Η ΑΠΩΛΕΙΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Απόψε η Χαρά, κατοικεί σε ένα καλάθι γεμάτο ανεμώνες.
Απόψε η Ευτυχία, συνοδεύει την Πίστη, μέσω μιας λευκής πεταλούδας.
Απόψε, η Πίστη, η Ευλαβεία και η Ευγενία, κατοικούν σε ένα ανθρώπινο σώμα.
Αγάπη τη λένε και γεννήθηκε πριν πέντε χρόνια.

Το πρώτο της κλάμα, πρόσφερε συγκίνηση για ένα θαύμα.
Το πρώτο της βήμα, θύμησε σταδιοδρομία μιας ανείπωτης χαράς που από βάλτο σώθηκε.
Η πρώτη της αγκαλιά, θύμησε νανούρισμα αγγέλων και η πρώτη της λέξη, σταυροφόρους μεταρσίωσης.

Το πρώτο της γδάρσιμο, μπογιά που κάλυψε κάθε μαύρο κύκλο.
Το πρώτο της δάκρυ, άγονη πηγή που αιμορραγεί νεκρά διαμάντια.
Το πρώτο της τραύμα, σβήσιμο φωτός στον πιο αποπνικτικό λαβύρινθο.
Η πρώτη της Απώλεια, το σώμα που κλέψανε οι Έκπτωτοι από τον Παράδεισο.

Χόρευε πίσω από τους μύθους
Τραγουδούσε στο φως των Ευσεβών
Κι ύστερα, θυσιάστηκε στις πλάτες των Αμάχων.

Έκτοτε, τον δρόμο βρίσκει ώστε και πάλι, στο Γαλάζιο να εκτραφεί.

Ρίζωσε μέσα μας η Απώλεια και σε κυνήγι θησαυρού, την έχουμε εξευγενίσει.

#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Ποιήματα
#Δημιουργώ