Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Έκλαψες απο ’κει ψηλά που μας έβλεπες να λυπούμαστε για σένα και ράντισες τον κόσμο μας με τα μαύρα σου δάκρυα! Ακόμη κι έτσι, κατάφερες να είσαι κοντά μας! Είσαι δίπλα μας! Βρίσκεσαι εδώ, κάτω στη γη! Έκανες τα δάκρυά σου να ανθίσουν για να μας δείξεις πως θα είσαι κοντά μας για πάντα! Πόσο ίδιος είσαι με εμάς! Αναγεννήθηκες μέσα απο τα δάκρυά σου, τους σπόρους σου, τις δικές μας λεγόμενες στάχτες!



Aπόσπασμα από την μουσικοχορευτική - ποιητική παράσταση "Λάφυρα Εν Χορώ" της σχολής χορού 4dance Academy Χαλκίδας με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" της Κικής Κωνσταντίνου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις mystory.gr 

Χορός: Ρούμπα 

Χορογραφία: Βίκυ Μπασούκου, Νίκος Πικραμένος 
 Εκτέλεση χορογραφίας: Βίκυ Μπασούκου, Νίκος Πικραμένος 

 Πληροφορίες για την 4dance Academy: facebook page: https://www.facebook.com/4Dance-Academy-Σχολή-χορού-1229110697 
Iστότοπος: https://4dance.business.site/

 Πληροφορίες για τα έργα της Κικής Κωνσταντίνου: 



Η Rumba είναι ένας αργός, δυναμικός, ρομαντικός χορός με έντονο το συναίσθημα της ένωσης των παρτενέρ.

Ανήκει στους Latin χορούς, δηλαδή, είναι στατικός χορός (δεν κινείται κυκλικά στην πίστα) και χαρακτηρίζεται από την Latin κίνηση των γοφών (hip action).

Η Latin κίνηση των γοφών στο American Style, που διαφέρει από την Latin κίνηση των γοφών στο International Style, είναι η αργή αλλαγή βάρους (διαδοχικό λύγισμα-τέντωμα των γονάτων) από το ένα πόδι στο άλλο, έτσι ώστε το ένα μόνο πόδι να συγκεντρώνει το βάρος του σώματος προκαλώντας την μετακίνηση του αντίστοιχου γοφού πάνω από την φτέρνα του ποδιού που στηρίζει το βάρος.

Αυτές οι διαφορές όσον αφορά την τεχνική του χορού σε υψηλό αγωνιστικό ή επαγγελματικό επίπεδο δεν υπάρχουν πλέον. Ιδιαίτερα όταν η ταχύτητα της μουσικής το επιβάλει.

Μπορεί επίσης να ακούσετε άτομα να χρησιμοποιούν τον όρο «κουβανέζικη κίνηση». Οι όροι Latin κίνηση, κουβανέζικη κίνηση, cuban motion, hip action χρησιμοποιούνται εναλλακτικά.

Ο μουσικός χρόνος στην Rumba είναι 4/4, με περίπου 28 με 30 μέτρα ανά λεπτό για τον κοινωνικό χορό. Το μέτρημα για τις κινήσεις των πελμάτων είναι Αργά, Γρήγορα, Γρήγορα (Slow, Quick, Quick). Κάθε «Αργά» έχει διάρκεια δύο χτύπων και κάθε «Γρήγορα» έχει διάρκεια ενός χτύπου. Αυτό το χαρακτηριστικό του ρυθμού προσδίδει στην Rumba το αργό, ισχυρό και ρομαντικό συναίσθημα. Η Latin κίνηση είναι μία αργή, απαλή, και σέξι κίνηση δεν είναι ποτέ βεβιασμένη.

Όπως όλοι οι Latin χοροί, η Rumba χορεύεται από το στέρνο και κάτω. Το μέρος του κορμού από το στέρνο και πάνω μένει στατικό και γενικά ακολουθεί την κίνηση του υπόλοιπου σώματος.

Η Rumba χορεύεται με βήματα πάνω στα δάχτυλα (που σημαίνει ότι πριν από κάθε βήμα το τακούνι σηκώνεται από το έδαφος και το πέλμα πατάει πρώτα πάνω στα δάχτυλα και έπειτα έρχεται ολόκληρο σε επαφή με το έδαφος).
Στους Latin χορούς οι παρτενέρ κρατιούνται ασκώντας πίεση προς τα μπρος και προς τα πάνω έτσι ώστε να μπορούν να «επικοινωνούν» (διεύθυνση-ακολούθηση) μεταξύ τους από το κράτημα.

Τα βήματα στην Rumba βασίζονται σε ένα box step (ένα βήμα σε σχήμα τετράγωνο). Το Αργά είναι το μπροστινό ή πίσω βήμα και τα Γρήγορα, Γρήγορα είναι το πλάι, μαζί.

Με την ολοκλήρωση της κίνησης στο Αργά (δύο χτύποι), το ελεύθερο πια πόδι δεν κινείται μέχρι να χρειαστεί για το πλαϊνό βήμα (έτσι τονίζεται η κίνηση των γοφών).


_______________________________________________


Εκφραστικοί μου καλημέρα,
σας έχω μιλήσει στο παρελθόν για αυτή την όμορφη και ξεχωριστή εκδήλωση, έχω μοιραστεί μαζί σας και άφθονο φωτογραφικό υλικό που μας χάρισε η αγαπημένη και συλλεκτική Μαρία Παρασκευοπούλου, αλλά έχοντας πλέον στην κατοχή μου μερικά βίντεο σε καλή ανάλυση, ήρθε η ώρα, να μοιραστώ μαζί σας και μερικά από τα χορευτικά αποσπάσματα της βραδιάς.

Να θυμίσω πως η εκδήλωση αυτή έγινε αφιλοκερδώς, στον όμορφο και ζεστό χώρο της σχολής, με τους μαθητές της και με δωρεάν είσοδο για το κοινό.

Ήταν μια ξεχωριστή βραδιά - που μακάρι - στο μέλλον, να καταφέρουμε να ζήσουμε πάλι.

Το συγκεκριμένο χορευτικό που θα δείτε στο βίντεο, είχε συνοδέψει τα ποίηματα "'Ηλιος και Σελήνη" που είχε απαγγείλει η Ζωή Μπασούκου και ο Γρηγότης Γετίμης (αντιστοίχως στα ποιήματα) και εν συνεχεία όπως βλέπετε, ο Ήλιος με τη Σελήνη ενώθηκαν και μας χάρισαν, μια μαγευτική και ονειρική Rumba. 
Πραγματικά εκφραστικοί, μαγική στιγμή!

Σας  παραθέτω εδώ και τα δύο ποιήματα:


Ο Ήλιος

 
Να!
Ένας ήλιος.
Ένας ήλιος τόσο λαμπερός, τόσο ζεστός, τόσο όμορφος, με μία μόνο λέξη Υπέρλαμπρος!

Ένας ήλιος σα φως, σα φωτοστέφανο,
σα χορδή από μια παραδεισένια λύρα.

Μα τι όμορφος ήλιος!
Κι είναι άραγε μόνο ένας;

Για να δω!
Μοιάζουν να είναι πολλοί.
Φαντάζουν σαν ένα μεγάλο ρολόι τοίχου που  δείχνει να είναι φτιαγμένο από χρυσάφι.

Ένας ήλιος όλο χρυσάφι!
Ένας ήλιος από χρυσάφι!

Και λάμπει τόσο πολύ.
Δεν τυφλώνει, ζεσταίνει και μοιάζει να θέλει να σε αγκαλιάσει ευγενικά.

Και είναι τόσο όμορφος.
Τόσο ρεαλιστικός, τόσο αληθινά φτιαγμένος
που μοιάζει ψεύτικος μέσα στη γεμάτη με αβεβαιότητα κοινωνίας μας.

Κι όμως, το ξέρω!
Είναι αληθινός!

Είναι σαν τον ήλιο που αντίκρισα το πρωί να μου γνέφει από τον απέραντο, γαλάζιο ουρανό.
Είναι σαν τον ήλιο που εύχομαι να φωτίζει τη ζωή των ανθρώπων μετά την προσωπική τους καταιγίδα.

Ναι!
Αυτόν τον ήλιο ονειρεύομαι για τους συνανθρώπους μου!

Ένα μπουκέτο με χρυσά λουλούδια που δημιούργησε η φύση επειδή ζήλεψε την λιακάδα των ουρανών!

Ναι!
Αυτόν τον ήλιο θέλω!

Ξέρω!
Ένα βράδυ σε έκλεψε η φύση  και σε έφερε στην αγκαλιά της.
Γεννήθηκες για να είσαι ψηλά!
Δεν άντεξες!
Έφυγες!
Ανέβηκες και πάλι πάνω!

Μας αγάπησες όμως
και θα μας αγαπάς για πάντα!

Το ξέρω!
Το γνωρίζω!
Είμαι βέβαιη!

Έκλαψες απο ’κει ψηλά που μας έβλεπες να λυπούμαστε για σένα και ράντισες τον κόσμο μας με τα μαύρα σου δάκρυα!

Ακόμη κι έτσι, κατάφερες να είσαι κοντά μας!
Είσαι δίπλα μας! Βρίσκεσαι εδώ, κάτω στη γη!

Έκανες τα δάκρυά σου να ανθίσουν για να μας δείξεις πως θα είσαι κοντά μας για πάντα!
Πόσο ίδιος είσαι με εμάς!
Αναγεννήθηκες μέσα απο τα δάκρυά σου, τους σπόρους σου, τις δικές μας λεγόμενες στάχτες!

Είσαι εδώ! Και είσαι κοντά μας!

Νίκησες!
Νικήσαμε!

Εύχομαι να μη σε απογοητεύσουμε ποτέ Ήλιε μου!

Υπάρχεις για να λάμπεις!
Υπάρχουμε για να σε ευγνωμονούμε!

Σε κοιτάζω και βλέπω φως!
Σε αισθάνομαι και νιώθω χάδι!

Θέλω να υπάρχεις για πάντα Ήλιε μου!
Όχι μόνο για μένα, για όλους!

Όλοι χωράμε στην αγκαλιά σου!
Όλοι μπορούμε να μυρίσουμε τα κίτρινα, μαργαριταρένια φύλλα σου!

Άσε μας!
Λύγισε προς το μέρος μας και άσε να ευφρανθούμε από τη μυρωδιά σου!



Σ' ευχαριστώ!




Η  Σελήνη



Σε κοιτάζω προσεκτικά και σκέφτομαι.
Παρατηρώ το πόσο όμορφη είσαι.

Δείχνεις μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα
και μου θυμίζεις όσα θέλω κάποτε να γίνω.

Έχεις μόλις κάνεις τον κύκλο σου!
Τελείωσες, μα μπορείς να αρχίσεις και πάλι!

Είσαι στρογγυλή, πυκνή.
Όμορφη μα σκοτεινή.
Σκοτεινή, με πολλές φωτεινές, αθέατες πλευρές.

Συνεχίζω να σε κοιτάζω και πλέον ξέρω.
Είμαι σίγουρη πως ξέρω.

Είσαι το θηλυκό του ήλιου,
η κυρά του ουρανού και των αστεριών.

Σε θαυμάζουν, σε υπηρετούν
και σε σέβονται όλοι εξίσου.

Δεν είσαι συναισθηματικά τόσο κοντά με εμάς για κάποιον λόγο μα όλοι σε αγαπάμε και σε έχουμε ανάγκη περισσότερο απ' όσο νομίζεις.

Σαν γνήσιο, άγριο θηλυκό δημιουργείς αντιπάλους και ενίοτε προκαλείς εκνευρισμό. Είσαι γυναίκα όμως και ξέρεις να μάχεσαι μα και να τιθασεύεις όλους εκείνους τους δούρειους ανέμους που απειλούν να ταράξουν τη φιλήσυχη ζωή σου.

Είσαι παρορμητική, χυμώδης, άγρια, μαχήτρια μα και γαλήνια συνάμα.

Κάποιες φορές πουδράρεσαι με κεχριμπαρένιες αποχρώσεις και εμείς σε κοιτάμε αποσβολωμένοι και σε καμαρώνουμε από ’κει κάτω!

Δημιουργείς παροξυσμό μα είσαι η μάνα, η φίλη, αδερφή, η θεία, η γιαγιά μας.
Είσαι όσα είμαστε εμείς και όσα θα γίνουμε κάποτε!

Σε κοιτάζω και νιώθω βαθιά μέσα μου ότι χαμογελάς.
Δεν ξέρω αν το χαμόγελό σου είναι μια καμουφλαρισμένη ειρωνία αλλά είμαι σίγουρη πώς είναι κάτι.

Είναι συναίσθημα, είναι ουσία!

Κάτω από το φαινομενικά σκοτεινό πρόσωπό σου κρύβεις δυο ευέξαπτα, κόκκινα μάγουλα που σε κάνουν τόσο μα τόσο χαριτωμένη.

Άλλοι σε βλέπουν ως μια μυστηριώδη ύπαρξη μα εγώ νιώθω πως είσαι μια γλυκιά φυσιογνωμία που κάλυψες με μαύρο χρώμα τα χαρακτηριστικά του προσώπου σου για να θυμίσεις στους ανθρώπους πως το μαύρο είναι απλώς ένα χρώμα!

Ένα χρώμα που δε διαφέρει, δεν κλέβει εντυπώσεις, είναι ξεχωριστό και ιδιαίτερο όμως γιατί επάνω του δείχνει υπέρλαμπρο το λευκό που διαθέτεις ως βάση!

Και κάπου εκεί αρχίζω να βλέπω τα ροζ πλέον μάγουλά σου!

Θυμίζουν μωρουδιακό χαμόγελο και ανεμώνες που κάνουν καλλιστεία επάνω σε βουνό.

Ναι, ξέρω!
Η ώρα εχει περάσει!

Ξημερώνει!
Η γυναίκα κοιμάται, η κόρη ξυπνά!

Να το! 
Το βλέπω!
Τρέχει!
Το κορίτσι τρέχει!
Αλαφιασμένο τρέχει και κατευθύνεται γοργά προς την κουζίνα.

Το κορίτσι μπαίνει με ενθουσιώδη ρυθμό στην κουζίνα και αντικρίζει μια γνώριμη για εκείνο σκηνή.

Υπάρχει πρωινό!
Υπάρχει ο μπαμπάς!
Η γνώριμη εφημερίδα!

Το κορίτσι χαμογελά και φαίνονται τα δυο μπροστινά δοντάκια που λείπουν!
Το κορίτσι ανοίγει τα χέρια και τρέχει!

Τρέξε Σελήνη μου, τρέξε!

Τρέχει!
Τρέχει και χώνεται στην αγκαλιά του μπαμπά της!

Χαμογελά! Αναβιώνει!
Ο μπαμπάς ανταποδίδει το ευτυχές χαμόγελο και η μέρα έχει μόλις αρχίσει!

Έτσι Ήλιε μου, χαμογέλα και φώτισε τον κόσμο όλο!

Άλλη μια μέρα έχει ήδη αρχίσει!


Σ' ευχαριστώ!


 

_____________


Την αγάπη μου, φίλοι!
Να είστε καλά!


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να