Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Λες και όλα να άρχισαν τώρα, εδώ. Και εδώ, να τελειώνουν.






"Σήμερα δεν πρόλαβα να μαγειρέψω, συγνώμη.
Είχα σκεφτεί πως θα ήταν όμορφο να είχα ετοιμάσει το αγαπημένο σου φαγητό. Να επέστρεφες και να έβλεπες ένα τραπέζι ρομαντικό, να σε περιμένει. Με το αγαπημένο σου σερβίτσιο, με το αγαπημένο σου, δαντελένιο, τραπεζομάντιλο. Με το αγαπημένο σου φαγητό, να το συνοδέψω με το κρασί που σε ηρεμεί και να έχω φροντίσει με την κατάλληλη μουσική, να σε γαληνέψω. Όλα τα είχα σκεφτεί, όλα. Ήθελα να ήταν τέλεια, ιδανικά για εσένα. Να θυμάσαι αυτή την μέρα σαν προάγγελο  και γι’ αυτό το λόγο θα είχα φροντίσει να ήταν όλα λευκά, μα τίποτα δεν κατάφερα να κάνω, συγνώμη.
Ντρέπομαι τόσο πολύ.
Λυπάμαι τόσο πολύ.
Ανάξια.
Ακόμη και γι’ αυτό, ανάξια.
Λυπάμαι τόσο μα τόσο πολύ.
Σ’ αγαπάω βαθιά κι αυτό κάνει την στενοχώρια μου, αβάσταχτη.

Ήθελα τόσα λίγα να σου γράψω και τώρα δεν μπορώ να αφήσω από τα χέρια μου το μολύβι. Και αποφεύγω να κοιτάζω τα χέρια μου, γιατί τρομάζω στην σκέψη, πως θα πρέπει να αποχωριστώ το δαχτυλίδι μας.
Τώρα, τώρα εδώ, αυτήν την στιγμή που τα χέρια μου τρέμουν και τα χείλη μου συσπώνται, θέλω να σου γράψω τόσα πολλά, που νιώθω πως δέκα τόμοι δεν θα μου φτάνουν.
Θέλω να έρθει μια ανώτερη δύναμη και να μου πάρει το χαρτί από το χέρι.
Θέλω να έρθει μια ανώτερη δύναμη και να μου πάρει την ψυχή από το σώμα.
Θέλω να εκφράσω τα συναισθήματα με λίγες λέξεις, όπως έκανες κι εσύ κι εγώ, μέχρι τώρα στη ζωή μας, μα δεν μπορώ.
Είναι η πρώτη φορά που δεν θα έχω χρόνο να σου πω περισσότερα, που δεν θα περιμένω το αύριο να έρθει, που μπορώ ευθέως να σου πω τα όσα νιώθω και δεν με νοιάζει πόσο χρόνο θα πάρει, πόσο χώρο θα πιάσει, θέλω να ανοίξω την καρδιά μου, να την κάνω κομμάτια μπροστά σου και να σου μεταφέρω σε λόγια, τις μειλίχιες σκέψεις της ψυχής μου, για να δεις πόσο σε αγαπώ και να με συγχωρέσεις.
Και δεν ξέρω αν θα το καταφέρεις αυτό.
Και δεν ξέρω και αν το αξίζω.
Και πιάνω τον εαυτό μου να μην ξέρει τίποτα αλλά και να μην θέλει να μάθει και τίποτα.
Λες και όλα να άρχισαν τώρα, εδώ.
Και εδώ, να τελειώνουν.
Για μένα τουλάχιστον.
Τρομάζω στη σκέψη πως δεν θα καταλάβεις.
Κι από την άλλη, δεν μπορώ να σου περιγράψω με λέξεις τίποτα και εγώ θέλω να σου πω τόσα πολλά και η καρδιά μου, με προστάζει για πρώτη και τελευταία φορά, να σου μιλήσω ανοιχτά και εγώ παλεύω, παλεύω να μην υπακούσω μα δεν μπορώ.
Έρμαιό της!
Συγνώμη, μα δεν μπορώ.
Χάνω."



~~ Η Αγάπη Δηλώνει Απών - Κική Κωνσταντίνου
Photo credit: Χρύσα Λαγού
Τοποθεσία: Σέριφος

Ευχαριστούμε πολύ!!!


Εάν θέλεις και εσύ να αποκτήσεις τα βιβλία αγάπης και να με στηρίξεις σε τούτη την προσπάθεια, μπορείς να τα ζητήσεις, ενυπόγραφα και με αφιέρωση, εδώ: kikh_k@hotmail.com 


Eκφραστικοί μου, σας ευχαριστώ θερμά!
Δεν έχω λόγια! 
Κι άλλη ανατύπωσή τους! Τόση αγάπη, τι να πω!  
Να είστε όλοι καλά!

Σχόλια

  1. Πω πω τι απόσπασμα!!!!
    Οι φώτο της φίλης υπέροχες!
    Φιλιά πολλά κούκλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι το θυμάμαι αυτό το κομμάτι! Ναι το θυμάμαι αυτό το διήγημα Κική μου και πολύ καλά μάλιστα. Και ήταν από αυτά που με είχε συγκλονίσει. Τώρα, σε συνδυασμό με τις εικόνες σου εδώ γίνεται ένας συνδυασμός συγκλονιστικός.
    Καλησπέρα καρδιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι πραγματικά από τα καλύτερα κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να