Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«κι αν είσαι χάρτινο καράβι…»


Εκφραστικοί μου καλημέρα, ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που παρακολουθήσατε τη συμμετοχή μου στον Διεθνή Μαραθώνιο Ποίησης. Δεν ξέρω βέβαια εάν θα δημοσιευθούν στο ημερολόγιο που αναφέρεται όλες οι συμμετοχές - θεωρώ πως ειναι ακατόρθωτο - με βεβαιότητα όμως, μπορώ να σας πω πως ένιωσα πολύ ευχάριστα, συμμετέχοντας.

Στην αρχή σκέφτηκα πως είναι δύσκολο το εγχείρημα, πολλές άλλωστε οι συμμετοχές, αλλά είπα να το τολμήσω. Μου φάνηκε "κάπως" το ό,τι θέλανε να το συνοδέψουμε με μία φωτογραφία μας αλλά και πάλι, δε εστίασα εκεί. Προτίμησα ασπρόμαυρες εικόνες και ποιήματα που με εκφράζουν. Σε αυτό το σημείο θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους διαβάσατε τα έργα μου και μπήκατε στη διαδικασία να σχολιάσετε, να τα αναλύσετε και γιατί όχι, να τα αγαπήσετε κιόλας.

Επειδή όμως πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και η ζωή είναι πιο εύκολη όταν λες την αλήθεια, θα ήθελα να σας πω πως και τα οχτώ ποιήματα που διαβάσατε δεν τα έγραψα για τις ανάγκες του μαραθωνίου, τα είχα γράψει από καιρό και τα επέλεξα με βάση κάποιες δικές μου ,παραμέτρους. Οπότε, δεν θέλω να νομίζετε πως τα έγραψα εκείνη τη στιγμή. Όχι, πως δεν θα μπορούσα βέβαια, αλλά αυτή ειναι η αλήθεια φίλοι μου. Έχω γράψει τόσα πολλά ποιήματα φίλοι μου, που δυστυχώς, πολλά άπο αυτά, χάνονται στις δημοσιεύσεις και ήθελα μερικά, να τα επαναφέρω, μέσω αυτής της διαδικασίας. 

 Ήθελα όμως να σας πω, πως από τα μισά του καλοκαιριού και μετά, διανύω μια φάση της ζωής μου του στυλ "από το κακό στο χειρότερο", "πότε θα τελειώσει, θεέ μου", "δεν μπορει να έχει κι άλλο", "θα έρθουν τα καλά" και μένω εκεί, σε αυτή τη φράση, σε αυτή την ευχή.

Ειναι γνωστό πως ολα τα άσχημα έρχονται στη σειρα, το ενα μετα το αλλο, εγω περιμένω τα καλά αλλά ακόμη να φανούνε, ομως ο,τι ειναι περαστικό, ας μας κάνει για ακόμη μια φορα να νιώθουμε ευγνώμονες. Δεν μιλάω για τέτοια θέματα εύκολα και μάλιστα εδω και ουτε θα τα αναλύσω, απλώς ήθελα να πω, πως το ενα ποίημα καθε μερα για αυτές τις 8 ημέρες ήταν κατι σαν δύναμη στην καθε μέρα μου. Δεν θα πω περισσότερα απλώς ο,τι το εννοώ βαθιά και ευσυνείδητα. 

Περιμένοντας τις καλύτερες ημέρες λοιπον σας ευχομαι καλή συνέχεια στη φθινοπωρινή σεζόν μας:

 

 





 




«Χαζεύω τα άστρα,δεν είναι πολλά σήμερα...ο ουρανός θα είναι συννεφιασμένος! Ξεκινώ να τα μετράω... κάνω λάθος! Είναι πολύ περισσότερα τελικά! Κάτι πρέπει να αλλάξω στη ζωή μου! Μια μικρή ώθηση θέλω μόνο και μετά έφυγα σφαίρα! Με ξέρω καλά! Είναι μέχρι να γίνει η αρχή...»

 ~ ~ Μενέλαος Λουντέμης, Ένα παιδί μετράει τ' άστρα


Σας φιλώ.

Να είστε καλά και να περνάτε όμορφα.

 

 

Μετράν οι δρόμοι κατηφόρες
τα όνειρα χαμένες ώρες
κι ένα παιδί μετράει τ’ άστρα
βγαλμένο απ’ του βιβλίου τα κάστρα

 

 

Σχόλια

  1. Κατ' αρχήν Κική μου συμμερίζομαι την αγωνία σου για να είναι καλά όλα τα πράγματα στη ζωή σου. Ανησύχησα λίγο ομολογώ. Δεν επιμένω στο τι συμβαίνει, είναι προσωπικό σου. Όμως θέλω να έχεις κάθε μου ευχή να πάνε όλα καλά.
    Όσον αφορά τα ποιήματά σου, ξέρεις ότι πάντα έχουν την αγάπη και την προσοχή μας. Εύχομαι όμορφες στιγμές σε ότι κάνεις καλή μου. Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κική μου, μιας και λέμε αλήθειες, θα σου πω πως δεν σχολίασα αλλά διάβασα όλα σου τα ποιήματα με αφορμή τη συμμετοχή σου. Η ευχέρεια του λόγου στα ποιήματά σου είναι φανερή και αποτυπώνει υπέροχα συναισθήματα. Εύχομαι σύντομα τα καλά που περιμένεις.
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γλυκιά μου όλοι περνάμε με διαφορετικούς τρόπους δύσκολες καταστάσεις. Όταν δυσκολεύομαι ναπερπατήσω, όταν..το χέρι μου το αριστερό δεν μπορεί να κρατήσει το αντικείμενο που βάφω, όταν ξεχνάω το..όνομα του πιο απλού αντικειμένου για λίγο, όταν απογοητεύομαι από ανθρώωπους...Φίλη μου ομορφούλα , όπως είπες στους στίχους σου οι ηλιαχτίδες πάντα τρυπώνουν , βρίσκουν το δρόμο να μπουν ακόμα και στο πιο σκοτεινό μέρος. Απλά να λες στον εαυτό σου στο...καθρέπτη: Όλα θα πάνε καλά, κι αυτό θα περάσει. Χα χα! Φαντάσου ότι το λέω ακόμα κι εγώ που ξέρω πως...δεν θα περάσει για μένα. Όρθια λοιπόν, χαμόγελο, και...γι αυτό ήμαστε εδώ βρε χαζούλι!.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)