Κόρη του φεγγαριού:
Λευκή σαν όνειρο!
Τι γυρεύεις στη Γη;
Σε ατίμασαν οι Ανθρώποι!
Τι αναζητάς στα λιβάδια;
Στα σκοτεινά πηγάδια, τι γυρεύεις;
Σύμμαχοί σου τα πουλιά,
οι αιώρες, τα φυτά, οι ξεχασμένοι.
Τι έχεις ακόμη να μας πεις;
Τι θέλεις να μας δείξεις;
Εγώ,
εγώ που σε ακολουθώ,
που σε υπηρετώ,
που σε λατρεύω
Εγώ,
εγώ, πλάι σου, κοντά σου
εγώ
Κόρη,
κόρη του φεγγαριού,
τι προσμένεις απόψε;
Κόρη του φεγγαριού,
σε ατίμασαν οι Ανθρώποι.
Κόρη του φεγγαριού:
Λευκή σαν όνειρο!
~~ Κόρη του Φεγγαριού - Κική Κωνσταντίνου
Πολύ όμορφη η κόρη του φεγγαριού. Με της γραφής σου την υπογραφή και το ύφος. Καλησπέρα Κική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμορφοι οι στίχοι σου Κική μου, μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο!
ΑπάντησηΔιαγραφή