Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΒΡΕΣ ΤΗ ΛΕΞΗ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ



Ήταν καλά να μην μου φυτέψεις τον Άγκαθο,
τώρα θα υποστείς την πλήρη διαπόμπευση.
Κι όχι πως δεν σου αξίζει!

Ξέρεις ότι σου αξίζει, έτσι;
Καταβάθος την αποζητάς.
Αφού την προκαλείς μωρέ, ξέχασες;
Ξ-έχασες;
Μα ξεχνάνε τα τόσο κακοήθη μυαλά;

Έλα να παίξουμε με τις λέξεις.
Να ανακατέψουμε τα γράμματα.
Βλέπεις, όπλο μου είναι!
Μα δεν φοβήθηκες ποτέ;
Αφού φοβούνται τα ανθρωπάκια.
Τι; Είχε πάψει από καιρό να υπάρχει το ανθρώπινο στοιχείο, μέσα σου;

Λοιπόν, θα σου ανακατέψω ένα «ο»
Αλλά δεν σου φτάνει. Σου άρεσε να ανακατεύεις τον καφέ, ε; Σωστά θυμάμαι.
Πάρε ακόμη ένα «ο» γεμάτο αηδία από ’μένα.

Τι λες; Πάμε τώρα για το σίγμα «σ»;
Τον μεγάλο μας ανεμοστρόβιλο!
Γλυκιά μου, σε δουλεύω. Χώνεψες;

Εντάξει, θέλεις και ένα ύψιλον «υ», έτσι;
Το θέλεις, το ζητάς, είναι γεμάτο πλήρη γενναιοδωρία.

Καλή μου; Ποιός περίμενε να μπορώ να γράφω τόσο ειρωνικά ποιήματα;
Ποιός; Μήτε εσύ, μήτε εγώ!

Είδωλό μου, (τώρα γελάνε και οι πέτρες και τα σκουλήκια, που τόσο μοιάζετε) τι λες; Ήρθε η ώρα για ένα λάμδα 
«λ» επαναστατικό.
Υπό μορφήν μούντζας στο στέλνω, με αγάπη!
Πολλή αγάπη, ειρωνική.

Όμορφή μου; Ξωτικό μου ανέσπερο, τι λες; Θέλεις να λάβεις κι ένα «ε»;
«Ε» όπως λέμε εγωιστή ύαινα! Μα πόσο, πόσο, πόσο, πόσο της μοιάζει η άλλη, η όμοιά σου. «Κούκλες» πανομοιότυπες. Φτυστές αδερφές! Κατάπτυστες!

Τι λες; Την βρήκες την λέξη; Ή χρειάζεσαι και το τελευταίο γράμμα;
Κουτό! Ακόμη δεν πήγε το μυαλό σου;
Εντάξει, ας σε βοηθήσω. Σου χρωστώ μια μικρή ώθηση άλλωστε, γεμάτη βιολογικό υγρό (το ονομάζω σάλιο).
Πάρε και ένα «γ». Το ξέρεις καλά αυτό το γράμμα εσύ! Επένδυσες επάνω του χρόνια και χρόνια!

Τι έγινε; Την βρήκες τη λέξη, γλυκιά μου;
Ακόμα;
Μα έλα! Εύκολη είναι!
Δεν θα στην πω! Παιδέψου! Είμαι σίγουρη, πως κάτι θα σου θυμίσει!

Σε ευχαριστώ που με έφερες κοντά με ένα νέο είδος ποίησης!
Που με γέμισες, έμπνευση και δημιουργία!

Γλυκιά μου, από δω και πέρα θα πρωταγωνιστείς συχνά!
Τα τέρατα, θα φέρουν το όνομά σου!
Και σε ευχαριστώ που υπάρχει σμήνος, για τους δευτερεύοντες ρόλους!

Τέρατα; Ωωωωω γλυκιά μου τι πήγα να πάθω! Ξέχασα το "ρ". Αυτό το ωραίο "ρ", έτσι να σου θυμίζει τις άδικες κατηγορίες που έριξες, σε συνανθρώπους σου, όλα αυτά τα χρόνια!

Γλυκιά μου! Η διαδρομή με «μέλι», μόλις άρχισε!
Τα ωραία μας, έρχονται!
Στο υπόσχομαι αυτό!
Θα σε βλέπεις παντού!
Σου ορκίζομαι, πως ακόμη και εσύ, θα σε αντιπαθήσεις!

(Κι ύστερα λένε, μην σε αγαπήσει συγγραφέας και μην σε ερωτευτεί ποιητής! Που να δεις τι γίνεται, εάν σε μισήσει!)

Θέλεις να παίξουμε παιχνίδι και με άλλη λέξη, Γλυκιά μου! Ανακάτεψε! (στο σημείο αυτό, χαμογελώ!)

~~ Βρες την λέξη – Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Πολύ πρωτότυπο, ιδιαίτερο και όμορφο. Καλή βδομάδα Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μένω έκπληκτος!
    Θα συμφωνήσω με τον Γιάννη!
    την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου Κική μου ανεξάντλητη. Πάντα εμπνευσμένη κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...