Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ (ΚΑΙ ΔΥΟ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ) ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΥΧΗ

 


 

Μόλις κυκλοφόρησε!
https://ekdoseis.vakxikon.gr/.../vakxikon-peza/na-m-agapas/

Ο Αλέξανδρος γράφει ένα γράμμα με αποδέκτη τον σύντροφό του Πάνο και, ταυτόχρονα, μας μεταφέρει την προσωπική τους ιστορία. Μέσα από τα ταξίδια της μνήμης, στην κοινή τους διαδρομή αλλά και στα όσα έζησαν πριν συναντηθούν, μαθαίνουμε για τις διαφορετικές όψεις του έρωτα, τα στερεότυπα της κοινωνίας, τους φόβους και τις μύχιες σκέψεις που βασανίζουν τον νου όλων των ανθρώπων.

Το Να μ’ Αγαπάς είναι μια λυρική, ερωτική επιστολή που αποσκοπεί στη διαχείριση της απώλειας και στην έκφραση της αληθινής αγάπης· μια ιστορία για την αφοσίωση και την ολοκληρωτική παράδοση· μια κατάθεση ψυχής που μας δείχνει τον τρόπο ώστε να ανακαλύψουμε τον δρόμο για την ευτυχία.

Από το οπισθόφυλλο, διαβάζουμε :

"Σε κοίταζα με μάτια που άστραφταν από χαρά, όση ώρα κοιμόσουν γαλήνια. Ήσουν υπέροχος, έτσι ελεύθερος από προβλήματα, καλέ μου, ίσως κι από όνειρα. Ολόγυμνος… ποθητός… Ένα μαρμάρινο άγαλμα, ικανός να θεραπεύσεις με την αγλαόμορφη εικόνα σου όσα μακρινά με είχαν πληγώσει στη ζωή.

Παρατηρούσα το στήθος σου να πάλλεται με μικρές, ήσυχες αναπνοές. Τα μακριά σου δάχτυλα τινάζονταν ελαφρά στο άγγιγμα του αέρα που έμπαινε από το παράθυρο. Παράξενα ένιωσα αναγνωρίζοντας εκείνη την ώρα πως ήσουν εσύ που πάντα ονειρευόμουν από παιδί."

 

Της δικής μας,  Lia Nikolaou

 

Καλοτάξιδο και πολυαγαπημένο να 'ναι!!

 

Του δικού μας,

Θάνος Κουλουβάκης

Αντιγράφω τα λόγια του ποιητή:

 

 Το βιβλίο μου με τίτλο «Κουβαράκια Ζωής» μόλις κυκλοφόρησε!

Εν μέσω καραντίνας αποφάσισα να συλλέξω ποιήματα που έχω γράψει τον τελευταίο χρόνο και να δημιουργήσω αυτή την ποιητική συλλογή, η οποία διατίθεται δωρεάν σε ηλεκτρονική μορφή, προκειμένου να μπορεί όποιος και όποια επιθυμεί να ανατρέξει σε αυτή και να διαβάσει ποιήματά μου - ή και να τη μοιραστεί με όποιον θέλει.

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις γι' αυτό το βιβλίο. Τα ποιήματα που ζουν εντός του γεννήθηκαν σε πολλές διαφορετικές στιγμές που βίωσα· στιγμές ευτυχίας, θλίψης, λησμονιάς. Στιγμές που οι αναμνήσεις κατέκλυζαν το μυαλό μου και με ταξίδευαν. Μέσα σε αυτό το βιβλίο βλέπω - περισσότερο από ποτέ - εμένα και διάφορες πτυχές της ύπαρξής μου· πτυχές που θέλω να τους επιτρέψω να εκφραστούν.

Ο λόγος που αποφάσισα να κυκλοφορήσει το εν λόγω βιβλίο δωρεάν είναι διότι οι συγκυρίες που βιώνουμε είναι απίστευτα δύσκολες για πολλούς και πολλές. Τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν πληθώρα δυσκολιών. Καθότι, λοιπόν, έχω αισθανθεί τις ευεργετικές ιδιότητες της τέχνης, το πόσο πολύ μπορεί να μας βοηθήσει να δραπετεύσουμε από την καθημερινότητα, ευελπιστώ το βιβλίο μου αυτό να σας προσφέρει ένα μικρό ταξίδι.

Παραθέτω, συνεπώς, το link που θα σας κατευθύνει στην ιστοσελίδα της Ανοιχτής Βιβλιοθήκης, όπου θα μπορέσετε να βρείτε το αρχείο pdf του βιβλίου: https://www.openbook.gr/koyvarakia-zois-2/ 

Blog του Θάνου:  (https://rottenpoetsociety.blogspot.com/).

Περισσότερες πληροφορίες εδώ: https://www.facebook.com/photo?fbid=1534202676774755&set=a.284608968400805 

 

Καλοτάξιδο και πολυαγαπημένο να 'ναι!!

 



Την επάνω πανέμορφη (και πιστέψτε με από κοντά είναι ακόμη πιο υπέροχη) θήκη γυαλιών (γιορτινή και άκρως θετική ενέργεια) την απόκτησα μέσω της Μia μας σαν δώρο ευχών που άφησα στο μπλοκ της, για τα γενέθλια της. 

Μάλιστα, το γλυκό αυτό και χαρισματικό πλάσμα, έκανε δώρα σε όλους τους φίλους της!

Σε ευχαριστώ και σε ευχαριστούμε γλυκιά μας Mia! Σύντομα στην αγκαλιά σου και κάτι δικό μου!

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Φιλιά σε όλους σας!

Σχόλια

  1. Το βιβλίο της Λίας Νικολάου αλλά και τα ποιήματα του Θάνου Κουλουβάκη φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα. Ευχαριστούμε, Κική μου.
    Και χαίρομαι πολύ που σου αρέσει το δωράκι για τη συμμετοχή σου στα γενέθλιά μου. Να τη χαρείς τη θήκη γυαλιών, φίλη μου. Είναι φτιαγμένη από τα χεράκια μου. Πολλά φιλιά και θα αναμένω τη δική σου έκπληξη σε μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλοτάξιδα τα βιβλία των δημιουργών και να χαρείς το δωράκι σου.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ όμορφη η αναφορά σε δύο πνευματικά δημιουργήματα. Ειδικά το βιβλίο της φίλης μας Λίας αφουγκράζομαι ότι πρέπει να είναι εξαιρετικό και έχω υπ' όψη μου να το δω εξ ιδίων. Πολύ όμορφη η παρουσίαση και των δύο έργων.
    Όσον αφορά το δώρο της Μίας μας και όμορφο και χρηστικό. Πολλές καλησπέρες Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλοτάξιδα τα βιβλία και όντως φαίνονται ενδιαφέροντα. Η παρουσίασή σου πλήρης.
    Να χαρείς το δώρο της Μίας που είναι τόσο δοτικό άτομο, τόσο χρυσοχέρα και προσφέρει απλόχερα σε όλους. Ειναι υπέροχη η θήκη της
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...