Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ, ΝΑΙ ΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ....





"Αυτό το παγκάκι είναι Reserve.
Όχι, όχι μην κάτσεις!
Είναι Reserve.

Θα λερωθείς!
Θες να λερωθείς;

Είναι κρίμα!
Τα ρούχα σου!
Ο καθωσπρεπισμός σου!
Θα τσαλακωθεί!
Μαζί και το τεράστιο Εγώ σου!

Είναι δικό μου άλλωστε!
Γιατί να στο παραχωρήσω;

Το δηλώνει άλλωστε το σάλιο, το αίμα, το δάκρυ, το γενετικό υλικό, ο ιδρώτας και ο πόνος της ψυχής μου!

Τί είναι αυτό;
Νεύμα μου κάνεις;
Μου κάνεις νεύμα για να σηκωθώ;

Μα πού να πάω;
Δε με βολεύει άλλο παγκάκι!

Αν θέλεις κι εσύ δικό σου, εξαγόρασε ένα!
Κοιτά τριγύρω σου! Έχει τόσα πολλά!
Γιατί το δικό μου; Πάλι το δικό μου;

Αγόρασε ένα από αυτά που υπάρχουν δεξιά κι αριστερά σου!
Έχει διάφορους χρωματισμούς και ποικίλα μεγέθη!

Μόνο πρόσεξε! Μην πληρώσεις με χρήματα!
Το κόστος είναι ψυχική παράδοση, σάρκα, αίμα και οστά!
Τί είναι άραγε αυτά για σένα;!

Αυτό το παγκάκι είναι Reserve.
Όχι, όχι μην κάτσεις!
Είναι Reserve.

Είναι δικό μου και είναι Reserve.
Πάντα θα είναι δικό μου και θα είναι Reserve.

Αυτό το γέρικο και χαλασμένο για κάποιους παγκάκι
ειναι γεμάτο από γαρύφαλλα και ανθρώπους που «αγαπούν» τα ζώα.
Σήμερα είναι εδώ και «ραντίζουν» με δάκρυα τα πέταλα των μαραμένων λουλουδιών.
Μιλούν για μένα και δείχνουν να υποφέρουν!
Τι υποκρισία! Δεν με ξέρουν καν! Δεν προσπάθησαν ποτέ να με γνωρίσουν! Δε μου έστρεψαν καμία φορά το βλέμμα!
Τους κοιτάζω από ψηλά και ομολογώ πως με κάνουν να γελάω μαζί τους!
Αυτή τη φορά Εγώ τους βλέπω και μπορώ να χαίρομαι που δεν είμαι στη θέση τους!
Είχα συνηθίσει να περισυλλέγω ματιές που έδειχναν να με λυπούνται! Σήμερα όμως μπορώ να λυπάμαι εγώ για όλους εσάς! Και λυπάμαι όντως πολύ!

Αυτό το παγκάκι ήταν Reserve.
Ήταν δικό μου και ήταν Reserve.

Σήμερα ελευθερώθηκε.
Αύριο θα έχει ήδη χρεωθεί σε κάποιον άλλο!

Αυτό το παγκάκι ηταν Reserve.
Αν κοιτάξεις καλά θα δεις χαραγμένο με αίμα το όνομά σου!

Τι περίμενες να σου πω ότι θα δεις το δικό μου όνομα;
Κι όμως! Το δικό σου βρισκόταν ανέκαθεν εκεί!
Απλώς το παράβλεψες…"


Απόσπασμα από το "Παγκάκι Reserve" που μπορεί κανείς να συναντήσει "Στα Λάφυρα της Ψυχής μου"

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκά...

Καλικαντζούρια / Η ανάμνηση / Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου ανάμνηση, στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε  ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».   Η δική μου έντονη ανάμνηση είναι μια εικόνα που έχω στο μυαλό μου για τα καλικαντζούρια. Τα γνωρίζετε; Είναι εκείνα τα μικρά, άτακτα πλασματάκια της παράδοσης, που μέσα στο παιδικό μου μυαλό φτιάχτηκαν και μεγάλωσαν όπως ακριβώς τα φανταζόμουν: σκανταλιάρικα, σκοτεινά, γεμάτα ενέργεια και αταξία. Μια εικόνα που ακόμη και σήμερα, όταν τη θυμάμαι, με κάνει να χαμογελώ αλλά παράλληλα και να τρομάζω.  Θέλω να μοιραστώ μια παιδική ανάμνηση που ακόμα και σήμερα με ακολουθεί, άλλοτε σαν φόβος και άλλοτε σαν γλυκιά ζεστασιά. Ήμουν μικρή, στο χωριό, μαζί με την ξαδέρφη μου. Έκανε κρύο εκείνη τη μέρα και οι δυο μας παίζαμε καθισμένες πάνω στο βυσσινί χαλί, βυθισμένες στον δικό μας παιδικό κόσμο. ...