Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΙ ΘΥΜΑΜΑΙ! ΚΙ ΟΤΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ....




 
Είθιστε οι άνθρωποι, λες και από την φύση τους, δοσμένοι, να σκοτώνουν καθετί καλό.
Να προδώσουν για να ζήσουν, κάθε πολύτιμο. Προδίδουν, σκοτώνοντας τους εαυτούς τους, γιατί Ανάξιοι, όσοι δεν μπορούν να αγαπήσουν, πραγματικά.
Να κλαίνε για αγάπη, όταν οι ίδιοι την μαχαιρώνουν.

~~ Γιατί η Αγάπη που Δηλώνει Απών, έρχεται.

Η Αγάπη θα γεννηθεί.
Η Αγαπη θα πεθάνει (ενώ ήδη για αγάπη, όσοι την σκότωσαν, έχουν μιλήσει)
Κι ύστερα θα αναστηθεί και θα μας οδηγήσει στους δικούς της, ξέφωτους, δρόμους.

__________

Και η φωτοφραφία από την αγαπημένη μου Μαρία Παρασκευοπούλου
Λήψη από το οπτικοακουστικό υλικό που επιμελήθηκε ο αγαπημένος μου φίλος, Νίκος Μουσαβερές

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

Συλλέγω Στιγμές blog by Μαρία Παρασκευοπούλου
 
 
 
Γιατί αν δεν είναι αυτός ο Εκλεκτός, ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι;
Γιατί αν δεν αξίζει σε αυτόν να ξεδιψάσει, σε ποιον άλλον θα μπορούσε να είναι τόσο σημαντική και πολύτιμη, μία στάλα νερό;
Σε ποιον θα ήταν αρκετό το νερό αν η κάθε πηγή δεν είχε ακόμη στερέψει;
Μόνο στους λίγους, σε όσους μπορούν να διακρίνουν.
Γιατί η Αγάπη Δηλώνει Παρών: Απλά, Λιτά, Άξια!
Κι όλα τα άλλα, κι όλοι οι άλλοι: Σύνθετοι, Ματαιόδοξοι, Ανάξιοι!

__________

Και η φωτοφραφία από την αγαπημένη μου Μαρία Παρασκευοπούλου
Λήψη από το οπτικοακουστικό υλικό που επιμελήθηκε ο αγαπημένος μου φίλος, Νίκος Μουσαβερές

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

Συλλέγω Στιγμές blog by Μαρία Παρασκευοπούλου
 
Και θυμάμαι! Κι όταν θυμάμαι θέλω να κλάψω, να κρυφτώ πίσω από έναν τεράστιο θάμνο που φύτεψα πριν ένα μήνα στη βεράντα μου.
Θέλω να γίνω ένα μικρό μικρό έντομο και να κρυφτώ κάπου ανάμεσα στα αγκάθια του! Κι ας με τρυπήσουν, κι ας με πονέσουν, κάτι τέτοιες στιγμές δε με νοιάζει. Στ’ αλήθεια, δε με νοιάζει! Αδιαφορώ! Το μόνο που θέλω είναι να καταλαγιάσω τον πόνο μου και να αναγεννηθώ!

~~ Γιατί είναι από τα Λάφυρα, Τα Λάφυρα της Ψυχής μου.

Και η φωτοφραφία από την αγαπημένη μου Μαρία Παρασκευοπούλου.
Λήψη από το οπτικοακουστικό υλικό που επιμελήθηκε ο αγαπημένος μου φίλος, Νίκος Μουσαβερές.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

Συλλέγω Στιγμές blog by Μαρία Παρασκευοπούλου
Labels:

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
42 σχόλια
Read more »

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...
148 σχόλια
Read more »

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...
84 σχόλια
Read more »