Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!


Ήταν η ωραιότερη Πρωτομαγιά της ζωής μου ή τουλάχιστον ήταν η ωραιότερη από όσες μπορώ μέχρι στιγμής να θυμηθώ!
            Πέρασα επτάμιση ώρες με δυο άτομα που συγκαταλέγονται εδώ και χρόνια στους καλύτερούς μου φίλους, έχοντας μοιραστεί μαζί τους ανεπανάληπτες στιγμές έντασης και γέλιου.
            Γελάσαμε, γελάσαμε πολύ για την ακρίβεια, θυμηθήκαμε τα παλιά και ηταν  σα να ξαναγίναμε παιδιά.
Βέβαια είχαμε και σύμμαχο το καλό καιρό αλλά πάνω από όλα είχαμε καλή διάθεση και λαχτάρα για να περάσουμε τόσο όμορφα και ανέμελα όπως παλιά!
Τελικά το πετύχαμε και μιλώντας προσωπικά μπορώ να πω με σιγουριά πως μου έκανε τόσο μα τόσο καλό αυτό.
             Εύχομαι να περάσατε και εσείς πολύ όμορφα, ανέμελα και χαρούμενα τη Πρωτομαγιά σας και πάνω απ’ όλα να σας ευχηθώ να έχετε έναν όμορφο και ευδιάθετο μήνα που στόχο έχει να σας κάνει να χαμογελάσετε δυνατά πιστεύοντας πως είστε και πάλι παιδιά.
Και δεν εννοώ παιδιά στη ψυχή γιατί εκεί λίγο πολύ όλοι είμαστε. Εννοώ να νιώσετε παντού τη δύναμη της παιδικότητας που όταν την έχουμε θέλουμε να απαλλαχτούμε από αυτή και όταν τη χάνουμε την αναζητούμε με πάθος και θέρμη σε κάθε βήμα της προσωπική μας και όχι μόνο ζωής.
            Μια δυνατή παιδική καλημέρα σε όλη τη μπλοκογειτονιά μου!

Σχόλια

  1. καλημερα,χαιρομαι που διαβασα και κατι ευχαριστο ...ερχεται σαββατοκυριακο και μακαρι να περασουμε το ιδιο ωραια και καλυτερα χαχαχαχα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μια χαρά σε βρίσκω :))πάντα τέτοια
    καλό μήνα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πέρασα πάρα πολύ ωραία και πάνω απ' όλα πολύ ξεκούραστα!
    Ήπια τον καφέ μου δίπλα στο κύμα ενώ ο mitsopd (ο συνεργάτης του βλογ μου) έψηνε παϊδάκια στην αυλή του φίλου μας του Χάρη που μας είχε προσκαλέσει!
    Ήταν μια μέρα που μαζεύτηκε όλη η παρέα και ήταν πολύ όμορφο όλο αυτό!
    Πάντα έτσι να περνάγαμε τις αργίες μας και τι στον κόσμο!
    Κι εσύ πάντα έτσι όμορφα να περνάς!
    Πολλά φιλιά και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. kai mono sth perigrafh sou xamogelasa! poso omorfa mporeis na peraseis telika dixos polla polla apla na exeis kalh parea! filakia polla polla!

      Διαγραφή
  4. Αυτό που μένει, είναι οι καλές στιγμές! Σου εύχομαι να έχεις πολλές τέτοιες καλές στιγμές και εκτός της Πρωτομαγιάς.
    Όσο για την παιδικότητα... έφυγε και δεν γυρίζει...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω πολυ! σου ευχομαι ολοψυχα το ιδιο!

      η δικη μου παντως παιδικοτητα νομιζω πως δεν εχει φυγει οριστικα (ακομη τουλαχιστον) και να σου πω την αληθεια δε θελω και να φυγει! χιχιχιχι

      τη καλημερα μου

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...

H Οδύσσεια ενός δοντιού και πολλά ακόμη

Δεν το πιστεύω πως επιτέλους μπορώ να κάνω αυτή την ανάρτηση... να γράφω για αυτή την Οδύσσεια και να τα έχω αφήσει όλα πίσω.  Πραγματικά αδυνατώ να το πιστέψω, είμαι όμως τόσο χαρούμενη για αυτό.  Η περιπέτειά μου ξεκίνησε μήνες πριν και τελειωμό δεν είχε... Φταίω κι εγώ βέβαια με τις όποιες αναβολές, δεν το αρνούμαι, τη μια οικονομικοί λόγοι (στο Θεό οι τιμές των οδοντιάτρων), την άλλοι προσωπικοί λόγοι, την άλλοι ψυχολογικοί (οι κυριότεροι). Καθότι άνθρωπος με φοβίες στους γιατρούς, στις ασθένειες, στις εξετάσεις και σε όλα τα συναφή, το απέφευγα και το απέφευγα ώσπου κάποια στιγμή δεν μπορούσα να το αποφύγω άλλο και αναγκαστικά οδηγήθηκα στον οδοντίατρο. Αφού πρώτα φτάσαμε στο αμήν, κοινώς περάσαμε πόνους και πόνους και φτάσαμε στο απροχώρητο, δηλαδή μας έσπασε το δοντάκι. Και μιλάμε για το πίσω δοντάκι, το μεγάλο, τον πρώτο γομφίο, κοινώς τον τραπεζίτη.  Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο και κουραστικό και ψυχοφθόρο είναι για μένα αυτό το θέμα με τους γιατρούς...