Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΠΟΡΕΙΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


Και μέσα στη βροχή, πλήθαιναν οι άνθρωποι, οι σκέψεις. Αναβίωναν τα συναισθήματα​.

Σε μια ασπρόμαυρη ζωή γεμάτη παύλες, αποφάσισα να ελευθερώσω τις αξέχαστες, τελείες. Τόλμησα να γεμίσω τις παρενθέσεις και να προφασιστώ "κίνημα". Μεταίχμιο κίνημα.

Ανάμεσα σε βροχή και αέρα, ψηφίζω πλάνη και ανάμεσα σε καλοκαιρινή ανάμνηση και χειμερινή μπόρα, επιλέγω ανελέητη βροχή, μιας χαμένης, χειμερινής οπτασίας.

Βαδίζω, μην έχοντας να πάω κάπου, θέλοντας να μείνω σε μια σειρά, να ξεπεράσω το όριο. Τούτο το όριο, το αστεία προσβάσιμο.

Μέσα και πάνω μου, ένα σύννεφο, μόνο.
Μία βροχή που βασίζεται σε άλμη. Ανθρώπινη άλμη. Αινιγματική.

Θέλω να προσθαφαιρέσω τις δύο κουκκίδες που μαρτυρούν ''δύναμη" μα δεν το κάνω. Η σκέψη του λευκού βάλτου με οδηγεί στην αναίτια νηνεμία.

Και κάπως έτσι, οδηγούμαι σε μια παράταιρη σειρά που οδηγεί στην αντίπερα όχθη.
Σε εκείνη την όχθη που ο κόσμος φαντάζει με ένα πανό, γεμάτο χρώμα. Λυτρωτικό χρώμα, θανάσιμο.

Ίσα που προλαβαίνω, να ακολουθώ την πορεία...

~~ Πορεία - Κική Κωνσταντίνου

Photo credits: Panagiotis Ftaras L

Mε αφορμή την φωτογραφική - ποιητική συλλογή (φωτογραφικό λεύκωμα) "Χωροχρόνος 2" που θα κυκλοφορήσει ο αγαπητός φωτογράφος Panagiotis Ftaras L μετά την συλλογή "Χωροχρόνος 1" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια και κρατάω ήδη στα χέρια μου και απολαμβάνω.

Σε ευχαριστώ πολύ για την τιμή!!
Καλή μας συνεργασία.

Βιογραφικό σημείωμα καλλιτέχνη:

Ο Παναγιώτης Φτάρας γεννήθηκε το 1976 στη Νυρεμβέργη Γερμανίας. Κατάγεται από την Γανόχωρα, χωριό της Πιερίας.
Επαναπατρίστηκε το 2004 όπου εγκαταστάθηκε προσωρινά στη Θεσσαλονίκη.
Από το 2006 διαμένει και εργάζεται στην Κατερίνη.
Σπούδασε «Γραφιστική» στο Τ.Ε.Ε. Θεσσαλονίκης, ειδικότητα «Γραφικών Τεχνών του Τομέα Καλλιτεχνικών Εφαρμογών», καθώς και στο I.E.K. Κατερίνης, ειδικότητα «Σχεδιαστής μέσω Ηλεκτρονικών Συστημάτων».
Εργάστηκε από το 2006 έως το 2017 στην Αρχαιολογική Υπηρεσία της Κατερίνης ως Γραφίστας, Σχεδιαστής και Φωτογράφος.
Φωτογραφίζει περίπου δώδεκα χρόνια, δημιουργώντας κυρίως ασπρόμαυρες εικόνες.
Από το 2015 είναι μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος.
Του έχει απονεμηθεί το 1ο Βραβείο Φωτογραφίας, στον 5ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εικαστικών, που διοργανώνεται από τον σύλλογο, υπό τον τίτλο “Παράλληλοι δρόμοι”.
Από το 2015 είναι μέλος του Συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Πιερίας όπου διδάσκει την τέχνη της φωτογραφίας.
Από το 2017 είναι μέλος του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
Το 2016 ίδρυσε την Φωτογραφική Ομάδα Κατερίνης στο Σύλλογο Εικαστικών Καλλιτεχνών Πιερίας.
To 2017 η ποιητική συλλογή της Ειρήνης Γκόλτσιου, υπό τον τίτλο "Υπέρηχοι", από της εκδόσεις Εντευκτήριο, φέρει την φωτογραφία του στο εξώφυλλο.
Το 2018 συμμετέχει με τρία έργα του, στο εικαστικό λεύκωμα «50 Σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί δημιουργοί», από τις εκδόσεις Όστρια.
Το 2018 εκδίδει τον «Χωροχρόνο», που είναι το πρώτο του φωτογραφικό λεύκωμα, που συνοδεύεται με λογοτεχνία, με 126 φωτογραφίες και 69 λογοτεχνικά κείμενα, με την συμμετοχή 22 λογοτεχνών, από τις εκδόσεις Όστρια.
Το καλοκαίρι 2018, φωτογραφίζει ως επίσημος φωτογράφος, το Φεστιβάλ Ολύμπου.
Στις 20 Ιανουαρίου 2019, η έκθεση φωτογραφίας του Χωροχρόνου, συμπράττει στην μουσική παράσταση του Λουδοβίκο των Ανωγείων, που πραγματοποιήθηκε στην Κατερίνη, στο Άλλο...Καφενείο.
Τα τελευταία δύο χρόνια το ενδιαφέρον του στρέφεται στη φωτογραφία θεάτρου.
Έχει παρουσιάσει τα έργα του σε μία ατομική καθώς επίσης και σε περισσότερες των τριάντα ομαδικών εκθέσεων, τόσο στην Κατερίνη, Θεσσαλονίκη, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Περισσότερες πληροφορίες στην σελίδα - κανάλι του:
facebook , Panagiotis Ftaras
youtube, Παναγιώτης Φτάρας

Και στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
panosf_kat@yahoo.gr

Σχόλια

  1. Καλησπέρα Κική μου. Πολύ όμορφες σκέψεις μουσκεμένες από τις σταγόνες της βροχής. Με μια εξαιρετική φωτογραφία. Απολαυστικό. Φιλάκια στέλνω πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εκεί που η βροχη ξεπλενει τιςβσκεψεις Κικη μου γραφονται τα καλητερα..
    Τυχερή εισαι που εχεις το ταλεντο να εκφραζεσαι τοσο ποιητικα..η ποιηση ειναι ενα απο τα δυσκολοτερα μερεη της τεχνης..
    Να εισαι καλα και να οπςρνας ομορφα Κικη μου καλο φθινοπωρο φιλακιααα!!<3

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ.

Καλημέρα και καλό μήνα! Εύχομαι ολόψυχα αυτός ο μήνας και όχι μόνο αυτός φυσικά, να έχει χαρμόσυνες ειδήσεις για όλους μας. Και επειδη σήμερα είναι η αρχή ενός νέου η μήνα, η αρχή μιας νέας εβδομάδας και γιατί όχι η αρχή μιας καλύτερης ζωής, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας καποια αποσπάσματα από ένα δοκίμιο που έγραψα μόλις αλλα για διάφορους λόγους δε θα το αναρτήσω ακόμη ολοκληρωμένο. " Η ψυχή των ανθρώπων φαντάζει στο νου μου ως ένα μικρό (εξωτερικά) θησαυροφυλάκιο. Η καρδιά είναι το κουτί του θησαυρού, το μυαλό είναι το λουκέτο του και τέλος τα συναισθήματα και οι αξίες των ανθρώπων είναι τί άλλο; Μα φυσικά το περιεχόμενο του θησαυρού! Ο ίδιος ο θησαυρός αν θέλετε." " Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να προσφέρει και εμείς νομίζουμε πως υπάρχουμε για να λάβουμε. Ναι να λάβουμε, μόνο όταν μάθουμε να προσφέρουμε. Και προσφορά δεν είναι «δίνω» ότι υλικό αγαθό μου περισσεύει, είναι μαθαίνω να μάχομαι, να αναγνωρίζω, να θαυμάζω και να βοηθάω τον συνάνθρωπό μου. "

Θα ’ρθει μια μέρα που τα δέντρα θα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων...

  Προσπαθώ να βρω λέξεις για να ξεκινήσω να γράφω, να βγάλω από μέσα μου όσα αισθάνομαι, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ. Ζούμε σε μια κοινωνία που φοβόμαστε να ζήσουμε. Νιώθω πως δεν ξέρουμε από που να προστατευθούμε. Σεισμοί, βροχές, κεραυνοί, κρύο, φωτιά. Όλα, πλέον, σε σκοτώνουν. Σαφέστατα και ευθυνόμαστε για τα περισσότερα. Ξυπνούν μνήμες στο μυαλό μου από όταν έκαψαν τη Βόρεια Εύβοια, το πράσινο στολίδι που μεγάλωσα. Όπως θα έχετε μάθει, καίνε τώρα την Νότια Εύβοια. Να μην αφήσουν τίποτα όμορφο. Να μην αφήσουν οξυγόνο για τις επόμενες γενιές. Στεναχωριέμαι τόσο πολύ... Έρχεται το καλοκαίρι και φοβάμαι να πλησιάσω περιοχή με πράσινο, με έντονη βλάστηση γιατί   φοβάμαι ότι θα βάλουν φωτιά και θα εγκλωβιστούμε και θα καούμε ζωντανοί (μνήμες Μάτι, δεν ήμουν εκεί αλλά δεν ξέχασα).   Το είχε πει.....     "Θ α ’ρθει μια μέρα που τα δέντρα θα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων και θα σταματήσουν να παράγουν ίσκιο, θροΐσματα κι οξυγόνο. Θα πάρουνε τις ρίζες τους και θα φύγο