Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ, ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΜΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ



Το κόκκινο, το φόρεμά μου
ήταν σημαία, λάβαρο μιας Επανάστασης που δεν θέλησα, που άλλοι ξεκίνησαν για 'μένα, όμως εγώ έδωσα την μάχη και πανηγυρικά, έχασα!

Το κόκκινο, το φόρεμά μου
ήταν ο προάγγελος μιας επιθυμίας, που πριν ακόμη υλοποιηθεί, χάθηκε πίσω από κάτι "ραχλιασμένες" τέντες, που άκουσον άκουσον, προφύλαξαν κάποτε, την πιο ειλικρινή αγάπη.

Το κόκκινο, το φόρεμά μου
ήταν οίνος, επίγειος και μοχθηρός.
Ήταν σκούφος, μανδύας, καπαρτίνα και σκέπαστρο, ενός δηλητιαριασμένου τέμενους, που δεν κάνει ακόμη να σου πω.

Το κόκκινο, το φόρεμά μου
ήταν παγίδα, κρυψώνα και καταπακτή, για κάθε ακίνδυνο, νεκρό, θανατοποινίτη, που θα με λάβωνε και θα με λάβωνε, ώστε να εκπληρώσει την πιο μεγάλη του υπόσχεση, να μην χάσει ποτέ το φόρεμα, το κόκκινο χρώμα που του αναλογεί.

Το κόκκινο, το φόρεμά μου
βρέθηκε μια βραδιά, πριν χιλιάδες​ χρόνια, στις όχθες μίας λίμνης.
Βρώμικο, τσαλακωμένο, καταποντισμένο από θάνατο και θάνατο, προπαλαιωμένων χρόνων.

Το κόκκινο, το φόρεμά μου
ζει ακόμη, χωρίς σώμα μα με γενναία ψυχή!

Κείτεται και άλλοτε επιπλέει.
Συνήθως όμως, προτιμά να προσκυνά!

________________

Το νεογέννητό μου, ποίημα.
Το κόκκινο, το φόρεμά μου - Κική Κωνσταντίνου


#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Ποίηση
#Ονειρεύομαι
#Δημιουργώ

Σχόλια

  1. Κική μου καλησπέρα σου,
    πολύ όμορφο. Με δυνατά συναισθήματα και ωραίο λόγο.
    Καλό ΣαββατοΚύριακο να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το κόκκινο το φόρεμά σου Κική μου είναι υπέροχο!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ! υπέροχο! Ξέρεις σε μία έκθεση μου τη τελευταία ζωγράφισα ένα πίνακα που πουλήθηκε μία γυναίκα με ένα κατακόκκινο ανάγλυφο φόρεμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τόσα πολλά ένα φόρεμα... κι όμως «τα ντέρμπυ δεν κερδίζονται με τις φανέλες» (να το πω χρησιμοποιώντας ρήση εκ του ποδοσφαίρου!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκά...

ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε; Είστε όλοι καλά; Εγώ μια χαρά! :) Σήμερα φίλοι είχα μια έντονη, εσωτερική επιθυμία να γράψω. Τα χέρια μου δε με "έτρωγαν" ακριβώς όπως λένε κάποιοι, αλλά "πέταγαν", ήθελα έντονα να γράψω κάτι αλλά δεν ήξερα τί και πώς. Τελικά ήταν πανεύκολο να μάθω τί ήθελα. Απλώς ρώτησα τον εαυτό μου!  Λέω Κική τί θές να γράψεις; Κάτι για το πράσινο, τη φύση, την ελπίδα μου απάντησε. (Δε σας κανω πλάκα - μιλάω σε φιλαράκια και οτι λέω το εννοώ) Ε μετά κατάλαβα τί ήθελα Ήθελα να γράψω κάτι για τον αγώνα που δίνουνε (δίνουμε) εδώ και καιρό πολλά μπλοκοσπιτάκια (και όχι μόνο), ενάντια στον σκουπιδότοπο που θέλουνε κάποιοι να καταντήσουνε τη Μεσόγειο. Πατωντας ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ μπορείτε να ενημερωθείτε πλήρως. Συμμετέχω και εγώ λοιπόν με το ακόλουθο κείμενο (εφόσον γίνει δεκτό) στην  πράσινη έκδοση που ετοιμάζει το ηλεκτρονικό περιοδικό Ανθρώπων Έργα , για τα χημικά που ετοιμάζονται να ξεφορτωθούν στη...