Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΙΣΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ





"Έλα και πάρε την αγάπη μην την αφήσεις να χαθεί
η ζωή συντρίμμια φτιάχνει συναρμολόγησε ένα κι εσύ"



Το γράψιμο είναι μαγεία, όπως το νερό της ζωής και όπως κάθε άλλη δημιουργική τέχνη. Το νερό είναι τζάμπα. Γι’ αυτό πιες. Πιες γεμίζοντας μέχρι επάνω.

Στήβεν Κινγκ, 1947-, Αμερικανός συγγραφέας μυστηρίου & τρόμου
"Το βιβλίο σου το τελείωσα!!
Και μου άρεσε πάρα πολύ.
Λόγος καθάριος, γρήγορος που διαβάζεται αβίαστα με πολλά συναισθήματα και εικόνες που εγώ τουλάχιστον ήταν σαν να τις είχα ολοζώντανες μπροστά μου.
Πολύ καλά τα θέματά σου όπως τα ανέπτυξες και δεν είναι αναμενόμενη η κάθε εξέλιξη και αυτό μου άρεσε επίσης.
Αν και περίμενα να μιλήσεις για αγάπη όχι μόνο ερωτική δηλ. ανάμεσα σε ζευγάρια, εν τούτοις με εξέπληξες ευχάριστα.
Μπράβο σου....τα θέματά σου όμορφα εξελίσσονται και δεν κουράζουν ούτε είναι τετριμμένα.

Η πρώτη νουβέλα σου ''Η Αγάπη της Σιωπής'' δεν πήγε καν το μυαλό μου στην ιστορία της ηρωίδας σου. Πολύ ενδιαφέρον και αισιόδοξο.

Το δεύτερο με τη φυσαρμόνικα περιέχει τα πάντα. Και σασπένς και μυστικά και αγάπη πολλή. Αν και υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους ήρωές σου η αγάπη τους γεφυρώνει το χάσμα το οικογενειακό.

Το τρίτο σου με τα τρένα απίθανο...Είχε και φιλοσοφία μέσα και αρχή αγάπης και προβληματίζει τον αναγνώστη. Μπράβο χαρά μου

Αλλά η Οδός της Αγάπης το ''αντί προλόγου'' σου με έκανε και ανατρίχιασα!!!

Επίσης να πω ότι ο τίτλος υπέροχος, ευρηματικός Αυτό το παρών με ω πρωτότυπο!!

Καλή συνέχεια σου εύχομαι μάτια μου, το αξίζεις να πας πολύ ψηλά"

__________

Και πως να μην συγκινηθείς και πως να μην νιώσεις ευλογημένη και ευγνώμων που τέτοιοι άνθρωποι σε στηρίζουν!

Anna Mos-flo Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την συνολική σου στήριξη, αγάπη και φυσικά τα λόγια θησαυρό που πάντα μου προσφέρεις! Να είσαι πάντα καλά και εύχομαι να καταφέρω να σε κρατήσω πλάι μου για όσο διαρκέσει ο δρόμος μου/δρόμος μας. Είναι η δική μας Άννα, η αγαπημένη, της μπλοκογειτονιάς!!!

Alexandra Mouriopoulou Eυχαριστώ για την ακόμη μία εκπληκτική και γεμάτη αγάπη φωτογραφία σου! Σε αγαπώ πολύ! <3

Στο Πόρτο Λάγος, στην Λίμνη Βιστωνίδα η πόζα μας και με δύο γυναίκες που έχω την τιμή να τις έχω τόσο κοντά μου!

Ευχαριστώ, ταπεινά ευχαριστω!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ευτυχία, η Κλόουν

  Την λέγανε Ευτυχία. Όχι ειρωνικά. Αυτό της είχαν δώσει για όνομα κι ας μην τα έφερε εύκολα η ζωή της. Είχε περάσει πολλά. Είχε χάσει ανθρώπους, είχε κλείσει πράγματα μέσα της, είχε κλάψει σιωπηλά αλλά ποτέ της δεν τα ξέχασε. Δεν έκανε πως δεν υπάρχουν. Τα κράτησε! Όχι για να την βαραίνουν, αλλά για να τα γυρίσει ανάποδα και να τα κάνει κάτι άλλο, κάτι το αναγεννητικό. Μια μέρα αποφάσισε να γίνει Κλόουν . Όχι για να κάνει την αστεία. Δεν της ταίριαζε αυτό, το έκανε γιατί ήθελε να είναι κοντά σε παιδιά που πονούσαν. Να τους δώσει κάτι απλό, κάτι καθαρό, κάποιου είδους μαγεία. Κάτι που της είχε λείψει όταν ήταν εκείνη μικρή. Λίγη χαρά χωρίς ερωτήσεις. Έραψε μόνη της τη στολή της. Ζωγράφισε στο μάγουλο ένα μικρό φεγγάρι. Πήρε μια σακούλα, την γέμισε μπαλόνια και πήγε σε παιδικά νοσοκομεία. Όμως τα μπαλόνια της δεν ήταν απλά ούτε μονότονα. Ήταν πολύχρωμα. Κόκκινα, μπλε, πράσινα, κίτρινα, ροζ. Και το καθένα είχε ζωγραφισμένο πάνω του ένα  δάκρυ . Όχι όπως το φαντάζεσαι. Όχι...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)