Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χαμένη Αυταπάτη - Κική Κωνσταντίνου

 

Photo Credit: Μαρία Παρασκευοπούλου

Χαμένη αυταπάτη, η αγάπη σου

Μη με αγγίζεις
Δεν είμαι εγώ
Δεν είσαι εσύ
Σου ανήκω
Καταστροφικά σου ανήκω
Σου δείχνω πως όλα, όλα όσα βλέπεις και αποζητάς συνθέτουν ένα αλληγορικό σκηνικό

Στα πιο τρελά μου όνειρα, φωλιάζει ένα ανυπεράσπιστο κακό
Το αγαπάω
Δεν ξέρω πως
Δεν ξέρω γιατί
Δεν γνωρίζω που είναι η άκρη - το νήμα του λαβυρίνθου - της ζωής
Όλα μέσα μου, με οδηγούν στο τίποτα
Όλα γύρω μου, ζητούν πράξεις που δεν ξέρω πώς να κάνω, πώς να συλλογιστώ, πώς να δείξω πως ακόμη, αναπνέω.

Με μαθηματική ακρίβεια, μας οδηγώ στη λήξη κάθε χαμένης ευκαιρίας, που μας έδωσε και κάτι αστεία* κολάσιμο
Δεν μπορώ να σου ερμηνεύσω περισσότερο τη φρίκη
Δεν μπορώ να σε αφήσω να δεις με τα μάτια σου την υπερβολή
Η αλήθεια δεν γνωρίζει από ανθρώπους
Είναι η ίδια άνθρωπος
Μας ξεγέλα, τη στιγμή που μας εμπνέει

Στην αγκαλιά μου κρατώ το τίποτα
Είναι όμορφο, αστραφτερό, μοιάζει με εμένα σε έναν κόσμο που γνωρίζω - μα δεν θυμάμαι - πότε τον έζησα.

Εγώ σαν Άγγελος
Εσύ σαν πλαστελίνη
Δεν είναι ο δικός μας κόσμος, αυτός

Χαμένη αυταπάτη, αγάπη μου

~~ Χαμένη Αυταπάτη - Κική Κωνσταντίνου

Η φωτογραφία, η άκρως δημιουργική φωτογραφία που βλέπετε να συνοδεύει το ποίημά μου, είναι της συλλεκτικής μου φίλης
Μαρία Παρασκευοπούλου
, την οποία και ευχαριστώ θερμά για τη συνολική της στήριξη και αγάπη.

Πληροφορίες για την ίδια και με όσα καλλιτεχνικά ασχολείται, μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.syllegw-stigmes.gr/, https://www.mariaparask29-photography.gr/,
Συλλέγω Στιγμές blog by Μαρία Παρασκευοπούλου,
https://www.instagram.com/mariaparask29_photography/, https://www.instagram.com/mariaparask29/


Σήμερα η Μαρία μας έχει γενέθλια! Χρόνια πολλά συλλεκτικό κορίτσι! να σε χαιρόμαστε! Υγεία και κάθε καλό στο διάβα σου! <3

Σχόλια

  1. Κική μου, στο είπα είδη... Υπέροχο! Σ' ευχαριστώ πολύ και για τις ευχές σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Χαμένη αυταπάτη..... αγάπη μου...."
    Με συγκίνησες πάλι σήμερα αγαπημένη μου φίλη. Σαν τον αρωματικό ακριβό καφέ έρχονται κάθε μέρα οι ποιητικές σου αναφορές. Για να μας θυμίζουν της ποίησης την ομορφιά. Καλησπέρα κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να τα εκατοστήσει η Μαρία μας. Και η φωτογραφία που συνοδεύει το θαυμάσιο ποίημά σου υπέροχη
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...