Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΈΝΑΣ ΣΚΛΗΡΟΤΡΑΧΗΛΟΣ ΤΟΠΟΣ ΓΕΜΑΤΟΣ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ. ΕΚΕΙ ΚΑΤΟΙΚΕΙ Η ΑΓΑΠΗ



"Ο δρόμος ήταν ευρύχωρος. Χωμάτινος αλλά μεγάλος. Τα σπιτάκια δέσποζαν δεξιά και αριστερά σαν καλοί, ομοιόμορφα, στημένοι στρατιώτες. Όμορφα σπίτια, καλοδιατηρημένα, καθαρά, με προσεγμένες αυλές και κήπους.
Τον εντυπωσίασε αυτός ο μικρός οικισμός. Σαν ένας μικρός, ουτοπικός παράδεισος, χαμένος πίσω από βράχια. Έντονη η βλάστηση στα σπίτια για έναν τόσο άγονο δρόμο….

Έπιασε τον εαυτό του να στεναχωριέται φθάνοντας στην έξοδο του χωριού. Μόνο τότε αντιλήφθηκε ότι κάτι του έλειπε. Άνθρωποι; Δε θυμάται να είδε ανθρώπους.
Συνοφρυώθηκε μα μουδιασμένος σκέφτηκε πως είναι μεσημέρι, οι νοικοκυραίοι θα κοιμούνται ή θα ήταν στις δουλειές τους.
Δουλειές; Τι δουλειές; Σάμπως είδε μαγαζιά; Σάμπως είδε καλλιεργήσιμη γη; Αλήθεια, πως πότιζαν τόσα λουλούδια σε έναν τόσο σκληροτράχηλο τόπο;
«Θα βγάζουν μεταλλεύματα από τη γη», σκέφτηκε. Σε όλους τους τόπους υπάρχει πλούτος. Αρκεί να τον ανακαλύψεις."

~~ Απόσπασμα από το νέο και εικονιζόμενο, βιβλίο μου.
Εσύ, που το θέλεις ενυπόγραφο και με αφιέρωση, δεν έχεις παρά να επικοινωνήσεις μαζί μου με μήνυμα.

Σε ευχαριστώ πολύ.

Η φωτογραφία, μας έρχεται από το όμορφα Ζαγοροχώρια και την αγαπημένη μου εξαδέλφη, Ioanna Constans Papangeli.

Eυχαριστώ πάρα πάρα πολύ!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

Σ’ αγαπώ πάρα πολύ

  Εγώ, σ’ αγαπώ πάρα πολύ. Μπορώ να ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου από χιλιόμετρα μακριά. Να τρέφομαι με τις σκέψεις σου για μέρες · αιώνια. Μπορώ να απολαμβάνω στα μάτια σου, φεγγαροστόλιστους ουρανούς και καταρράκτες, που στάζουν διαμάντια. Μπορώ να χορεύω ολονυχτίς στους ήχους της φωνής σου, και να γεύομαι κελαριστό κρασί από τα χείλη σου, τα μισοφαγωμένα.   Εγώ, σ’ αγαπώ πάρα πολύ. Νιώθω τα συναισθήματά σου πριν βρούνε λέξεις για να εκφραστούν και διώχνω τους φόβους σου, πριν ο ίδιος τους ανακαλύψεις. Βλέπω τα θέλω σου, πελώρια σύννεφα, και ζωγραφίζω ήλιους, σε τόπους πεδινούς, που μυρίζουν μια νοσταλγική μυρωδιά που θυμίζει παιώνια.   Εγώ, σ’ αγαπώ πάρα πολύ. Γίνομαι καλύτερη, γίνομαι δυνατότερη, γίνομαι μια εκδοχή που θαυμάζω.   Με νοιάζει ο κόσμος. Με νοιάζει η φύση. Με νοιάζει το αύριο. Με νοιάζει το μέλλον. Με νοιάζει η μουσική. Με νοιάζει το θέατρο. Με νοιάζει ο κινηματογράφος. Με νοιάζει ο χορός. Με νοιάζει η ζωγραφική. Με

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκάλοι". Η τέχνη του