Εκείνες οι ψιχάλες μου μιλούσαν,
ορκίζομαι ό,τι μου μιλούσαν.
Έτρεχαν, κυλούσαν στο τζάμι σαν μανιακοί ασθενείς μιας ξεχαρβαλωμένης κιθάρας, που οι χορδές της έπαψαν εδώ και χρόνια να ψιθυρίζουν κραυγές, απεγνωσμένων ανθρώπων.
Μάρτυρας έγινα,
μιας ανίερης ιεροτελεστίας που δεν θέλησα.
Ούτε κατάλαβα πως βρέθηκα εκεί.
Χιλιάδες καμπάνες να αντηχούν στα αυτιά μου.
Σάλπιγγες, να φέρουν ηδονή.
Και το τύμπανο, να τρυπάει και να τρυπάει,
μεθοδικά να σκοτώνει κάθε γλυκιά στιγμή.
Αίμα, αίμα να ρέει αίμα
από το μηλλίγι κατευθείαν για το μυαλό.
Σώπα
Όπου να 'ναι θα βρέξει
Ησύχασε
- Ιεροτελεστία - Κική Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποιήματα
#Δημιουργώ
#Ονειρεύομαι
Πολύ όμορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
σε ευχαριστώ φίλη
Διαγραφήνα είσαι καλά
Μια υπέροχη ιεροτελεστία Κική μου, με τις σταγόνες της βροχής. Την καλησπέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήήταν τότε που έβρεχε όταν το έγραψα Γιάννη μου...
Διαγραφήχαίρομαι που σου άρεσε
καλό απόγευμα να έχεις
Η βροχή από μόνη της προσφέρεται για μυσταγωγία, κι εσύ έκανες ένα υπέροχο τελετουργικό, Κική μου. Εύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου
ΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά εύχομαι και να περνάς όμορφα
Φιλιά πολλά