Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΌΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΈΠΛΑΣΑ


Eπειδή σε ονειρεύτηκα #AL
Κι ήσουν ξανθός, με σκυθρωπό πρόσωπο, λευκή επιδερμίδα
Φορούσες μια ξεθιωριασμένη, γκρι μπλούζα κι ήσουν γαλήνιος.

Περίεργο, ήσουν γαλήνιος
Μπορεί και να μου χαμογέλασες κιόλας, δεν θυμάμαι.



 

Emotional Dark Music - The Eternal Forest 

 

 

ήσουν το όνειρο που έπλασα 

κι εκεί να παραμείνεις 

 

«Μια τελική συνάντηση μες στων αλλεπαλλήλων
Άδειων νυκτών τη στείρα διαδοχή
(Όχι συμπτωματικά ούτε τυχαία)
Μια συνάντηση — στην άβατο διάβαση πέρασμα
Απ’ του μυαλού πέρα τ’ αταίριαστα διδάγματα
Όταν οι άλλοι σιτίζονται με ράκη προσευχής
Νοσταλγούν εσχατιές φανταστικών επιλύσεων
Εκθέτουν σε σχήματα ασελγή των σωμάτων
Την ασταθή βεβαιότητα μιας νοσηρής υγείας.
Μια συνάντηση —όχι τυχαία— επινόηση
Θανάτου χωρίς αργύριο υποταγής
Στην άγρια νύχτα που καλπάζει σ’ ένα αιώνιο
Απαράβατο, πριν και μετά, Καθορισμένο.»


- Μανόλης Αναγνωστάκης, «Μια τελική συνάντηση»

  (Μ. Αναγνωστάκης, Τα ποιήματα, εκδ. Νεφέλη)

Σχόλια

  1. Πάντα τρυφερή, πάντα ρομαντική Κική μου. Όμορφο βράδυ να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κική μου καλό ΣΚ ο Αναγνωστάκης αγαπημένος μου από το σχολείο ακόμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είσαι απλά υπέροχη! Σε φιλώ, Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι κάνεις χαρά μου; Πώς περνάς; Πάντα με συναίσθημα οι αναρτήσεις σου αφήνουν τη σφραγίδα τους.
    Φιλί γλυκό από Κεφαλλονια

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ημερομηνίες/ Το θαύμα/ Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

  Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ το δικό μου "θαύμα", στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».     Εγώ θα σας μιλήσω για το μικρό μου "θαύμα", μιας και που αυτές οι μικρές πολύτιμες στιγμές μας γεμίζουν δύναμη, ζωντάνια, ενέργεια, αγάπη και ζωή.   Είμαι πολύ χαρούμενη και συγκινημένη, γιατί κρατώ στα χέρια μου το πρώτο μου παιδικό παραμύθι. Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και πριν από λίγες μέρες παρουσιάστηκε στη Χαλκίδα, στο Λογοτεχνικό Φεστιβάλ «Όψεις του Φανταστικού», μαζί με ακόμη οκτώ υπέροχα έργα και δημιουργούς. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον εκδότη μου, τον κύριο Γιώργο Σωτήρχο, που πίστεψε σε αυτό το παραμύθι. Ευχαριστώ τον κόσμο που ήρθε και μας τίμησε με την παρουσία του, τους συγγραφείς που ταξίδεψαν μέχρι την πόλη μας και ό...

Καλικαντζούρια / Η ανάμνηση / Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου ανάμνηση, στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε  ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».   Η δική μου έντονη ανάμνηση είναι μια εικόνα που έχω στο μυαλό μου για τα καλικαντζούρια. Τα γνωρίζετε; Είναι εκείνα τα μικρά, άτακτα πλασματάκια της παράδοσης, που μέσα στο παιδικό μου μυαλό φτιάχτηκαν και μεγάλωσαν όπως ακριβώς τα φανταζόμουν: σκανταλιάρικα, σκοτεινά, γεμάτα ενέργεια και αταξία. Μια εικόνα που ακόμη και σήμερα, όταν τη θυμάμαι, με κάνει να χαμογελώ αλλά παράλληλα και να τρομάζω.  Θέλω να μοιραστώ μια παιδική ανάμνηση που ακόμα και σήμερα με ακολουθεί, άλλοτε σαν φόβος και άλλοτε σαν γλυκιά ζεστασιά. Ήμουν μικρή, στο χωριό, μαζί με την ξαδέρφη μου. Έκανε κρύο εκείνη τη μέρα και οι δυο μας παίζαμε καθισμένες πάνω στο βυσσινί χαλί, βυθισμένες στον δικό μας παιδικό κόσμο. ...