ΌΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΘΑ ΕΚΡΑΓΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ ΤΟ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ....
ΑΠΛΩΣ ΕΚΦΡΑΣΟΥ....!!!
Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ
Γιατί αν δεν στολίσεις το δέντρο σου, δεν πιείς τη ζεστή σου σοκολάτα, δεν δεις και την αγαπημένη σου εορταστική ταινία, πως θα καταλάβεις τα Χριστούγεννα;
Πέρα από τα γνωστά "Μόνος στο σπίτι", "Γρέμλινς", "Το Πολικό Εξπρες" κτλ έχω μερικές νέες να σας προτείνω.
Δύο
αδέρφια χαλάνε κατά λάθος το έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη και περνούν μια
ολόκληρη νύχτα προσπαθώντας να σώσουν τα Χριστούγεννα παρέα με τον
ξύπνιο και ντόμπρο ασπρογένη.
Δυσαρεστημένη με τη νέα σχέση της μαμάς της, η έφηβη πλέον Κέιτ το σκάει
και φτάνει στον Βόρειο Πόλο όπου ένα κακό ξωτικό σχεδιάζει με δόλο να
καταργήσει τα Χριστούγεννα.
Εδώ συναντάμε και τη γυναίκα του Άγιου Βασίλη όπως οι πρωταγωνιστές είναι ζευγάρι και στη ζωή.
Ο Κερτ Ράσελ μου αρέσει από πάντα αλλά και σαν Άγιος Βασίλης, μοναδικός.
Η Σλόαν (Έμα Ρόμπερτς) και ο Τζάκσον (Λουκ Μπρέισι) απεχθάνονται τις γιορτές! Είναι διαρκώς single, κάθονται στο τραπέζι των παιδιών ή ζουν αμήχανες καταστάσεις σε αταίριαστα ραντεβού. Όταν όμως αυτοί οι δύο ξένοι γνωρίζονται σε μια ιδιαιτέρως κακή χριστουγεννιάτικη σεζόν, ορκίζονται να είναι ο ένας για τον άλλο το ""γιορτοραντεβού"" του για όλες τις γιορτινές εκδηλώσεις της επόμενης χρονιάς. Καθώς μοιράζονται την ίδια περιφρόνηση για τις γιορτές και δηλώνουν ότι δεν έχουν κανένα ερωτικό ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλο, καταλήγουν να είναι το ιδανικό ζευγάρι, κάτι που οδηγεί σε ξεκαρδιστικές σκηνές. Ωστόσο, όταν η χρονιά με τις γιορτές φτάνει στο τέλος της, η Σλόαν και ο Τζάκσον ανακαλύπτουν ότι έχοντας μοιραστεί μεταξύ τους όλα όσα μισούν, κατέληξαν να ερωτευτούν απρόσμενα.
Ιδιαίτερη κι αυτή, θεωρώ πως είτε σου αρέσει είτε όχι.
Τα Χριστούγεννα μια επαρχιακή πόλη γεμίζει ζόμπι εξαιτίας ενός ιού και
μια παρέα εφήβων προσπαθεί να επιβιώσει αλλά και να σώσει αγαπημένα της
πρόσωπα. Μοιάζει με μιουζικαλ - κωμωδια.
Α πολύ ενδιαφέρον το θέμα Κική μου! Ότι πρέπει για μια νότα αισιοδοξίας στα χείλη μας και στην ψυχή μας. Κρατώ τις προτάσεις σου καθώς έχω εμπιστοσύνη στις επιλογές σου, το ξέρεις. Ευχαριστούμε.
Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει. Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα. Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ. Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου". Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...
Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά! Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...
Α πολύ ενδιαφέρον το θέμα Κική μου! Ότι πρέπει για μια νότα αισιοδοξίας στα χείλη μας και στην ψυχή μας. Κρατώ τις προτάσεις σου καθώς έχω εμπιστοσύνη στις επιλογές σου, το ξέρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε.