ΤΟ ΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλα. Εύχομαι να περάσατε όμορφα, να ξεκουραστήκατε, να συλλογιστήκατε και να αποκτήσατε δυνάμεις για τους μήνες που έρχονται, τοσο εργασιακά όσο και προσωπικά – οικογενειακά. Σε αυτό το σημείο συγχαρητήρια σε όσα από τα παιδιά σας πέρασαν στις σχολές των επιλογών τους αλλά και συγχαρητήρια σε όσα δεν πέρασαν, δεν σημαίνει κάτι αυτό, το γνωρίζουμε όλοι. Καλή σταδιοδρομία σε ότι κι αν επιλέξουν να συνεχίσουν.

Προσωπικά φίλοι, όντας αδειούχα δύο εβδομάδων (για κάποιους είναι πολύτιμο ακόμη και αυτό), μπορώ να πω πως ξεκουράστηκα αρκετά και γέμισα με όμορφα συναισθήματα το μέσα και το έξω μου. Να πω μάλιστα πως κυρίως τους δυο τελευταίους μήνες ένιωθα τόσο κουρασμένη σωματικά – ψυχικά και κατά συνέπεια «φραγμένη» πνευματικά που κάθε βράδυ μετά τη δουλειά ένιωθα πως σερνόμουν για να πάω στο σπίτι. Συνήθως κάθε τέτοια εποχή μου συμβαίνει αυτό. Είναι η ζέστη η ανυπόφορη, η κούραση μιας συνεχόμενης εργασιακής χρονιάς συν τα βιβλία μου και πολλές άλλες υποχρεώσεις που έχω. Νιώθω δηλαδή πως έχω βγει off και πρέπει επειγόντως να τα σταματήσω όλα και να μην κάνω τίποτα. Και ευτυχώς, έτσι γίνεται. Βγαίνω σε άδεια και παραδίνομαι στις φροντίδες άλλων. Αυτό για εμένα είναι Παράδεισος φίλοι.

Φέτος πέρασα πολύ όμορφα και χάρηκα ιδιαίτερα που ένωσα τις δυνάμεις μου με την καλή μου φίλη, Δήμητρα για όσους την ξέρετε. Κάναμε κολλητή παρέα τα τελευταία χρόνια στην Χαλκίδα αλλά δυστυχώς εργασιακοί λόγοι μου την πήρανε μακριά. Έτσι λοιπόν, φρόντισα στην άδειά μου να βρεθώ κοντά της και να είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Όπως παλιά. Με γέμισε χαρά αυτή η συνάντηση.

Είχα και μια άλλη συνάντηση…. που δεν την λες ακριβώς συνάντηση… αλλά για εμένα ήταν κάτι σαν μια μικρή συζήτηση. Κάθε Καλοκαίρι, είχα περισσότερο χρόνο μαζί της… φέτος, λίγη ώρα, σε μια «λευκή» κατοικία. Καταλαβαίνεται υποθέτω… θα μπορούσα να σας πω τόσα πολλά για αυτή τη στιγμή αλλά δεν θα το κάνω. Πρώτον δεν νιώθω έτοιμη και δεύτερον ίσως και να μην θέλω. Έτσι κι αλλιώς, θα φανεί στα έργα μου, θέλοντας και μη.

Εντάξει, δεν θα σας πω ψέματα, ήθελα λίγο ακόμα ξεκούραση αλλά νομίζω πως και πάλι δεν θα μου έφτανε και θα ήθελα ακόμη λίγο. Ακόμη λίγο έτσι για την αλητεία που λένε ;) Εξάλλου το λίγο ακόμη κρύβει γλύκα μέσα του. Εντάξει, δεν θέλω να ειμαι και αγνώμων, υπάρχουν άτομα που δεν έχουν πάρει ακόμη την άδεια τους και πραγματικά τους συμπονώ, αλλά πραγματικά φίλοι, και χωρίς να ειμαι γκρινιάρης άνθρωπος, έχω κουραστεί αρκετά σε πολλούς τομείς. Σας το λέω με βεβαιότητα αυτό αλλα δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Επιμένω να προσπαθώ λοιπόν.

Πείτε μου και εσείς τα δικά σας όμως, πως είστε, πως περάσατε, αν πήγατε κάπου. Πέρασα εχθες από τα σπιτάκια σας αλλά δεν μπορούσα να διαβάσω τις αναρτήσεις των δυο εβδομάδων που έλειπα, έτσι διάβασα τις πρόσφατές σας. Χαίρομαι όμως που είστε καλά και όπως βλέπω και στο ινσταγκραμ, περνάτε όμορφα και με καλοκαιρινή ακόμη διάθεση. Μεταξύ μας, πιστεύω πως και ο Σεμπτεβρης θα είναι ζεστός.

Και τώρα που είπα Σεμπτεβρης. Σας έχω μιλήσει και στο παρελθόν. Η μυρωδιά των τετραδίων, των τσαντών, των σχολικών ειδών γενικότερα, με διώκει από την παιδική και εφηβική ηλικία μου. Νομίζω πως δεν θα την ξεχάσω πότε. Μου αρέσει αυτό.

Όχι ένα, ούτε δυο, ούτε τρία, τέσσερα ολόκληρα βιβλία διάβασα φίλοι μου στο χωριό και πραγματικά πιστεύω πως για όλα υπάρχει το σωστό timing. Αλλιώς διαβάζεις στην φύση φίλοι μου. Τώρα είναι καιρός να συνεχίσω το επόμενο βιβλίο μου αλλά προσπαθώ να βρω λόγους να μην το κάνω. Έχω κουραστεί μου υπενθυμίζω αλλά κάτι άλλο μέσα μου λέει πως μάλλον είμαι περισσότερο τεμπέλα από όσο νομίζω αλλά τελικά επανέρχομαι στην κούραση. Και εννοώ στο να βρίσκω χρόνο να γράφω, μόνο αυτό μου λείπει, έμπνευση έχω, δεν χρειάζεται να σκεφτώ, απλώς όταν έχω ελεύθερο χρόνο θέλω να δω τους φίλους μου και είναι λογικό. Νομίζω πάντως πως αυτό που με κουράζει είναι οι πολλές ιδέες που έχω γιατί θέλω να κάνω και αυτό και το άλλο και το παράλλο με αποτέλεσμα να έχω πολλά να κάνω, να νιώθω πελαγωμένη και στο τέλος να μην  κάνω τίποτα. Είναι γνωστό φαινόμενο αυτό. Τέλος πάντων, θα τα βάλω σε μια σειρά, αλλά γενικότερα έχω πολλές ιδέες. Βέβαια, όταν έχασα την γενναία μου, σταμάτησαν όλα τα άλλα και εμφανίστηκαν τα ποιήματα αλλά μέσα μου τώρα άνοιξε η θύρα των ιδεών και πάλι. Είδωμεν λοιπόν.

Αυτά τα νέα μου, εκφραστικοί. Το λες και εξομολόγηση, το λες και κατάθεση ψυχής, το λες και απλώς μια προσωπική ανάρτηση.

Να ξέρετε πως έχετε όλοι την αγάπη και την θετική μου σκέψη. Να περνάτε όμορφα και για όσους το Καλοκαίρι είναι μπροστά, να περάσετε σούπερ! Φίλια πολλά!

Α! Παραλίγο να το ξεχάσω εκφραστικοί! Θα σας μιλήσω για αυτό σε άλλη σχετική και πιο αναλυτική ανάρτηση αλλά έχω πλέον φτιάξει το δικό μου κανάλι στο YouTube και θα ήταν χαρά μου αν κάνετε έγγραφη και με στηρίξετε. Ευχαριστώ πολύ!