Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ, ΝΑΙ ΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ....





"Αυτό το παγκάκι είναι Reserve.
Όχι, όχι μην κάτσεις!
Είναι Reserve.

Θα λερωθείς!
Θες να λερωθείς;

Είναι κρίμα!
Τα ρούχα σου!
Ο καθωσπρεπισμός σου!
Θα τσαλακωθεί!
Μαζί και το τεράστιο Εγώ σου!

Είναι δικό μου άλλωστε!
Γιατί να στο παραχωρήσω;

Το δηλώνει άλλωστε το σάλιο, το αίμα, το δάκρυ, το γενετικό υλικό, ο ιδρώτας και ο πόνος της ψυχής μου!

Τί είναι αυτό;
Νεύμα μου κάνεις;
Μου κάνεις νεύμα για να σηκωθώ;

Μα πού να πάω;
Δε με βολεύει άλλο παγκάκι!

Αν θέλεις κι εσύ δικό σου, εξαγόρασε ένα!
Κοιτά τριγύρω σου! Έχει τόσα πολλά!
Γιατί το δικό μου; Πάλι το δικό μου;

Αγόρασε ένα από αυτά που υπάρχουν δεξιά κι αριστερά σου!
Έχει διάφορους χρωματισμούς και ποικίλα μεγέθη!

Μόνο πρόσεξε! Μην πληρώσεις με χρήματα!
Το κόστος είναι ψυχική παράδοση, σάρκα, αίμα και οστά!
Τί είναι άραγε αυτά για σένα;!

Αυτό το παγκάκι είναι Reserve.
Όχι, όχι μην κάτσεις!
Είναι Reserve.

Είναι δικό μου και είναι Reserve.
Πάντα θα είναι δικό μου και θα είναι Reserve.

Αυτό το γέρικο και χαλασμένο για κάποιους παγκάκι
ειναι γεμάτο από γαρύφαλλα και ανθρώπους που «αγαπούν» τα ζώα.
Σήμερα είναι εδώ και «ραντίζουν» με δάκρυα τα πέταλα των μαραμένων λουλουδιών.
Μιλούν για μένα και δείχνουν να υποφέρουν!
Τι υποκρισία! Δεν με ξέρουν καν! Δεν προσπάθησαν ποτέ να με γνωρίσουν! Δε μου έστρεψαν καμία φορά το βλέμμα!
Τους κοιτάζω από ψηλά και ομολογώ πως με κάνουν να γελάω μαζί τους!
Αυτή τη φορά Εγώ τους βλέπω και μπορώ να χαίρομαι που δεν είμαι στη θέση τους!
Είχα συνηθίσει να περισυλλέγω ματιές που έδειχναν να με λυπούνται! Σήμερα όμως μπορώ να λυπάμαι εγώ για όλους εσάς! Και λυπάμαι όντως πολύ!

Αυτό το παγκάκι ήταν Reserve.
Ήταν δικό μου και ήταν Reserve.

Σήμερα ελευθερώθηκε.
Αύριο θα έχει ήδη χρεωθεί σε κάποιον άλλο!

Αυτό το παγκάκι ηταν Reserve.
Αν κοιτάξεις καλά θα δεις χαραγμένο με αίμα το όνομά σου!

Τι περίμενες να σου πω ότι θα δεις το δικό μου όνομα;
Κι όμως! Το δικό σου βρισκόταν ανέκαθεν εκεί!
Απλώς το παράβλεψες…"


Απόσπασμα από το "Παγκάκι Reserve" που μπορεί κανείς να συναντήσει "Στα Λάφυρα της Ψυχής μου"

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...