Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΙ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΤΟΠΙΟ






Σε όλη την απαίσια ζωή μου σερνόμουνα στη λάσπη, και μου μιλάς εμένα για το ωραίο τοπίο…

Σάμουελ Μπέκετ, 1906-1989, Ιρλανδός συγγραφέας, Νόμπελ 1969



Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα.
Πολλά κεφάλια θα σπάσουν.
Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας


Η φωτογραφία αυτή καθαυτή δεν μ’ ενδιαφέρει. Αυτό που θέλω είναι να συλλάβω ένα μικροσκοπικό τμήμα της πραγματικότητας.
Ανρί Καρτιέ-Μπρεσόν, 1908-2004, Γάλλος φωτογράφος




Άλλες χώρες σου προσφέρουν την ανακάλυψη των εθίμων, της λαϊκής δοξασίας ή του τοπίου, αλλά η Ελλάδα σου προσφέρει κάτι πιο δύσκολο: την ανακάλυψη του εαυτού σου.
Λώρενς Ντάρελ, 1912-1990, Βρετανός συγγραφέας


Είναι κρίμα που δεν μπορεί να φανταστεί κανείς αυτό που δεν μπορεί να το συγκρίνει με τίποτα. Μεγαλοφυΐα είναι ένας Αφρικανός που ονειρεύεται το χιόνι.
Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, 1899-1977, Ρωσοαμερικανός συγγραφέας



 Ισχυρίζομαι ότι μία εκκλησία με αλεξικέραυνο στη στέγη, δηλώνει έλλειψη πίστης.
Doug McLeod, 1946-, Αμερικανός μπλουζίστας


Στα Ζαγοροχώρια από την αγαπημένη μου, Ioanna Constans Papangeli <3
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!!
Labels:

Σχόλια

  1. ANNA FLO24 Απριλίου 2018 στις 1:29 μ.μ.

    Τι όμορφα τα Ζαγοροχώρια και τι ωραία που τα συνδύασες! Το βιβλιο σου ταξιδεύει και είναι ό,τι καλύτερο
    Φιλιά πολλά αστέρι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Giannis Pit.24 Απριλίου 2018 στις 3:16 μ.μ.

    Ευλογημένος και όμορφος τόπος.
    Πόσο όμορφες φωτογραφίες δεμένες με το βιβλίο αλλά και τις αναφορές Κική μου.
    Φιλιάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια...
250 σχόλια
Read more »

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
40 σχόλια
Read more »

Xρυσίζουσα Νοσταλγία

  Τα Χριστούγεννα φέρουν μια θλίψη που δεν καλύπτεται από τα αμέτρητα φωτεινά λαμπιόνια ταυτόχρονα όμως, φέρουν μια τρυφερή ζεστασιά που τόσο ανάγκη έχουν οι ξεχασμένοι και μόνοι, άνθρωποι.   Θα μπορούσα να καλύψω τα συναισθήματά μου πίσω από κόκκινα και πράσινα καρουζέλ όμως μάταιη, η όποια προσπάθεια γιατί αυτό που έχω ανάγκη δεν είναι το φως, είναι το σκοτάδι.   Το σκοτάδι, σε αυτή τη πολύχρωμη, γιορτινή συγχορδία στόχο έχει να φέρει στην επιφάνεια ό,τι καλό έχω μέσα μου μα τολμά να το ανασύρει χωρίς να ρωτήσει αν είμαι έτοιμος να το παρουσιάσω αυτό, σε έναν κόσμο που γεννά στρατιώτες και άρματα ενώ χρειάζεται τριαντάφυλλα και μενεξέδες.   Κι αυτό με πονά γιατί με διώκει, γιατί με δημιουργεί, σαν μια απροσπέλαστη θύελλα με οδηγεί στη νηνεμία που δεν μπορώ να κρατήσω στη παλάμη μου γιατί αυτή η αστείρευτη ηρεμία γίνεται λάβα και καίει τα σωθικά μου.   Όμως είναι Χριστούγεννα και νιώθω μπερδεμένος γιατί δε...
8 σχόλια
Read more »