Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

8η ΜΕΡΑ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ





Σήμερα διψάω
Σφίγγεται το στόμα

Απύρετη νιώθω
μα μέσα μου όλα δείχνουν, αρρώστια

Σήμερα πεινάω
Σφραγίζονται τα χείλη

Πονεμένη νιώθω,
μα όλα  τα σημάδια εξωτερικά, δεν μαρτυρούν τραυματισμό

Σήμερα παίζω με την αφή μου,
τα χέρια μου δεμένα

Και κάπως έτσι καταργήθηκαν οι αισθήσεις μου
Τις υπόλοιπες, τις έχασα

Δεν θυμάμαι τα ονόματά τους
Δεν θυμάμαι τον τρόπο που μου μιλούσαν, που τις ανέπτυξα

Σήμερα, δεν θυμάμαι τι έκανα εχθές
Δεν θυμάμαι ποιά ήμουν, πού ήμουν

Δεν θυμάμαι: αν αγαπούσα ή Αν με αγαπούσα
Δεν θυμάμαι: αν μισούσα ή Αν με μισούσα

Δεν θυμάμαι: Αν με αγαπούσαν, Αν με μισούσαν, Αν ήμουν Άνθρωπος για αυτούς…

Δεν θυμάμαι τι θα πει οργή και αυτή η λέξη γυροφέρνει μέσα μου, σαν παγιδευμένο ποντίκι, προσπαθεί να απελευθερωθεί.

Νιώθω πως προσπαθεί να διασχίζει πελάγη,  να βγει, να μου μιλήσει, θέλει κάτι να μου πει, το νιώθω, το αποζητάω.

Δεν θυμάμαι τι θα πει αρετή, πίστη, ευλογία, ευγνωμοσύνη
Συμφέρον
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω το καλό από το κακό
Να βάλω ένα όριο, σε κάθε παράλογο κομμάτι, του εαυτού μου

Γιατί με δέσανε οι Εφιάλτες;
Γιατί με ξυπνούν οι καθολικές ελπίδες;
Γιατί στο κρεβάτι δεν υπάρχει μαξιλάρι πια;
Οι λευκές κουρτίνες παγιδεύουν τις ηλιαχτίδες

Άμοιρες ηλιαχτίδες, στάμπες των τοίχων γίνατε, δεν σας αξίζει αυτό…

Κάποτε κερνούσα τον εαυτό μου αντιθέσεις, τώρα δεν μπορώ να του προσφέρω τίποτα, ούτε καν, ένα «παιχνίδι» αποτρεπτικό.

Μην διακρίνεται την θλίψη, μολύβι είναι, μολύβι ζωντανό

Γράφει
και καταγράφει
και προφυλάσσει
και απομνημονεύει
και καιροσκοπεί

Μην φοβάσαι τις διαθήκες
Έχουν ήδη έρθει οι πάπυροι, από τα ελεγχόμενα μέρη, της διασποράς

Σήμερα μιλάω,
μου κλέψαμε την έκφραση



~~ 8η Μέρα Καραντίνας - Κική Κωνσταντίνου
"Η Καραντίνα"
Το έργο που θα ανεβάζω σε συνέχειες, φέρει τον τίτλο "Η Καραντίνα" και όπως καταλαβαίνεται και εσείς, εμπνεύστηκε από το άσχημο κλίμα των ημερών (δυστυχώς).
Εδώ https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/blog-post_16.html μπορείτε να διαβάσετε τις σκέψεις μου για όλα αυτά καθώς και  το πως αποφάσισα να γράψω το έργο, που σε συνέχειες, θα μοιράζομαι μαζί σας τακτικά, όσο τακτικά δηλαδή θα μπορώ και θα μου επιτρέπεται.
Eδώ:   https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/1.html μπορείτε να διαβάσετε τον πρώτο ποιητικό μονόλογο που έγραψα.
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/2.html τον δεύτερο. 
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/4.html τον τέταρτο.
Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/7.html τον έβδομο. 
 Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/03/8.html τον όγδοο.

Σχόλια

  1. Φοβερό κι αυτό!! Και τα διάβασα όλα με τη σειρά...ναι πρέπει να γίνει βιβλιο αυτό μετά...μετά την καραντίνα
    Εύχομαι να είσαι καλά
    Να προσέχεις
    Τα φιλιά μου και μια αγκαλιά διαδικτυακή για δυναμη και κουράγιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα εκφραστική μου φίλη. Στέλνω αγάπη και φιλάκια πολλά. Να προσέχεις και να δημιουργείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κουράγιο ομορφούλα ,είπαμε πας για βιβλίο σπέσιαλ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. έχει και τα καλά η καραντίνα...δίνει έμπνευση στους καλλιτέχνες!
    καλό μήνα κορίτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να