Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΑ.

Η αλήθεια είναι ότι αν ανακαλύψετε μια διαδρομή χωρίς εμπόδια, μάλλον είναι μια διαδρομή που δεν οδηγεί σε κανένα σημαντικό μέρος. Η αντιξοότητα ανοίγει το δρόμο στην ευκαιρία.
                                                                         Τζον Μέισον - Συγγραφέας

Σχόλια

  1. Καμία φορά θα ήταν όμορφο να μην πάμε πουθενά... να πάμε έτσι, χωρίς εμπόδια...

    Φιλιά και την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δικιο εχεις Βερόνικά μου! μεγαλο δικιο! φιλακια πολλα! καλημερα!

      Διαγραφή
    2. χα! Με κάλυψε η Βερόνικα. Ας μη πάμε πουθενά κι ας κάτσουμε να πιούμε έναν καφέ βρε αδερφέ!

      Διαγραφή
  2. Αμήν!
    Η ευχή πάει στα εμπόδια που έχω μπροστά μου Κικίτσα μου!
    Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου!
    ΥΓ: Ελπίζω να ήρθε επιτέλους το δώρο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα τα ξεπερασεις με επιτυχια ολα τα εμποδια Αριστεα μοΥ! Ειμαι σιγουρη! Με το δωρο δεν εχω καποιο νεο ακομη, θα προσπαθησω να παω σημερα στο ταχυδρομειο! Φιλακια πολλα! Καλημερα!

      Διαγραφή
  3. Αλμύρα κι όνειρα πάντα πάνε μαζί, Κική μου καλή...
    Καλημέρες :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όντως Κικίτσα όλα τα καλά
    θέλουν κόπους και προσπάθειες!!!

    φιλάκι γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ή απλά κάποιος έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας (μη το πω αλλιώς!) και όλα του πάνε πάντα κατ' ευχήν!
    (Δυστυχώς οι περισσότεροι ανήκουμε στην άλλη κατηγορία!)
    ;-)
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, κούκλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. που θα παει φιλεναδα θα γυρισει ο τροχος, θα ....... δεν λεω αλλο! χαχαχα
      φιλακιαααααα

      Διαγραφή
  6. Μέρες που είναι να ζητήσω από τον Άγιο Βασίλη να φτιάξει μια διαδρομή χωρίς εμπόδια, που να οδηγεί όμως σε κάτι σημαντικό!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. με μέτρο όμως γιατι μερικοί το μετ'εμποδίων αλμα... πας πηγαίνει κάθε μέρα κούρσα.. καλημέρα φιλιά για σένα και ένα μεγάλο χαμόγελο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. σιγουρα ενας ευκολος δρομος δεν ειναι ωραιος αν δεν εχει τα σκαμπανεβασματα του

    καλημερα απο θεσσαλονικη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό λέμε κι εμείς, αλλά μέσα μας ευχόμαστε κάποια στιγμή να πάμε σε ένα σπουδαίο μέρος από μια διαδρομή χωρίς εμπόδια...
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έτσι είναι. Ακριβώς έτσι.
    Αλλά να σου πω κάτι ...
    ας βγαίνουν διαδρομές κι ας είναι άλλες λιγότερο κι άλλο περισσότερο ενδιαφέρουσες.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. αυτά τα εμπόδια παντού και πάντα, αλλά αν δεν υπήρχαν και αυτά δεν θα γνωρίζαμε τις αντοχές μας!!!! φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ,,,κάτι που δεν ισχύει στις χρεοκοπημένες χώρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γιατί μωρέ πρέπει να ναι έτσι, δεν μπορεί κάτι μια φορά να μας έρθει εύκολα;;
    Ωχου!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αρκει να μην ειναι πολλες, γιατι.. μπορει κ να μην ειναι να παμε σ'αυτον τον προορισμο τελικα!

    καλο βραδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. "Αγαθά κόποις κτώνται"
    Καλό σου βράδυ Κική μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Υπάρχουν άνθρωποι που και εμπόδια να μην βρίσκουν μπροστά τους, εμπόδια βλέπουν! Και άλλοι που όσα εμπόδια και να βρουν, δεν τα λογαριάζουν και προχωράνε σα να μην τρέχει τίποτα! Όλα είναι σχετικά, ή να το πω αλλιώς, όλα είναι δρόμος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πάντως εδώ που τα λέμε, χωρίς εμπόδια δεν έχει ενδιαφέρον... Τα εμπόδια είναι που σε κρατάνε σε εγρήγορση και σε κάνουν να εκτιμάς! ;)
    Καλή σου μέρα Κική μου! Φιλάκια πολλά!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πάντα βλέπω φως ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει Κική μου.Πιστεύω ότιμ είναι ο καλύερος τρόπος να βλέπεις τη ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. είχα πει κάποτε πως με εξιτάρουν τα προβλήματα γιατί έχει ενδιαφέρον να βρίσκεις λύσεις… και οι φίλοι μου με κοίταζαν σαν να ήμουν εξωγήινοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ευχή και κατάρα

    Είναι ευλογία και βάρος μαζί, να κρατάς την αγάπη και το όνειρο ζωντανά, σε έναν κόσμο που σε ξεχνά, σε έναν κόσμο που τρέχει μόνο για να επιβιώσει. Είναι ευχή, γιατί η ψυχή σου παραμένει φωτεινή. Είναι κατάρα, γιατί συχνά μένεις μόνος, παρεξηγημένος, ξεχασμένος. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η αλήθεια: να συνεχίζεις να αγαπάς, να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι, να συνεχίζεις να θυμάσαι ποιος είσαι, ακόμα κι όταν ο κόσμος γύρω σου προσπαθεί να σε κάνει να το ξεχάσεις. Κική Κωνσταντίνου   _____________   Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Εχθές βράδυ μας ταρακούνησε ο σεισμός. Εγώ δεν τον κατάλαβα — ευτυχώς, γιατί πάντα με φόβιζαν. Από ότι έμαθα όμως, ήταν αρκετά δυνατός, με διάρκεια και φόβο για όσους τον ένιωσαν. Θα περάσει κι αυτό. Στην Εύβοια, άλλωστε, είμαστε μαθημένοι. Σας φιλώ και σας εύχομαι μια όμορφη μέρα!  🌸  

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...