Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η μητέρα σου και εγώ το είχαμε, είχαμε ρίζες που μεγάλωναν από κάτω μας, και όταν όλα τα φύλλα έπεσαν από τα κλαδιά μας, ανακαλύψαμε ότι ήμασταν ένα δέντρο και όχι δύο.

 

Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι


CoreliMandolinPoster.jpg
 
ΣκηνοθεσίαTζον Mάντεν
ΠαραγωγήΤιμ Μπέβαν
Κέβιν Λόντερ
ΣενάριοΛουί Nτε Mπερνιέρ (Νουβέλα)
Σον Σλόβο
ΠρωταγωνιστέςΝίκολας Κέιτζ
Πενέλοπε Κρουζ
Τζον Χερτ
ΜουσικήΣτίβεν Γουόρμπεκ
ΦωτογραφίαΤζον Τολ
ΜοντάζMick Audsley
Εταιρεία παραγωγήςStudioCanal και Working Title Films
Πρώτη προβολήCountry flag 17/8/2001
Country flag 28/9/2001
Διάρκεια127 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένο Βασίλειο, Γαλλία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά, ελληνικά, γερμανικά, ιταλικά

Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι (Captain Corelli's Mandolin) είναι αμερικανική κινηματογραφική ταινία του 2001. Πρωταγωνιστούν οι Νίκολας Κέιτζ και Πενέλοπε Κρουζ.

Υπόθεση

Η υπόθεση του ρομαντικού δράματος διαδραματίζεται στα 1942. Στο πλαίσιο της κοινής ιταλογερμανικής κατοχής, μια διμοιρία Iταλών στρατιωτών φθάνει στην Κεφαλονιά για να ενισχύσει την τυπική στο νησί παρουσία των λιγοστών ναζιστικών δυνάμεων. Tο ξέγνοιαστο μεσογειακό ταμπεραμέντο της φρουράς σύντομα θα αμβλύνει την αρχική δυσφορία των χωρικών, ενώ ένα παθιασμένο ειδύλλιο θα πλεχτεί βαθμιαία ανάμεσα στον φιλόμουσο λοχαγό των Iταλών (Νίκολας Κέιτζ) και τη μνηστευμένη κόρη του τοπικού γιατρού (Πενέλοπε Κρουζ). Ωσπου, αναπόφευκτα, τα σύννεφα του πολέμου θα φτάσουν μέχρι τις ακτές του νησιού, απειλώντας την ηρεμία τόσο των κατοίκων όσο και των ανυποψίαστων κατακτητών.

Κριτική

Όλα είναι όμορφα και «φωτογενή» σε τούτο το ρομαντικό έπος - ακόμη και ο πόλεμος. Aυτό, άλλωστε, ήταν το πρόβλημα και στο ομώνυμο μπεστ σέλερ του Λουί Nτε Mπερνιέρ, το οποίο ωστόσο διατηρούσε κάποια δόση ρεαλισμού, στα κομμάτια κυρίως που έχουν αφαιρεθεί κατά τη σεναριακή προσαρμογή. Mέσα στη γενικευμένη υπεραπλούστευση, εννοείται πως «την πληρώνει» και η ελληνική αντίσταση, η δράση της οποίας είναι σχεδόν ανύπαρκτη όταν δεν είναι... γραφική. Τα γυρίσματα έγιναν στην Κεφαλονιά που είχε γίνει μεγάλη διαφήμιση του νησιού τότε. 

 

Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%BF_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%BB%CE%BF%CF%87%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D_%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%AD%CE%BB%CE%B9

 

 

ΤΟ ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ ΤΟΥ ΛΟΧΑΓΟΥ ΚΟΡΕΛΙ

ΤΟ ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ ΤΟΥ ΛΟΧΑΓΟΥ ΚΟΡΕΛΙ

BERNIERES LOUIS. DE


Παρουσίαση

Στο όμορφο νησί της Κεφαλλονιάς, η κόρη του γιατρού, η Πελαγία, είναι αρραβωνιασμένη με ένα νεαρό ψαρά. Όταν οι Ιταλοί, το 1940, καταλαμβάνουν το νησί, ο ψαράς μπαίνει στην Αντίσταση ενώ το σπίτι του γιατρού επιτάσσεται για να μείνει εκεί ο λοχαγός Κορέλι. Ο Κορέλι είναι πολιτισμένος, εύθυμος, αγαπά τη μουσική και ασχολείται πιο πολύ με το μαντολίνο του παρά με τον πόλεμο η Πελαγία νιώθει να την τραβά ο Ιταλός λοχαγός.
Τα πράγματα με τον καιρό δυσκολεύουν και ο πόλεμος παρουσιάζει το πραγματικό, δυσάρεστο πρόσωπό του. Μπορεί η αγάπη να επιβιώσει πέρα από βάσανα και αγριότητες; Όταν όλα τελειώσουν, τι θα έχει απομείνει πέρα από τα ανεξίτηλα σημάδια του πολέμου στην ψυχή των ανθρώπων;
Ένα υπέροχο βιβλίο, γραμμένο από έναν ξένο που μπορεί και διαβάζει με τα μάτια της καρδιάς του την ψυχή των Ελλήνων. Είναι ένας πραγματικός ύμνος στην πατρίδα μας και τον άνθρωπο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 

 

Καλησπέρα εκφραστικοί μου, θεωρώ πως οι περισσότεροι έχετε διαβάσει το βιβλίο ή έχετε δει τη ταινία ή και τα δύο μαζί. Παρακάτω, σας έχω και το αγαπημένο μου απόσπασμα:


 « Η αγάπη είναι μία προσωρινή τρέλα. Εκρήγνυται όπως το ηφαίστειο και μετά καταλαγιάζει. Και όταν καταλαγιάσει πρέπει να πάρεις μία απόφαση. Πρέπει να σκεφτείς αν οι ρίζες σας έχουν γίνει τόσο δεμένες που είναι ασύλληπτο πως κάποτε ζούσατε χώρια. Γιατί αυτό είναι αγάπη. Η αγάπη δεν είναι παγερή, δεν είναι ο ενθουσιασμός, δεν είναι οι υποσχέσεις για αιώνιο πάθος. Είναι απλά η «αγάπη» που κάθε ένας από εμάς μπορούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι την έχουμε. Η αγάπη από μόνης της είναι αυτό που μένει όταν ο έρωτας έχει περάσει, και αυτό είναι μία τέχνη και ένα τυχαίο γεγονός. Η μητέρα σου και εγώ το είχαμε, είχαμε ρίζες που μεγάλωναν από κάτω μας, και όταν όλα τα φύλλα έπεσαν από τα κλαδιά μας, ανακαλύψαμε ότι ήμασταν ένα δέντρο και όχι δύο.» 

~~ Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι

 

Ποιο είναι όμως αυτό το υπέροχο και εντυπωσιακό μουσικό όργανο;

 

 

Μαντολίνο


Μαντολίνο
αγγ. Mandolin γαλ Mandoline ιτα Mandolino
Μαντολίνο
Δημιουργήθηκε: Τέλη 17ου αιώνα
  • Τόπος Προέλευσης: Βόρεια Ιταλία
  • Είδη Μαντολίνου: Μιλανέζικο
    Φλορεντινό
    Ναπολιτάνικο
    Γενοβέζικο (5-6 χορδές)
    Παντουάνικο (5 χορδές)
    Ρωμαϊκό (4 χορδές)
    Σιενέζικο (4-5 χορδές)
    Σικελικό (1 χορδή διπλή ή 3 χορδές τριπλές)
    Eπτανησιακό (4 χορδες)
Ταξινόμηση Παραδοσιακά έγχορδα
Κατασκευαστές Suzuki
Σχετικά Όργανα Μπαγλαμάς, Mπουζούκι
Μουσικοί
Διονύσιος Αποστολάτος

Το μαντολίνο είναι έγχορδο νυκτό μουσικό όργανο. Δημιουργήθηκε λίγο πριν το τέλος του 17ου αιώνα. Είναι η τελειοποίηση της "μάντολα" (Mandola ή Mantola), ενός οργάνου που χρονολογείται από τον Μεσαίωνα, μιας και το όνομά του βεβαιώνεται με μαρτυρίες από το 1210. Είναι βέβαιο ότι πολύ λίγα από τα σημερινά όργανα μουσικής μπορούν να «καυχηθούν» για μια τόσο παλαιά προέλευση. Στη βόρεια Ιταλία τον 17ο αιώνα ξεκίνησε να φτιάχνεται μια μικρότερη μάντολα με λιγότερες χορδές. Το νέο αυτό όργανο ονομαζόταν «μαντολίνο» που στην πραγματικότητα σημαίνει «μικρή μάντολα». Η λανθασμένη αυτή σκέψη αποκαταστάθηκε από τον ερευνητή της ιστορίας του οργάνου Κonrad Wölki και το Μιλανέζικο μαντολίνο ήταν αυτό που αναπτύχθηκε άμεσα από την μάντολα, ενώ το Ναπολιτάνικο μαντολίνο υιοθέτησε μόνο το όνομά του.

Λίγο αργότερα, καθώς μια οικογένεια οργάνων άρχισε να δημιουργείται με βάση το Ναπολιτάνικο μαντολίνο, και η οποία περιλάμβανε μαντολίνα μεγαλύτερων διαστάσεων και βαθύτερων τόνων, το όνομα «μαντόλα» χρησιμοποιήθηκε για μια ακόμα φορά, αλλά τώρα για ένα alto μαντολίνο. Με την έννοια αυτή έμοιαζε με μεγάλο μαντολίνο και φυσικά δεν είχε τίποτα κοινό με την προγενέστερη σημασία της λέξης «Μantola».

Διάφοροι άλλοι τύποι μαντολίνου άρχισαν να εμφανίζονται και να παίρνουν το όνομά τους, όπως συνηθιζόταν, από την πόλη όπου πρωτοκατασκευάστηκαν. Έτσι διαδοχικά, μέσα σε λίγα χρόνια εκτός από τους 3 τύπους μαντολίνων, Μιλανέζικο, Φλωρεντινό και Ναπολιτάνικο, κατασκευάστηκαν το Γενοβέζικο (5-6 χορδές), το Παντουάνικο (5 χορδές), το Ρωμαϊκό (4 χορδές), το Σιενέζικο (4-5 χορδές), το Σικελικό (1 χορδή διπλή ή 3 χορδές τριπλές).Επίσης το Επτανησιακό εχει 4 χορδές( mi la re sol).

 

 Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%BF

 



 
 
 

 Πηγή: Grigoris Stratigis
 
 
 
Αυτά τα ενδιαφέροντα, εκφραστικοί μου.
Καλό βράδυ!
 

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...