Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μπέτυ, το ατίθασο μελομακάρονο (μέρος τρίτο)

Εκφραστικοί μου καλημέρα και χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα. Με υγεία και χαρά!

Ευχαριστώ για την αγάπη που δείξατε στη "Μπέτυ, το ατίθασο μελομακάρονο"

Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/12/blog-post_89.html για το πρώτο μέρος του παραμυθιού.

Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/12/blog-post_21.html 

για το δεύτερο. 

Και πιο κάτω, η συνέχεια της..


Φιλιά σε όλους!

 

 

 

                                           Πηγή φωτογραφίας

 

            Για καλή της τύχη και αφού ο κύριος Νίκος, περπατούσε αρκετά σιγά, λόγω ορισμένων προβλημάτων υγείας του, κατάφερε με ευκολία να σκίσει τη σακούλα σκουπιδιών και να πηδήσει στο πεζοδρόμιο.

            Ήταν αρκετά δυνατή και καμία γρατσουνιά δεν υπέστη από την απότομη προσγείωσή της στο έδαφος.

Κοίταξε τον κόσμο, μαγεμένη.

Πράσινο και καφέ, τριγύρω. Κόσμος, λουλούδια, φυτά κι ένας τεράστιος Ήλιος να της χαμογέλα. Ο καταγάλανος ουρανός της φάνηκε μεγάλος όσο άλλοτε. Πόσο ήθελε να αγγίξει ένα σύννεφο. Ίσως κάποια στιγμή – ακόμη κι αυτό – να το καταφέρει.

Χαμογέλασε και ρίχτηκε στο ρυθμικό χορό που έβλεπε από πολλά μικρά και χαρούμενα παιδιά να απλώνεται μπροστά της.

Ήταν ιδιαίτερα μικροσκοπική και κατά κάποιο τρόπο, αόρατη.

«Εκτός από νόστιμη και μαγική» Ξαναφώναξε από ευτυχία και ξαφνικά, ένα χρυσό κασκόλ, προφύλαξε από το κρύο, τον λαιμό της.

Γεμάτη ενέργεια, άρχισε να τραγουδά και να χορεύει.

Πέρασαν ώρες, ώσπου κουρασμένη πια, βρήκε καταφύγιο κάτω από ένα πέτρινο άγαλμα.

Θορυβήθηκε όταν ένας λευκός, αδέσποτος σκύλος, τη πλησίασε.

Ήταν έτοιμη να του επιτεθεί, όταν εκείνος της χαμογέλασε. Τα μεγάλα του δόντια, της έφεραν αστείρευτο γέλιο. Εκείνος στην αρχή, έδειξε να παρεξηγείται αλλά στη συνέχεια, γέλασε μαζί της.

«Μα μοιάζεις με γάιδαρο» του είπε φωναχτά.

«Κι αυτό είναι κακό;» Έμοιαζε περισσότερο να αναρωτιέται παρά να ερωτάει.

«Όχι απαραίτητα»

«Δηλαδή;»

«Ζώο το ένα, ζώο και το άλλο. Ποια η διάφορα;»

        «Ίσως στην υπομονή»     

«Δεν διαθέτεις;» 

«Όταν πρόκειται για φαγητό και χάδια, καθόλου».

«Πώς σε λένε;» Τον ρώτησε με την αφέλεια ενός μικρού παιδιού.

                        «Σκύλο» Απάντησε εκείνος λες και ήδη το γνώριζε αυτό η Μπέτυ.

                        «Δεν έχεις όνομα;»

            «Αυτό είναι το όνομά μου. Δεν θυμάμαι πότε να άκουσα να με φωνάζουν αλλιώς, μόνο κάποιες φορές “παλιόσκυλο”, αλλά προτιμώ το «σκύλο». Εσύ έχεις όνομα;

            «Εγώ είμαι η Μπέτυ»

            «Έχουν τα μελομακάρονα, όνομα;»

            «Υποτίθεται όχι, αλλά και οι σκύλοι υποτίθεται δεν έχουν δόντια, όμοια, με αυτά των γαιδάρων»

            Η Μπέτυ και  ο σκύλος γέλασαν δυνατά. Κατανοούσαν ο ένας τον άλλον και απολάμβαναν ο ένας τη συντροφιά του άλλου.

            «Περίεργος είναι ο κόσμος» Είπε η Μπέτυ, με σοβαρότητα.

            «Και είσαι μόνο τόσο λίγο καιρό σε αυτόν. Ρώτα και 'μένα που τον έχω φάει με το κουτάλι.»

            «Πόσο χρόνων είσαι;» Ρώτησε με δυσπιστία.

            «Είμαι οχτώ χρονών αλλά θεωρούμαι μεγάλο αγόρι πια»

            «Γιατί είναι τόσο απαθής ο κόσμος σας; Πίστευα πως θα είναι πιο καλός, πιο αγαπησιάρης, πιο συμπονετικός. Χόρευα μαζί τους και δε με έβλεπαν» Συνειδητοποίησε πως ένιωθε πληγωμένη.

            «Είναι λογικό, είσαι μελομακάρονο. Δεν μπορούν να σε δουν»

            «Μπορούν όμως να με φάνε»

            «Άλλο αυτό»

«Και τι κανείς εσύ, στον κόσμο αυτό; Έχεις κάποια αποστολή;»

«Να αγαπώ»

«Και ποιόν αγαπάς;» Ρώτησε γεμάτη απορία.

«Αυτόν που με ταΐζει και με φροντίζει»

«Και ποιός είναι αυτός;»

«Ενίοτε πολλοί. Ενίοτε, κανένας»

«Ακούγεται κάπως λυπηρό»

«Ευτυχώς, αγαπώ τη μοναξιά μου»

«Μάλλον είσαι ξεχωριστός»

«Όπως κι εσύ»

«Είμαι;»

«Μα είναι δυνατόν να αναρωτιέσαι;»

«Τότε γιατί δεν ακούγομαι και δεν είμαι ορατή στους ανθρώπους; Και δεν λέω… στην αρχή μου άρεσε, τις πρώτες ώρες, από και έπειτα όμως, είχα ανάγκη τη συντροφιά τους. »

«Θα σου πω αυτό και να το θυμάσαι. Οι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο, συνηθίζουν να συμπεριφέρονται σε άλλους ανθρώπους, ζώα και αντικείμενα σαν να μην υπάρχουν, ενώ  υπάρχουν και είναι ορατά ανά πάσα ώρα και στιγμή, οπότε στη δική σου περίπτωση, που δεν είσαι ορατή από όλους, ίσως να είναι πιο παρήγορο αυτό. Θα σου πω όμως με βεβαιότητα ότι ακούγεσαι και φαίνεσαι εκεί που αξίζει, σε μαγικά πλάσματα σαν εμένα και εσένα και αυτό το πλάσμα που περνάει μόλις μπροστά μας...»

Ένα χαριτωμένο ξανθό μωρό με πράσινο μάτια, έγνεψε το χέρι του προς το μέρος του. Κάτι ακαταλαβίστικες λέξεις έφτασαν στη καρδιά τους και το μελωμένο του χαμόγελο τους έκανε να νιώσουν ευτυχείς. Κοιταχτήκαν ξέροντας και το πνεύμα των Χριστουγέννων έλαμψε στη ψύχη τους.

«Θέλεις να παίξουμε;» Ρώτησε γεμάτη ενθουσιασμό.

«Τι παιχνίδι»

«Κυνηγητό»

«Είμαι κάπως μεγάλος για αυτό»

«Έλα τεμπελούλη»

Πέρασε αρκετή ώρα, κουρασμένοι πια, κάθισαν στην αυλή ενός σχολειού.

«Τελικά δεν είσαι και πολύ γέρος, αντέχεις»

Ο σκύλος λαχανιασμένος, άκουγε τη κοιλιά του, να παραπονιέται.

Ήρθε η ώρα να πάω να βρω φαγητό και να κοιμηθώ. Κουράστηκα. Μεγάλωσα και δεν είμαι για τέτοια. Θα έρθεις μαζί μου;

Η Μπέτυ τον κοίταξε με στοργή και αυθορμήτως χώθηκε στην αγκαλιά του.

«Σ’ ευχαριστώ σκύλε αλλά θέλω να εξερευνήσω ακόμη, τον κόσμο αυτό»

«Μα το βράδυ είναι επικίνδυνα, μπορείς να κοιμηθείς να ξεκουραστείς και να συνεχίσεις τη περιπλάνηση σου, αύριο»

«Καλέ μου σκύλε, αυτή είναι η δική μου αποστολή. Να προσέχεις και ελπιζω να βρεθούμε πάλη. Να ξέρεις πως είσαι πλέον, ο καλύτερός μου φίλος»

Στα μάτια του σκύλου, ένα δάκρυ συγκίνησης, έκανε τη Μπέτυ να λιώσει.

«Τι πλάσμα κι αυτό» σκέφτηκε, καθώς τύλιγε στο λαιμό του, το μαγικό της κασκόλ.

Και πριν προλάβει ο σκύλος να αντελήφθη τι συνέβη, άκουσε κάτι απότομα φρεναρίσματα και τη Μπέτυ να «στολίζει» με ωραίες λεξικές κάτι ασυνείδητους οδηγούς.

«Καλώς ήρθες στο κόσμο μας» φώναξε δυνατά και άκουσε τη Μπέτυ να τον χαιρετά,αποκαλώντας τον "δόντια γαϊδάρου".

 «Τι πλάσμα κι αυτό» αναρωτήθηκε τυλίγοντας το κασκόλ της στο λαιμό του. Το άρωμα της κανένας, του μελιού και του καρυδιού τον έκανε να νιώσει ευτυχισμένος.

 

 

                                

 

_______________ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ______________

 

 

Καλή συνέχεια στην εορταστική περίοδο.

Εύχομαι να είστε καλά και να περνάτε όμορφα.

Εμείς, θα τα πούμε με το νέο έτος!

Σας φιλώ και σας εύχομαι κάθε καλό!

 

 

                     

Σχόλια

  1. Ωραία και η συνέχεια. Στο νέο έτος θα σε δούμε λοιπόν. Εύχομαι χρονια πολλά και καλά.Να περάσεις όμορφα και να είσαι γεμάτη δύναμη και δημιουργικότητα
    Φιλιά ΄πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μου άρεσε πολύ ο χαρακτήρας του σκύλου. Μου άρεσαν πάρα πολύ οι διάλογοι και τα μηνύματα από αυτούς. Κική μου πολύ ωραίο. Καλά Χριστούγεννα κορίτσι μου και καλή χρονιά. Να περάσεις καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Περνάς όμορφα μηνύματα έστω και με σκύλο, γάίδαρο και μελομακάρονο. Καλά Χριστούγεννα ομορφούλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα Κική μου!! Χρόνια σου πολλά κοπέλα μου!! Καλά Χριστούγεννα να έχεις!! ���� Να περάσετε όμορφες γιορτινές στιγμές με τους αγαπημένους σου!! Πολλά πολλά φιλιά!! ����

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νομίζω ότι ήρθα την κατάλληλη μέρα για να διαβάσω την περιπέτεια της Μπέτυς, του περιέργου μελομακάρονου, που ήθελε να γνωρίσει τον κόσμο..
    Διάβασα και τις τρείς συνέχειες μαζεμένες Κική μου και... ναι γράφεις πολύ ωραία και τα παραμύθια
    Τα συγχαρητήρια μου και για την πρωτιά σου στο συμπόσιο της ποίησης ..
    Καλές και αγαπησιάρικες γιορτινές μέρες να περάσεις Κική μου με υγεία και πολλά χαμόγελα!! 🧡✨🎄🎁

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκά...

ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε; Είστε όλοι καλά; Εγώ μια χαρά! :) Σήμερα φίλοι είχα μια έντονη, εσωτερική επιθυμία να γράψω. Τα χέρια μου δε με "έτρωγαν" ακριβώς όπως λένε κάποιοι, αλλά "πέταγαν", ήθελα έντονα να γράψω κάτι αλλά δεν ήξερα τί και πώς. Τελικά ήταν πανεύκολο να μάθω τί ήθελα. Απλώς ρώτησα τον εαυτό μου!  Λέω Κική τί θές να γράψεις; Κάτι για το πράσινο, τη φύση, την ελπίδα μου απάντησε. (Δε σας κανω πλάκα - μιλάω σε φιλαράκια και οτι λέω το εννοώ) Ε μετά κατάλαβα τί ήθελα Ήθελα να γράψω κάτι για τον αγώνα που δίνουνε (δίνουμε) εδώ και καιρό πολλά μπλοκοσπιτάκια (και όχι μόνο), ενάντια στον σκουπιδότοπο που θέλουνε κάποιοι να καταντήσουνε τη Μεσόγειο. Πατωντας ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ μπορείτε να ενημερωθείτε πλήρως. Συμμετέχω και εγώ λοιπόν με το ακόλουθο κείμενο (εφόσον γίνει δεκτό) στην  πράσινη έκδοση που ετοιμάζει το ηλεκτρονικό περιοδικό Ανθρώπων Έργα , για τα χημικά που ετοιμάζονται να ξεφορτωθούν στη...