Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΦΗΣΥΧΑΖΕΤΑΙ, ΠΟΤΕ ΤΗΣ.




Σήμερα, ημέρα καθολικής εορτής για τους ερωτευμένους, γράφω την δεύτερη ιστορία για "Την Αγάπη που Δηλώνει Απών" που με χαρά και ενθουσιασμό, αυτόν τον καιρό, ετοιμάζω.
Μοιάζει κάπως οξύμωρο, ίσως περισσότερο ημερολογιακά αλλά για εμένα δεν έχει καμία απολύτως σημασία, μιας και το μόνο που θέλω είναι να επικοινωνήσω συνειδησιακά. Έπιασα τον εαυτό μου να συγκινείται και να βουρκώνει κατά την συγγραφή της και αμέσως ένιωσα πως θέλω αυτό το συναίσθημα, έστω λίγο, να το μοιραστώ.

" Ήθελα τόσα λίγα να σου γράψω και τώρα δεν μπορώ να αφήσω από τα χέρια μου το μολύβι. Και αποφεύγω να κοιτάζω τα χέρια μου, γιατί τρομάζω στην σκέψη, πως θα πρέπει να αποχωριστώ το δαχτυλίδι μας.
Τώρα, τώρα εδώ, αυτήν την στιγμή που τα χέρια μου τρέμουν και τα χείλη μου συσπώνται, θέλω να σου γράψω τόσα πολλά, που νιώθω πως δέκα τόμοι δεν θα μου φτάνουν.
Θέλω να έρθει μια ανώτερη δύναμη και να μου πάρει το χαρτί από το χέρι.
Θέλω να έρθει μια ανώτερη δύναμη και να μου πάρει την ψυχή από το σώμα.
Θέλω να εκφράσω τα συναισθήματα με λίγες λέξεις, όπως έκανες κι εσύ κι εγώ, μέχρι τώρα στη ζωή μας, μα δεν μπορώ.
Είναι η πρώτη φορά που δεν έχω χρόνο να σου πω περισσότερα, που δεν θα περιμένω το αύριο να έρθει, που μπορώ ευθέως να σου πω τα όσα νιώθω και δεν με νοιάζει πόσο χρόνο θα πάρει, πόσο χώρο θα πιάσει, θέλω να ανοίξω την καρδιά μου, να την κάνω κομμάτια μπροστά σου και να σου μεταφέρω σε λόγια, τις μειλίχιες σκέψεις της ψυχής μου για να δεις πόσο σε αγαπώ και να με συγχωρέσεις.
Και δεν ξέρω αν θα το καταφέρεις αυτό.
Και δεν ξέρω και αν το αξίζω.
Και πιάνω τον εαυτό μου να μην ξέρει τίποτα αλλά και να μην θέλει να μάθει και τίποτα.
Λες και όλα να άρχισαν, τώρα, εδώ. Και εδώ, να τελειώνουν.
Για μένα τουλάχιστον.
Τρομάζω στη σκέψη πως δεν θα καταλάβεις.
Κι από την άλλη, δεν μπορώ να σου περιγράψω με λέξεις τίποτα και εγώ θέλω να σου πω τόσα πολλά και η καρδιά μου με προστάζει για πρώτη και τελευταία φορά να σου μιλήσω ανοιχτά και εγω παλεύω, παλεύω να μην υπακούσω μα δεν μπορώ.
Έρμαιό της, συγνώμη, μα δεν μπορώ.
Χάνω."


Γιατί σε αυτή την Ιστορία, η Αγάπη θα δηλώσει Απών, μέσα από την πιο δυνατή και ακλόνητη Αγάπη που οραματίστηκα. Γιατί υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, που ολοκληρωτικά μπορούν να δοθούν και να αγαπήσουν. Γιατί υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, που μπορούν, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται ή είναι στην πραγματικότητα αυτό, να αγαπήσουν βαθιά, ριζωμένα, αληθινά και κυρίω να αγαπήσουν πέρα και πάνω από τον εαυτό τους.
Γιατί αυτή η Ηρωίδα μου, είναι όσα μπορεί να εμπερικλείει το συναίσθημα και η αξία, της ανιδιοτελούς αγάπης.
Γιατί νιώθω περήφανη και ευλογημένη που πλάθω αυτήν την ιστορία. 

Γιατί αξίζεις να επιτρέψεις στην "Τριλογία της Αγάπης" να σε συμπαρασύρει στους κόσμους της.
Ζήτησέ μου ενυπόγραφη και με αφιέρωση "την Αγάπη που Δηλώνει Παρών" και περίμενε με λαχτάρα, όπως και εγώ, μιας και μαζί το ζούμε, "Την Αγάπη που Δηλώνει Απών."
Γιατί η Αγάπη, δεν εφησυχάζεται! Ποτέ της!

Σχόλια

  1. Ξεκίνησες Κική μου ;
    άντε με το καλό.
    Στα σκαριά λοιπόν και το επόμενο βιβλίο-έργο σου....! Και απ ότι διάβασα και αυτό πολύ όμορφο στο δικό σου ύφος.
    Να σου ευχηθώ ολόψυχα καλή δύναμη με κάθε μου ευχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια ομορφούλα σαν κι εσένα μόνο..παρούσα στην αγάπη πρέπει να δηλώνει, καλημέρα γλυκιά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να