 |
| Photo Credit: Μαρία Παρασκευοπούλου |
Χαμένη αυταπάτη, η αγάπη σου
Μη με αγγίζεις
Δεν είμαι εγώ
Δεν είσαι εσύ
Σου ανήκω
Καταστροφικά σου ανήκω
Σου δείχνω πως όλα, όλα όσα βλέπεις και αποζητάς συνθέτουν ένα αλληγορικό σκηνικό
Στα πιο τρελά μου όνειρα, φωλιάζει ένα ανυπεράσπιστο κακό
Το αγαπάω
Δεν ξέρω πως
Δεν ξέρω γιατί
Δεν γνωρίζω που είναι η άκρη - το νήμα του λαβυρίνθου - της ζωής
Όλα μέσα μου, με οδηγούν στο τίποτα
Όλα γύρω μου, ζητούν πράξεις που δεν ξέρω πώς να κάνω, πώς να συλλογιστώ, πώς να δείξω πως ακόμη, αναπνέω.
Με μαθηματική ακρίβεια, μας οδηγώ στη λήξη κάθε χαμένης ευκαιρίας, που μας έδωσε και κάτι αστεία* κολάσιμο
Δεν μπορώ να σου ερμηνεύσω περισσότερο τη φρίκη
Δεν μπορώ να σε αφήσω να δεις με τα μάτια σου την υπερβολή
Η αλήθεια δεν γνωρίζει από ανθρώπους
Είναι η ίδια άνθρωπος
Μας ξεγέλα, τη στιγμή που μας εμπνέει
Στην αγκαλιά μου κρατώ το τίποτα
Είναι όμορφο, αστραφτερό, μοιάζει με εμένα σε έναν κόσμο που γνωρίζω - μα δεν θυμάμαι - πότε τον έζησα.
Εγώ σαν Άγγελος
Εσύ σαν πλαστελίνη
Δεν είναι ο δικός μας κόσμος, αυτός
Χαμένη αυταπάτη, αγάπη μου
~~ Χαμένη Αυταπάτη - Κική Κωνσταντίνου
Μη με αγγίζεις
Δεν είμαι εγώ
Δεν είσαι εσύ
Σου ανήκω
Καταστροφικά σου ανήκω
Σου δείχνω πως όλα, όλα όσα βλέπεις και αποζητάς συνθέτουν ένα αλληγορικό σκηνικό
Στα πιο τρελά μου όνειρα, φωλιάζει ένα ανυπεράσπιστο κακό
Το αγαπάω
Δεν ξέρω πως
Δεν ξέρω γιατί
Δεν γνωρίζω που είναι η άκρη - το νήμα του λαβυρίνθου - της ζωής
Όλα μέσα μου, με οδηγούν στο τίποτα
Όλα γύρω μου, ζητούν πράξεις που δεν ξέρω πώς να κάνω, πώς να συλλογιστώ, πώς να δείξω πως ακόμη, αναπνέω.
Με μαθηματική ακρίβεια, μας οδηγώ στη λήξη κάθε χαμένης ευκαιρίας, που μας έδωσε και κάτι αστεία* κολάσιμο
Δεν μπορώ να σου ερμηνεύσω περισσότερο τη φρίκη
Δεν μπορώ να σε αφήσω να δεις με τα μάτια σου την υπερβολή
Η αλήθεια δεν γνωρίζει από ανθρώπους
Είναι η ίδια άνθρωπος
Μας ξεγέλα, τη στιγμή που μας εμπνέει
Στην αγκαλιά μου κρατώ το τίποτα
Είναι όμορφο, αστραφτερό, μοιάζει με εμένα σε έναν κόσμο που γνωρίζω - μα δεν θυμάμαι - πότε τον έζησα.
Εγώ σαν Άγγελος
Εσύ σαν πλαστελίνη
Δεν είναι ο δικός μας κόσμος, αυτός
Χαμένη αυταπάτη, αγάπη μου
~~ Χαμένη Αυταπάτη - Κική Κωνσταντίνου
Η φωτογραφία, η άκρως δημιουργική φωτογραφία που βλέπετε να συνοδεύει το ποίημά μου, είναι της συλλεκτικής μου φίλης
Πληροφορίες για την ίδια και με όσα καλλιτεχνικά ασχολείται, μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.syllegw-stigmes.gr/, https://www.mariaparask29-photography.gr/,
Μαρία Παρασκευοπούλου
, την οποία και ευχαριστώ θερμά για τη συνολική της στήριξη και αγάπη. Πληροφορίες για την ίδια και με όσα καλλιτεχνικά ασχολείται, μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.syllegw-stigmes.gr/, https://www.mariaparask29-photography.gr/,
Συλλέγω Στιγμές blog by Μαρία Παρασκευοπούλου,
https://www.instagram.com/mariaparask29_photography/, https://www.instagram.com/mariaparask29/ Σήμερα η Μαρία μας έχει γενέθλια! Χρόνια πολλά συλλεκτικό κορίτσι! να σε χαιρόμαστε! Υγεία και κάθε καλό στο διάβα σου! <3
Κική μου, στο είπα είδη... Υπέροχο! Σ' ευχαριστώ πολύ και για τις ευχές σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Χαμένη αυταπάτη..... αγάπη μου...."
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησες πάλι σήμερα αγαπημένη μου φίλη. Σαν τον αρωματικό ακριβό καφέ έρχονται κάθε μέρα οι ποιητικές σου αναφορές. Για να μας θυμίζουν της ποίησης την ομορφιά. Καλησπέρα κορίτσι μου.
Να τα εκατοστήσει η Μαρία μας. Και η φωτογραφία που συνοδεύει το θαυμάσιο ποίημά σου υπέροχη
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά
Kαλημέρα, πάντα εμπνευσμένη να είσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφή