Κι ήρθαν όλοι τους, εκεί.
Άλλοι αρπακτικά και άλλοι, ύαινες.
Άλλοι με προσωπεία και άλλοι, με μάσκες.
Άλλοι ψεύτικοι και άλλοι ειλικρινείς, μέσα στην πλαστοπροσωπία τους.
Άλλοι βαμπίρ και άλλοι, φίδια.
Άλλοι σύμμαχοι, φίλοι και οδηγοί.
Άλλοι δήμιοι και ανήθικοι, ιερείς.
Άλλοι σαν πέτρες και άλλοι, χώμα.
Όλοι τους εκεί, όλοι τους.
Απότιστοι, να σε κοιτάνε.
Έτοιμοι να επωφεληθούν από το τίποτα, και πρώτοι, στον αγώνα - επιβίωσης, να ρουφήξουν το δικό σου αίμα.
Γλυκές φλέβες, που οι "Κόνχες" σου έκοψαν, με αλύπητη μανία.
Όλοι τους εκεί, όλοι τους.
Ατάιστοι, να σε προσμένουν.
Έτοιμοι να κλέψουν κάτι από τη "χάρη" σου, να πάρουν έναν "πόντο", στο μερίδιο ευτυχίας.
Στη σειρά, καλά, ανδρειωμένα, ανθρωπάκια, να προσδοκούν το τίποτα.
Πλήθος, στόλος και στρατός.
Γη, θάλασσα και αέρα.
Από παντού να σε πνίγουν, να ρουφούν το λιγοστό σου, οξυγόνο.
Όλοι τους εκεί, όλοι τους σου λέω, όλοι.
Φορώντας το καλύτερο χαμόγελο και το πιο καλοραμμένο κουστούμι.
Κι οι γυναίκες, το πιο ακριβοπληρωμένο φόρεμα.
Όλοι τους ήρθαν εκεί, όμορφοι και κακάσχημα, εσωτερικά πλασμένοι.
Όλοι τους, για να πάρουν κάτι από εσένα.
Κάθε φορά και κάτι άλλο, περιστασιακό.
Να τραφούν, γιατί δεν φτάνει, μονάχα μία σταγόνα αίμα.
Κι ήρθαν όλοι τους εκεί,
όλοι τους σου λέω, όλοι.
Στοιβάχτηκαν γύρω από την κολυμπήθρα μου και τους ένιωθα να ακονίζουν τα μεταλλαγμένα όνειρα, για να κλέψουν τα "μονάκριβα" δικά μου, μέσα από τις "πυκνοκατοικημένες" φλέβες μου.
Κι ήμουν τόσο "μικρή"
μα δεν τους φοβήθηκα.
Τους κοίταξα καλά καλά
όρθωσα ανάστημα και φώναξα σε όλους: "Έλα".
Και ξάφνου, ξύπνησα.
Σε αμνιακό υγρό, βρισκόμουν
και μέσα στον Ιορδάνη Ποταμό, είδα να ξορκίζουν το θάνατό μου.
Και το όνομα αυτής:
Κυριακή - Βασιλική, εισακούσθει.
----------------
Κυριακή - Βασιλική, Κική Κωνσταντίνου.
Είναι το γενέθλιό μου, ποίημα.
Πειράζει;
Να με χαίρεστε όσοι με αγαπάτε!
Χρόνια μου πολλά!
Aισίως 32.
Καλό μας, μήνα!
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Ποιήματα
#Ονειρεύομαι
#Δημιουργώ
Άλλοι σύμμαχοι, φίλοι και οδηγοί.
Άλλοι δήμιοι και ανήθικοι, ιερείς.
Άλλοι σαν πέτρες και άλλοι, χώμα.
Όλοι τους εκεί, όλοι τους.
Απότιστοι, να σε κοιτάνε.
Έτοιμοι να επωφεληθούν από το τίποτα, και πρώτοι, στον αγώνα - επιβίωσης, να ρουφήξουν το δικό σου αίμα.
Γλυκές φλέβες, που οι "Κόνχες" σου έκοψαν, με αλύπητη μανία.
Όλοι τους εκεί, όλοι τους.
Ατάιστοι, να σε προσμένουν.
Έτοιμοι να κλέψουν κάτι από τη "χάρη" σου, να πάρουν έναν "πόντο", στο μερίδιο ευτυχίας.
Στη σειρά, καλά, ανδρειωμένα, ανθρωπάκια, να προσδοκούν το τίποτα.
Πλήθος, στόλος και στρατός.
Γη, θάλασσα και αέρα.
Από παντού να σε πνίγουν, να ρουφούν το λιγοστό σου, οξυγόνο.
Όλοι τους εκεί, όλοι τους σου λέω, όλοι.
Φορώντας το καλύτερο χαμόγελο και το πιο καλοραμμένο κουστούμι.
Κι οι γυναίκες, το πιο ακριβοπληρωμένο φόρεμα.
Όλοι τους ήρθαν εκεί, όμορφοι και κακάσχημα, εσωτερικά πλασμένοι.
Όλοι τους, για να πάρουν κάτι από εσένα.
Κάθε φορά και κάτι άλλο, περιστασιακό.
Να τραφούν, γιατί δεν φτάνει, μονάχα μία σταγόνα αίμα.
Κι ήρθαν όλοι τους εκεί,
όλοι τους σου λέω, όλοι.
Στοιβάχτηκαν γύρω από την κολυμπήθρα μου και τους ένιωθα να ακονίζουν τα μεταλλαγμένα όνειρα, για να κλέψουν τα "μονάκριβα" δικά μου, μέσα από τις "πυκνοκατοικημένες" φλέβες μου.
Κι ήμουν τόσο "μικρή"
μα δεν τους φοβήθηκα.
Τους κοίταξα καλά καλά
όρθωσα ανάστημα και φώναξα σε όλους: "Έλα".
Και ξάφνου, ξύπνησα.
Σε αμνιακό υγρό, βρισκόμουν
και μέσα στον Ιορδάνη Ποταμό, είδα να ξορκίζουν το θάνατό μου.
Και το όνομα αυτής:
Κυριακή - Βασιλική, εισακούσθει.
----------------
Κυριακή - Βασιλική, Κική Κωνσταντίνου.
Είναι το γενέθλιό μου, ποίημα.
Πειράζει;
Να με χαίρεστε όσοι με αγαπάτε!
Χρόνια μου πολλά!
Aισίως 32.
Καλό μας, μήνα!
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Ποιήματα
#Ονειρεύομαι
#Δημιουργώ
Κική.....!
ΑπάντησηΔιαγραφήμε συντάραξε....! πολύ δυνατό. Νομίζω κορίτσι μου ότι υπερβαίνει τα μέχρι τώρα όρια του ύφους σου. Ξανοίγεται δυνατό σαν θύελλα, τα ξεπερνάει, χαράζει καινούργιες εκφράσεις.
Διέκρινα στο ποίημα μια καταιγίδα που δεν συνήθιζα να διαβάζω στα γραπτά σου.
Και αυτό μου άρεσε, με παρέσυρε.
Συνέχισέ το καλή μου φίλη.
Με κάθε μου ευχή.