Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΥΧΟΣΤΟΛΙΔΙΑ

 

Ο Άγιος Βασίλης θα μπορέσει να επισκεφθεί κι εφέτος τα παιδιά από «Το Χαμόγελο του Παιδιού», τα Παιδικά Χωριά SOS και την ΕΛΕΠΑΠ, αν όλοι βοηθήσουμε να γεμίσει το σάκο του με Ευχοστολίδια.

Τι πρέπει να κάνουμε για να χαρίσουμε Ευχοστολίδια; Επισκεπτόμαστε την ιστοσελίδα www.euxostolidia.gr ή κατεβάζουμε δωρεάν την εφαρμογή «Ομάδα Προσφοράς ΟΠΑΠ» και επιλέγουμε μία από τις ζωγραφιές, όπου τα παιδιά έχουν αποτυπώσει τις ευχές τους για τα Χριστούγεννα. Τα δώρα που ζητούν είναι προσιτά σε όλους. Έτσι, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μία ή και περισσότερες παιδικές ευχές, αν ακολουθήσουμε τα βήματα που περιγράφονται στο παρακάτω βίντεο:

Είτε χρησιμοποιούμε υπολογιστή, είτε κινητό ή tablet, η διαδικασία για να κάνουμε πραγματικότητα τις χριστουγεννιάτικες ευχές των παιδιών μέσα από τα Ευχοστολίδια είναι η εξής:

  • Κατεβάζουμε την εφαρμογή «Ομάδα Προσφοράς ΟΠΑΠ» ή επισκεπτόμαστε την ιστοσελίδα www.euxostolidia.gr
  • Επιλέγουμε την παιδική ζωγραφιά-ευχή που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε
  • Αγοράζουμε διαδικτυακά το δώρο που ανταποκρίνεται στην ευχή
  • Στέλνουμε τη δική μας ευχή στο παιδί που θα λάβει το δώρο

Έργα υποστήριξης από τον ΟΠΑΠ στους συμμετέχοντες φορείς

Με τη βοήθεια όλων μας, μέσα από την πρωτοβουλία Ευχοστολίδια που υλοποιείται από τον ΟΠΑΠ για έβδομη συνεχή χρονιά, έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα 32.319 παιδικές ευχές.

Παράλληλα, ο ΟΠΑΠ υλοποιεί κάθε χρόνο έργα υποστήριξης στους συμμετέχοντες φορείς, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των παιδιών και τη δημιουργία ενός ευχάριστου περιβάλλοντος.

Στα έργα υποστήριξης, που θα γίνουν το επόμενο διάστημα στο «Χαμόγελο του Παιδιού», τα Παιδικά Χωριά SOS και την ΕΛΕΠΑΠ, μπορούμε να συμβάλουμε όλοι μας, απολύτως δωρεάν, απλά και μόνο μέσα από τη συμμετοχή μας στα παιχνίδια της εφαρμογής «Ομάδα Προσφοράς ΟΠΑΠ». Αρκούν οι πόντοι που συγκεντρώνουμε στις δοκιμασίες, τους οποίους θα μετατρέψει ο ΟΠΑΠ σε νέα έργα στους προαναφερόμενους φορείς. Μέχρι σήμερα, ο ΟΠΑΠ έχει υλοποιήσει 39 έργα υποστήριξης στους φορείς που συμμετείχαν στο πρόγραμμα τα προηγούμενα χρόνια.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...