Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ



Μαζί ταξιδέψαμε σήμερα, Ψυχή μου.
Μια ακόμη δική μας, Κυριακή!

Θυμάσαι;
Πως να ξεχάσεις, άραγε;

Η βόλτα μας, ο καφές μας, τα χαμόγελα, η ευχή! Πάντα η ευχή, μια αγκαλιά γεμάτη βασιλικό και αμέθυστο.

Ματάκια μου, πράσινα. Πράσινα ήτανε, θαρρώ.
Μικρή μου υπομονή, προσμονή έγινες.

Σε κρατώ στην αγκαλιά μου, σαν ένα μικρό δέντρο. Σαν οι ρίζες σου, να θέλουνε νερό. Με νέκταρ, τις ξέπλυνα. Χαμογελάς θαρρώ. Σου αφήνομαι.

Ένα ταξίδι αλληγορικό, μια στιγμή ανείπωτη μα τόσες φορές "ταλαιπωρημένη". Όμως τώρα, δεν είναι ώρα για ακρογιάλια, είναι ώρα για νανούρισμα, καλοκαιρινό. Είναι ώρα για μια μυστική συμφωνία:

Εγώ θα σου πω πως σε αγαπώ και​ εσύ θα προσπαθήσεις να με πείσεις για το αντίθετο. Θα χάσεις όμως, γιατί ξέρεις ότι δεν ισχύει αυτό.

Μετά θα κεράσω παγωτό και θα φάμε κερασάκια. Μετά - πριν κοιμηθούμε - θα γυρίσουμε πίσω. Στη σκάφη, στα λερωμένα ρούχα και στη σαπουνάδα. Θα γελάσουμε, θα αγκαλιαστούμε. Θα σου φιλήσω τα χέρια​ και εσύ θα μου δείξεις το γεράνι. Γεράνι ήτανε, θαρρώ. Μπροστά στην πόρτα σου, πάντα μπροστά στην πόρτα σου, αφού τα λουλούδια προσελκύουν καθετί καλό!

Και μετά, πριν κοιμηθούμε, πριν τη γνωστή συζήτηση, θα περιμένω σαν άσβεστο φως, να με πεις και πάλι ''Βασιλικούλα'' όπως τον παλιό, καλό καιρό.

Στον Βασιλικό δεν πλησιάζουν τα θηρία. Έτσι, γενναία μου; Είναι άλλωστε προστάτης, το γεράνι σου. Μέσα μου, έμεινε.

Σαν παιδί και σαν λουλούδι, ένας νέος παραλληλισμός!



~~ Το Παιδί και το Λουλούδι - Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Από εκείνα σου που προκαλούν τον θαυμασμό. Που σε γεμίζουν συναισθήματα, σκέψεις και ομορφιά. Κική μου πόσο όμορφο ήταν. Καλησπέρα κορίτσι μου. Το καλοκαίρι σου μυρίζει δημιουργία καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαζί ταξιδέψαμε σήμερα Κική μου...
    Ωραίες εικόνες, δροσερές σκέψεις και θετική αύρα απ' τον τρόπο που εκφράζεσαι.
    Να περνάς όμορφα φίλη μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πόσο όμορφο , γλυκό και τρυφερό Κική μου
    να χαίρεσαι και να αξιοποιείς το χάρισμα που σου έδωσε ο Θεός [να γράφεις]
    να έχεις έναν όμορφο μήνα και 15αυγουστο και καλό καλοκαίρι με υγεία και ξέγνοιαστες ωραίες στιγμές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι θαυμάσιο Κική μου και μου έδωσε τρυφερές εικόνες, συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ταξίδεψα κι εγώ μαζί σου Κική μου και δάκρυσα γιατί μου έφερε αναμνήσεις το ποίημά σου.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κάποιες φωτεινές στιγμές που υψώνονται πάνω απ' το χρόνο, ακατέργαστες εικόνες που γίνονται λέξεις ζυμωμένες απ' την παιδιάστικη φαντασία, τη μνήμη και την πραγματικότητα. Πόσο όμορφες ακούγονται! Ακόμα κι όταν τα όνειρα περπατούσαν ξυπόλυτα σε τραχιά μονοπάτια.
    Δάκρυσα στο: "να με πεις και πάλι Βασιλικούλα όπως τον παλιό καλό καιρό" Κική μου τι αναμνήσεις!!!
    Να είσαι καλά! Το ζήσαμε μαζί σου! Σ' ευχαριστούμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχο Κική μου γεμάτα τρυφερότητα.
    Να περνάς όμορφα.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ευτυχία, η Κλόουν

  Την λέγανε Ευτυχία. Όχι ειρωνικά. Αυτό της είχαν δώσει για όνομα κι ας μην τα έφερε εύκολα η ζωή της. Είχε περάσει πολλά. Είχε χάσει ανθρώπους, είχε κλείσει πράγματα μέσα της, είχε κλάψει σιωπηλά αλλά ποτέ της δεν τα ξέχασε. Δεν έκανε πως δεν υπάρχουν. Τα κράτησε! Όχι για να την βαραίνουν, αλλά για να τα γυρίσει ανάποδα και να τα κάνει κάτι άλλο, κάτι το αναγεννητικό. Μια μέρα αποφάσισε να γίνει Κλόουν . Όχι για να κάνει την αστεία. Δεν της ταίριαζε αυτό, το έκανε γιατί ήθελε να είναι κοντά σε παιδιά που πονούσαν. Να τους δώσει κάτι απλό, κάτι καθαρό, κάποιου είδους μαγεία. Κάτι που της είχε λείψει όταν ήταν εκείνη μικρή. Λίγη χαρά χωρίς ερωτήσεις. Έραψε μόνη της τη στολή της. Ζωγράφισε στο μάγουλο ένα μικρό φεγγάρι. Πήρε μια σακούλα, την γέμισε μπαλόνια και πήγε σε παιδικά νοσοκομεία. Όμως τα μπαλόνια της δεν ήταν απλά ούτε μονότονα. Ήταν πολύχρωμα. Κόκκινα, μπλε, πράσινα, κίτρινα, ροζ. Και το καθένα είχε ζωγραφισμένο πάνω του ένα  δάκρυ . Όχι όπως το φαντάζεσαι. Όχι...

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...