διαπίστωσε ότι η ώρα ήταν 7.  Είχε ήδη αρχίσει να σουρουπώνει και η κίνηση είχε λιγοστέψει αρκετά. Ξαφνιάστηκε όταν αντίκρισε μια ποδοσφαιρική μπάλα να συγκρούεται με τα πόδια του. Έπιασε τη μπάλα και ανασήκωσε το βλέμμα του. Ένα παιδάκι, γύρω στα 14 στεκόταν λαχανιασμένο και ιδρωμένο μπροστά του.
-         Συγνώμη αν σας χτύπησε η μπάλα. Μου ξέφυγε από τα χέρια καθώς επέστρεφα σπίτι μου.
-         Δε πειράζει αγόρι μου. Ορίστε, παρ’ τη και πήγαινε γρήγορα σπίτι να αλλάξεις γιατί θα κρυώσεις. Είσαι και ιδρωμένος απ’ ότι βλέπω…
-         Ναι έπαιζα μπάλα με τους φίλους μου, απάντησε ο μικρός.
-         Γιατί με κοιτάζεις αγόρι μου; Ρώτησε γλυκά ο σκυθρωπός κύριος.
-         Τραγιάσκα μαύρη σα τη δική σας φορούσε και ο δικός μου παππούς… πριν πεθάνει. Απάντησε μελαγχολικά ο μικρός.
-         Ωχ λυπάμαι αγόρι μου… θα σου λείπει πολύ ε;
-         Ναι πολύ αλλά κάθε φορά που κλείνομαι στο δωμάτιο μου και κλαίω, έρχεται η μαμά με αγκαλιάζει και μου λέει ότι ο παππούς με βλέπει από κει ψηλά και δε θέλει να κλαίω γιατί στεναχωριέται.
-         Έχει δίκιο η μαμά σου! Πρέπει να γελάς για να είναι ευτυχισμένος και ο παππούς σου!
-         Μοιάζετε λίγο! Έτσι γλυκά μιλούσε και εκείνος.
-         Πώς τον έλεγαν το παππού σου; Ρώτησε το μικρό χαμογελώντας.
-         Χαραλάμπη…. 
-         Εσένα μικρέ;
-         Μανώλη με λένε. Πήρα το όνομα του άλλου παππού. Εσάς;
-         Ντίνο με λένε, αποφάνθηκε χαμογελώντας τρυφερα.
-         Ντίνο λέω το σκύλο μου, είπε ο μικρός ξεσπώντας σε ξεκαρδιστικά γέλια στα οποία παρέσυρε μαζί και το μεσήλικα κύριο.
-         Δε κρυώνετε με τα τρύπια γάντια και τα τρύπια ρούχα; Ρώτησε ο μικρός.
-         Λίγο κρυώνω αλλά αντέχω ακόμα, απάντησε χαμογελαστά ο μεσήλικας κύριος.
-         Πού μένετε; Δε σας έχω ξαναδεί εδώ κοντά και ξέρετε εγώ τη ξέρω καλά αυτή τη γειτονιά.
-         Μένω λίγα τετράγωνα παρακάτω,
-         Κοντά στο φούρνο του κυρ Μιχάλη;
-         Ναι…
-         Φτιάχνει ωραία κουλούρια αυτός!
-         Δε ξέρω… δε τα έχω δοκιμάσει. Τονισε κουνωντας δυσπιστα τους ωμους.
-         Ορίστε, είπε ο μικρός βγάζοντας από το ποδοσφαιρικό του σάκο μια τσάντα με 4 κουλούρια από το φούρνο του κυρ Μιχάλη.
-         Τι είναι αυτά;
-         Είναι κουλούρια από το φούρνο του κυρ Μιχάλη. Εγώ τρώω κάθε μέρα σχεδόν, αυτά πάρτε τα εσείς να δοκιμάσετε και να μου πείτε τη γνώμη σας αύριο που θα ξαναπεράσω από εδώ.
-         Σ’ ευχαριστώ πολύ, είπε ο χαμογελαστός και λαμπερός πια κύριος!
-         Αύριο το απόγευμα θα σας φέρω και κασκόλ και γάντια του παππού μου για να σας κρατάνε ζεστό!
-         Όχι αγόρι μου δε χρειάζεται…. Εμένα πια με κρατάει ζεστό ο «καυτός» σου λόγος….
Το παιδί έδειχνε να μη καταλαβαίνει αλλά αδιαφόρησε. Τον καληνύχτισε θερμά και έκανε να φύγει όταν ο «ζητιάνος» κατά πολύ κόσμο, του είπε πως θέλει να του δώσει κάτι πολύτιμο γι’ αυτόν πριν φύγει για το σπίτι του.
Έβγαλε από τη χιλιομπαλωμένη γκρι τσέπη του παντελονιού του ένα μικρό βυσσινί κουτάκι από αυτά που συνήθως κρύβουν κοσμήματα. Το κοίταξε ευλαβικά και το προσέφερε στο μικρό παιδί.
-         Αυτό είναι για σένα! Να το προσέχεις με όλη σου τη δύναμη και αν κάποτε χρειαστεί να  το δωρίσεις και εσύ κάπου να ψάξεις να βρεις κάποιον που θα το αξίζει πραγματικά.
-         Τι είναι αυτό; Ρώτησε όλο απορία ο μικρός.
-         Άνοιξε το Μανώλη και θα δεις. Τον προετρεψε με τη κινηση των δαχτυλων του.
Ο μικρός Μανώλης άνοιξε βιαστικά το κουτί και άνοιξε ορθάνοιχτα το στόμα του όταν διαπίστωσε πως μέσα σε αυτό βρισκόταν ένα μικρό πράσινο πετράδι σε σχήμα κλειδιού.
-         Τι είναι αυτό; Αυτό λάμπει και μοιάζει να είναι πανάκριβο. Είπε εκστασιασμένος ο μικρός από τη λάμψη του πετραδένιου κλειδιού.  .
-         Πράγματι είναι πανάκριβο αλλά όχι λόγω της λάμψης του αλλά λόγω της ιδιότητάς του.
-         Δηλαδή;
-         Αυτό το «πολύτιμο» κλειδί υπάρχει για να ξεκλειδώνει τις καρδιές των ανθρώπων που είναι γεμάτες με καλά αγαθά, όπως είναι η δική σου αγόρι μου.
-         Δε καταλαβαίνω…, απάντησε με δυσφορία ο μικρός.
-         Κάποια στιγμή θα καταλάβεις, αποφάνθηκε  ο Ντίνος, χαϊδεύοντας απαλά το μάγουλο του μικρού και σηκώθηκε από το παγκάκι για να φύγει μιας και που τώρα η «αποστολή» του είχε εξετελεσθεί με απόλυτη επιτυχία.
-         Μα δε μπορώ να το κρατήσω, τόνισε ο μικρός.
-         Κι όμως μπορείς! Είπε γλυκά ο γλυκός και λαμπερός πλέον κύριος και έφυγε από το προαύλιο της εκκλησίας καθησυχασμένος πως το κλειδί βρισκόταν στο σωστό ιδιοκτήτη μιας που εκτός από τα βλέμματα μπορούσε να διαβάζει και τις καρδιές των ανθρώπων!
Ο μικρός Μανώλης έβαλε σα φυλαχτό το κουτάκι με το κλειδί στη τσέπη του και έμεινε εκεί να χαζεύει ευλαβικά το Ντίνο να απομακρύνεται από κοντά του. Μόλις τον έχασε από το οπτικό του πεδίο, πήρε τη μπάλα του και έφυγε για το σπίτι, έχοντας ανάμεικτα καλά συναισθήματα. 
Ήταν μικρός για να καταλάβει… αλλά μεγαλώνοντας θα καταλάβει και θα πράξει το ίδιο…!

Κι αν με ρωτάτε γιατι ο Ντίνος δεν επέλεξε να δωρίσει το κλειδί στη νεαρή έγκυο γυναίκα ή στη 18χρονη κοπέλα που φιλοτιμήθηκε να του δώσει λίγο από το χαρτζιλίκι της, τότε σας απαντάω πως τέτοια «πολύτιμα» κλειδιά πρέπει να δίνονται σε ανθρώπους που μπορούν να αφιερώσουν λίγο από το χρόνο τους για να ακουσουν και τα προβλήματα των άλλων, παρά να μιλάνε συνέχεια και μόνο για τα δικά τους.

Είναι λύτρωση να μπορείς να μοιράζεσαι το πόνο σου με άλλους ανθρώπους αλλά είναι ευλογία το να μπορείς να κανεις τους άλλους να θέλουν να μοιραστούν το πόνο τους μαζί σου.



___________________ΤΕΛΟΣ____________________


Αυτο ηταν φιλοι, ευχομαι να σας αρεσε και να σας κερδισε ειλικρινα! Νομιζω οτι καταλαβατε γιατι το θεωρησα επικαιρο και για την εποχη μας αλλα και για τις γιορτινες μερες που διανυουμε! Δεν ειναι τυχαιο οτι τις γιορτες οι ψυχες μας εχουν αναγκη να παραγουν μα και να δωσουν ζεστασια λιγο παραπανω απο το καθιερωμενο....

Βεβαια σημερα καταλαβα οτι εκανα ανισο μερισμο στα τρια μερη, με αποτελεσμα το χθεσινο να βγει μικρο και αυτο μεγαλο, αλλά ειναι λιγο αργα να το διορθώσω. Θα ειμαι πιο προσεκτικη στα οσα ακολουθησουν και ευχαριστω ιδιαιτερα για το χρονο, τα σχολια και το σημαντικοτερο ολων, την αγαπη σας!

Καλο μεσημερι φιλοι! Να περνατε ομορφα και να μη ξεχνατε να ακουτε τους αλλους! 

Φιλια πολλα σε ολους! <3

Σχόλια

  1. Απαντήσεις
    1. Σοφουλινα μου εγω σ ευχαριστω ολοψυχα για ολα!
      Τιμη και χαρα μου να με αρακολουθεις και να μου αφηνεις το καλο σου λογο!
      χαιρομαι ου σου αρεσε!
      φιλακια ολλα ολλα καλη μου φιλη!

      Διαγραφή
  2. Σπουδαία όλη η ιστορία σου Κική μου , εμένα μου μένει η γλύκα να ξέρεις ν΄ακούς . Αυτό είναι το δύσκολο , να έχεις ανθρώπους να σε ακούνε , χωρίς ερωτήσεις, επιπλήξεις , μόνο ν ΄ακούνε .
    Φιλάκια πολλά με την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ευχαριστω αρα ολυ Νικολ μου!
      Τιμη μου και χαρα μου τα σχολια σου!
      Χαιρομαι ου συμφωνουμε στο οσο σημαντικο ειναι να μαθουμε να ακουμε ους ανθρωους διχως τα οσα ανεφερες!
      φιλακια ολλα καλη μου φιλη!

      Διαγραφή
  3. Συμφωνώ με τον επίλογο!!!!!!!!!!!!!
    Είναι μεγάλη αρετή να ξέρεις
    να ακούς τον συνομιλητή...

    φιλί κι ένα ευχαριστώ για την υπέροχη ιστορία σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα αγαπημενη μου Ελενη!
      σ ευχαριστω παρα πολυ για τα ομορφα λογια σου!
      παντα εισαι παρα πολυ καλη μαζι μου!
      να εισαι καλα!
      ευχαριστω για ολα!
      φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  4. Πολύ όμορφο και αυτό το μέρος
    Φιλάκια ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το τελος ε; :)
      φιλακια πολλα καλη μου φιλη!
      να εισαι καλα και να περνας ομορφα!

      Διαγραφή
  5. ,,,,πραγματικά υπέροχη!!!!...προσωπικά θα χαιρόμουν να διαβάσω κι άλλες παρόμοιες,αν είναι εφικτό κάτι τέτοιο εννοείται...
    Σ'ευχαριστούμε που την μοιράστηκες μαζί μας!!
    Φιλιά πολλά & την Αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα καλη μου φιλη!
      ευχαριστω παρα πολυ για τα καλα σου λογια!
      με τιμας απεριοριστα!
      εννοειτε πως θα διαβασεις και αλλα!
      πολλα φιλακια!

      Διαγραφή
  6. Πάρα πολύ όμορφη ιστορία Κική μου!
    Αχ και να καταλαβαίναν οι άνθρωποι τι είναι σημαντικό στη ζωή!
    Δεν ακούμε, δεν βλέπουμε, δεν νοιώθουμε, έχουμε χάσει τον δρόμο μας!
    Ελπίζω να τον ξαναβρούμε!
    Τα φιλιά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εχεις δικιο Ελενακι μου!
      την ιδια ευχη κανω και εγω!
      φιλακια πολλα πολλα!
      να περνας ομορφα ευχομαι!

      Διαγραφή
  7. μπραβο κικη μου!γεματο μηνυματα!χρονια πολλα!χαιρομαι που εισαι καλυτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να σαι καλα γλυκια μου φιλη!
      καλη Πρωτοχρονια να εχεις!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  8. Κική μου όμορφη η ιστορία σου. Ο επίλογος με βρίσκει σύμφωνη!
    Καλή Πρωτοχρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα Ελενη μου!
      ευχαριστω για το σχολιο γλυκια μου!
      χαιρομαι που σου αρεσε!
      φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  9. Πολύ μου άρεσε η ιστορία σου Κική. Έτσι είναι, πολλοί είτε δεν ακούν είτε ακούν αυτό που αυτοί θέλουν να ακούσουν!

    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να σαι καλα καλε μου φιλε!
      να περνας ομορφα ευχομαι!
      ευχαριστω για ολα!
      φιλακια!

      Διαγραφή
  10. Κικη μου καλες γιορτές κ περαστικά σου,τι να πω για το εργο σου,με μαγεψε με συνεπήρε, το λατρεψα!!!!Αυτη η πενα πρέπει να μεταφερθεί σε βιβλίο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αγαπημενη μου Θεοδωτα τι να πω... ευχαριστω μεσα απο τη καρδια μου για τα καλα σου λογια! με συγκινεις! ευχαριστω παρα πολυ! να εισαι παντα καλα! φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  11. Φανταστική ιστορία Κική μου με αρκετά διδάγματα ζωής και ανθρωπιάς!!!!!!
    Έχουμε γίνει άπληστοι και ατομιστές!!!!
    Αν μπορούσαμε να ακούμε περισσότερο, θα βάζαμε ένα μικρό λιθαράκι για να αλλάξουν πολλά τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο!!!!
    Πολλά γιορτινά Πρωτοχρονιάτικα φιλιά!!!! Δημιουργικό και ευτυχισμένο το νέο έτος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα νεα μου φιλη!
      ευχαριστω παρα πολυ για τα καλα σου λογια!
      να εισαι παντα καλα γλυκια μου!
      καλη Πρωτοχρονια να εχεις!
      φιθλακιαααα

      Διαγραφή
  12. Καλή σου μέρα γλυκειά μου έκφραση!! Διάβασα με προσοχή τα μέρη της ιστορίας σου!! Μπράβο σου και για την θεματολογία που είναι τόσο θλιβερά επίκαιρη και για το όμορφο μήνυμα που μας παιρνάς!! Πόσο απλό είναι να ακούμε τους άλλους, τις ανάγκες τους!! Είναι το πρώτο βήμα για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε πραγματικά!!!
    Να χεις μια όμορφη Κυριακή σου εύχομαι και περαστικά σου!!!!
    Σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα νεα μου φιλη!
      ευχαριστω παρα πολυ για το χρονο σου να τα διαβασεις καθως επισης και για το τιμητικο σχολιο σου!
      να εισαι παντα καλα!
      φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  13. το όμορφο είναι να ξέρεις να ακούς τελικά...
    εξαιρετική η ιστορία φίλη μου...
    όμορφη μέρα να έχεις.. <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα Νικολετα μου!
      ευχαριστω πολυ γλυκια μου φιλη!
      να εισαι καλα!
      φιλκακια!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να