Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ευέλικτες Αναμνήσεις

 

 
Τους ακούω… αλλά δεν ξέρω, τι θέλουν από εμένα. 
Διακρίνω τις φωνές, τις προσταγές, τους απεγνωσμένους ψιθύρους τους, 
όλα! 
Όλα μέσα στο μυαλό μου, 
όλα. 
Δεν θέλω να μιλώ, οι αισθήσεις με εγκαταλείπουν. 
Όμως… 
Μάρτυρες, 
παντού μάρτυρες. 
Όπου κι αν κοιτάξω, 
μάρτυρες. 
Να με κατηγορήσουν 
Να με προστατέψουν 
Να με εξαγνίσουν 
Λες και μπορούν 
Λες και τους το ζήτησα 
Λες και ξέρουν τι συμβαίνει 

Τους ακούω… αλλά δεν ξέρω, τι θέλουν από εμένα. 
Διακρίνω τις φωνές, τις προσταγές, τους απεγνωσμένους ψιθύρους τους, 
όλα! 
Όλα μέσα στο μυαλό μου, 
όλα. 
Δεν θέλω να μιλώ, οι αισθήσεις με εγκαταλείπουν. 
Κρύφτηκα, 
μέσα σε κάτι σκοτεινά στενά τοποθέτησα – ευλαβικά – τον εγωισμό μου. 
Την αξιοπρέπειά μου, την έκρυψα μέσα σε ένα κάδο σκουπιδιών. 
Τη ταπεινοφροσύνη μου, αφού την «έντυσα» με πέρλες, θαμπές· καταλαβαίνεις, 
την χάρισα στον κύριο εκείνο, με τα μαύρα ρούχα. Εκείνον ναι, που μοιράζεται τα αποφάγια με τους σκύλους του. 
Τη ψυχή μου, τη στέγασα σε ένα μισογκρεμισμένο υπόστεγο - με την ελπίδα - να μη τη βρουν και τη κουρελιάσουν. 
Το μόνο που άφησα σε κοινή θέα, ήταν ο οίκτος μου. Αυτός - ίσως και να άξιζε - τον άξεστο σεβασμό τους. 

Τώρα… Υπάρχω εγώ! 

Δεν τους ακούω… αλλά ξέρω, τι θέλουν από μένα. 
Φαντάζομαι τις φωνές, τις προσταγές, τους απεγνωσμένους ψιθύρους τους, 
όλα! 
Όλα μέσα στο μυαλό μου, 
όλα. 
Θέλω να μιλήσω, όμως οι άνθρωποι με εγκατέλειψαν. 

Και τώρα που περπατώ μόνη, σε άδειους δρόμους… 
Και τώρα που παρατηρώ την πόλη έρημη: όμορφη και άχαρη, μαζί. 
Και τώρα που δεν έχει σημασία τι χρώμα έχουν τα φωτάκια και τι σχέδια, συναντά κανείς στις βιτρίνες, στις πλατείες, στα «παλάτια», 
μπορώ να σου πω με βεβαιότητα, πως όλα όσα υπήρξαμε κάποτε, είναι μόνο αναμνήσεις. 
Ευέλικτες… αναμνήσεις! 

Περπατούσα σε φωταγωγημένους δρόμους και ένιωθα ασφαλής
- Βρισκόμουν σε κίνδυνο

Βρισκόμουν ανάμεσα σε ανθρώπους και ένιωθα άνθρωπος
- Βρισκόμουν σε αυταπάτη

Τους άκουγα να τραγουδούν και ένιωθα πως χορεύω 
- Βρισκόμουν σε σύγχυση

Τους άκουγα να προσεύχονται και νόμιζα πως είχα Θεό
- Έχω Θεό

Και τώρα που περπατώ σε κάτι βρώμικα και γεμάτα υγρασία, στενά… 
Και τώρα που δεν χαζεύω τα λαμπιόνια, τους στολισμούς και τις βιτρίνες… 
Και τώρα που χορεύω με τις λέξεις και τα ποιήματά μου… 
Και τώρα που πλάθω Θρησκείες και Θεούς στα όνειρά μου, συναντώ: 

ανθρώπους χωρίς σώματα 
σώματα χωρίς την ανθρωπιά τους 
ρούχα χωρίς αντίο 
λόγια χωρίς σιωπή 
μουσική χωρίς χάδι 
λύτρωση χωρίς αγέρα 

Τους ακούω… αλλά δεν ξέρω, τι θέλουν από εμένα. 
Διακρίνω τις φωνές, τις προσταγές, τους απεγνωσμένους ψιθύρους τους, 
Όλα! 
Όλα μέσα στο μυαλό μου, 
όλα. 
Δεν θέλω να μιλώ, οι άνθρωποι με εγκατέλειψαν. 
Κι είναι καλύτερα! 

Είπαμε: 
Είναι ευέλικτες οι αναμνήσεις μου! 
 
~~~~~~~~~~~~~
 
Εκφραστικοί μου καλημέρα!
Χρόνια πολλά! Καλή Χρονιά! Με υγεία και κάθε καλό για όλους σας!
Ανυπομονούσα να κάνω αυτή την ανάρτηση! Ευτυχώς σήμερα, τα κατάφερα.
Το άνω ποίημα - όπως ήδη ξέρετε οι περισσότεροι - ήταν η συμμετοχή μου στο Στο 26ο Συμπόσιο Ποίησης  που διοργανώνει η Αριστέα μας.  
Είχα την τιμή, μαζί με την αγαπημένη μου Χριστίνα Λέλη,  να μοιραστώ τη πρώτη θέση. 
Μεγάλη η χαρά και η τιμή μου.
 
Θα ήθελα και από εδώ να συγχαρώ όλους τους συμμετέχοντες, που για ακόμη μία φορά, μας χάρισαν κάτι πολύτιμο από τη ψυχή τους και να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αριστέα μας, για την διοργάνωση, τη φιλοξενία και τη δυνατότητα που μας δίνει να δημιουργήσουμε.
 
Ακόμη, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους με ψήφισαν και στα σχόλιά τους διέκρινα την αγάπη για το έργο μου και φυσικά σε όσους επίσης αγάπησαν τη συμμετοχή μου αλλά δεν είχαν άλλους ψήφους να δώσουν, κάτι που απόλυτα το κατανοώ και ξέρω πως είναι. 
 
Τέλος, τις πιο θερμές μου ευχές στην Χριστίνα μας, στην πεταλουδίτσα μας, που για ακόμη μία φορά, άγγιξε την καρδιά μας! Πολλές επιτυχίες σου εύχομαι ολόψυχα!
 
Επειδή απέχω καιρό από το μπλοκ και τα "σπιτάκια" σας, θα προσπαθήσω άμεσα, να αναπληρώσω το χαμένο χρόνο και να έρθω να δω τι κάνετε κτλ.
Εύχομαι να ειστε καλά και να προσέχετε.
 
* Έκανα μια αλλαγή στο ποίημά μου γιατί εκείνο μου το ζήτησε. Στο σημείο  που είχα γράψει "Είχα Θεό" το άλλαξα σε "Έχω Θεό". Ο χρόνος του ρήματος με εκφράζει καλύτερα έτσι, τόσο εμένα όσο και το ίδιο, το ποίημα. 
 
Σας ευχαριστώ και πάλι, εκφραστικοί μου.
Η αγάπη σας σε αυτό το ποίημα, ήταν για εμένα ένα όμορφο δώρο Χριστουγέννων. Να ξέρετε πως κάποιοι από εσάς, με συγκινήσατε βαθιά, στον τρόπο που "ακουμπήσατε" τη ψυχή του ποιήματός μου. Σας ευχαριστώ! 
 
Και επίσης, ευχαριστώ που αγαπήσατε και το παιδικό μου παραμύθι : Μπέτυ, το ατίθασο μελομακάρονο. 

Να είστε όλοι καλά! Έχετε τις πιο θερμές μου ευχές και την αγάπη μου!

Σχόλια

  1. Καλημέρα Κική μου
    Συγκλονιστικό το ποίημα σου. Κάθε στίχος του με οδηγεί σε σκέψεις.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου ευέλικτο Κικάκι! Και πολλά συγχαρητήρια για την πρωτιά σου, όπως και στο Χριστινάκι άλλωστε! 🌞 Να είσαι πάντα καλά να δημιουργείς και να εμπνέεσαι 😘 Υ.Γ Έλα στο μπλογκ μου αν έχεις χρόνο, να διαβάσεις τις πιο δυνατές στιγμές τού 2020 και φυσικά..καλή χρονιά! Σε φιλώ 🌻🌼

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κική μου, τα πιο θερμά μου συγχαρητήρια για την τιμητική σου διάκριση και την πρωτιά σου στο Συμπόσιο Ποίησης. Αγαπώ την ποίησή σου, το ξέρεις. Διαχρονικά. Ο τρόπος που γράφεις ιδιαίτερος. Πολλές φορές δυνατός, εκκωφαντικός, εκφραστικός.
    "Οι ευέλικτες αναμνήσεις" μου άρεσαν πολύ. Τις αγάπησα. Είχαν το ξεχωριστό εκείνο της προσωπικής σου σφραγίδας. Συγκίνησε. Προβλημάτισε, γοήτευσε και τέλος αγαπήθηκε. Επάξια θα έλεγα.
    Ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτή σου τη γραφή, τη συμμετοχή, το μοίρασμα.
    Συνέχισε καλή μου τις περπατησιές σου σε λυρικούς δρόμους.
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συγχαρητήρια Κική μου. Άξια για την πρώτη θέση. Το ποίημά σου αγκαλιάστηκε από τους περισσότερους και σου έδωσε με την Χριστίνα την πρωτιά. Καλή και ευλογημένη να είναι η χρονιά καλή μου. Να έχεις πάντα επιτυχίες
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να ανεβαίνεις όλο και πιο ψηλά. Δίκαια η προκριση, το ποίημα σου είναι καταπληκτικό, μπράβο και πάλι μπράβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπράβο Κική , επάξια πήρες τη πρωτιά. Πολύ σωστά άλλαξες το χρόνο του ρήματος σχετικά με τον Θεό και το φοβήθηκα μη δε το έκανες. Συγχαρητήρια, συνέχισε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κική μου και τα δικά μου συγχαρητήρια για την πρωτιά σου ..χαίρομαι που το ξεχωρίσαμε γιατί αξιζε μαζί με της Χριστίνας ήταν και τα δυο εξαιρετικά μπράβο σου κορίτσι μου
    Η ποίηση σου έχει το δικό σου χρώμα και αυτό είναι την κάνει ξεχωριστή .
    Να έχεις παντού επιτυχίες Κική μου να είσαι καλά φιλιααα!! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Είναι πολύ όμορφο να διαβάζεις ένα στίχο όπου ο λόγος ρέει αβίαστα, πηγαίος, ευέλικτος και συνάμα τρυφερός. Μπράβο Κική, άξιζε τη διάκριση, πολλά συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να