Δεν φταις εσύ, όταν όλοι και όλα, σου ταράζουν την ψυχική σου ηρεμία, δεν φταις εσύ.
Φταίει ο άνεμος, που αλλάζει φορά.
Φταίει το κύμα, που επιστρέφει στη μέση του ωκεανού.
Φταίνε τα πουλιά, που πετάνε προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που είχαν συνηθίσει.
Φταίνε τα βουνά, που γίνανε πεδιάδες.
Φταίνε οι ελιές, που μύρισαν θυμάρι.
Φταίει η μέρα, που έγινε νύχτα
και η νύχτα, που έβαψε γαλάζιο, το μονάκριβο φεγγάρι της.
Φταίει η βάρκα, που συνέχισε χωρίς κουπί και ο βαρκάρης, που πέταξε στα βαθιά, την ακριβή πυξίδα.
Φταίει το δελφίνι, που δεν έσωσε τους ναυαγούς και το νησί, δεν είχε φρούτα τροπικά, μα μόνο δηλητηριώδη.
Δεν φταις εσύ, όταν όλα καταρρέουν, δεν φταις εσύ. Προσπαθείς, δεν είσαι άτρωτος, δεν φταις εσύ.
Το μόνο λάθος ήταν οι κυκλικές κινήσεις.
Δεν ταράζεις τα νερά αν δε κρατάς σωσίβιο κι αν τα ταράξεις, είσαι ελεύθερος να κολυμπήσεις.
Ο Κολυμβητής - Κική Κωνσταντίνου
Πολύ όμορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
ευχαριστω πολυ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή