Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟ ΜΕ ΕΥΛΑΒΕΙΑ


«Μόλις διαβήκατε την οδό της Αγάπης», φανερώθηκαν κάποια έντονα, καλλιγραφικά, κόκκινα γράμματα και η καρδιά του φτερούγησε όπως πριν.

_______

Είναι "Η Αγάπη που Δηλώνει Παρών" και για να την αποκτήσεις, ενυπόγραφη και με αφιέρωση, επικοινώνησε μαζί μου!






 «Έρχεται το τρένο» Φώναξε δυνατά ο άντρας.
«Το τελευταίο για σήμερα. Λίγοι άνθρωποι στις αποβάθρες, λίγοι και οι επιβάτες του, ως είθισται δηλαδή», συμπλήρωσε η Στεφανία.
«Δε θα ’ρθεις;» Ρώτησε ο άντρας που σηκώθηκε για να κατευθυνθεί προς τις γραμμές του τρένου, αφήνοντας τη Στεφανία καθισμένη, ακόμη στο παγκάκι.
Η Στεφανία, σηκώθηκε όρθια, πήρε στην αγκαλιά της το φάκελο με τις σημειώσεις και σκεπτόμενη έντονα, γύρισε και είπε χαμογελαστή στον άντρα.
« Το σπίτι μου είναι δυο στενά πιο κάτω. Δε πηγαίνω με το τρένο. Πηγαίνω πάντα με τα πόδια»
«Δηλαδή δε θα συνταξιδέψουμε»; Ρώτησε στενάχωρα ο άντρας για να εισπράξει το αρνητικό χαμόγελο της Στεφανίας, η οποία τον χαιρέτησε κάνοντας του νεύμα με το χέρι, του χαμογέλασε γλυκά και έφυγε προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή προς τις κυλιόμενες σκάλες.







"Με το ένα χέρι έκοψε ένα ροζ τριαντάφυλλο που ξεπηδούσε επάνω από το μάντρινο τοίχο και της το πέταξε ψηλά.

Στα πόδια της βρισκόταν πλέον ένα τόσο όμορφο λουλούδι…

Το άγγιξε απαλά και δάκρυα έτρεχαν απτόητα στο μάγουλο της, μόνο που αυτή τη φορά ένα όμορφο χαμόγελο, φρόντιζε να τους κάνει συντροφιά.

Αγκαλιασμένο με ευλάβεια, έφερε το τριαντάφυλλο κοντά στο πρόσωπό της και απόλαυσε τη μυρωδιά του, κλείνοντας αργά αργά τα βλέφαρά της. Το μεθυστικό του άρωμα σε συνδυασμό με τις ρομαντικές σκέψεις που κατέκλεισαν το μυαλό της, στις οποίες πρωταγωνιστές ήταν ο Πέτρος και εκείνη, την έκαναν να ανασάνει βαθιά και μια γαλήνια έκφραση χαράχθηκε και φώτισε το πρόσωπό της."


__________


❤️Ζήτησέ τη, ενυπόγραφη και με αφιέρωση❤️


Έλα μαζί μου, στον κόσμο της Αγάπης

Απόκτησε σήμερα, το πρώτο μέρος της τριλογίας.



 
 
 


 Κοντά στο Το Ράφι της Αγάπης και αυτή τη χρονιά.

Στη σελίδα τους, μπορείτε να ενημερωθείτε για την νέα δράση, στην οποία, αν επιθυμείς, μπορείς και εσύ να συμμετέχεις.

Σχόλια

  1. Καλησπέρα Κική μου και καλή βδομάδα.
    Η Αγάπη δήλωσε ήδη παρών στις καρδιές μας με το όμορφο βιβλίο σου που κοσμεί μια δική του θέση στη βιβλιοθήκη μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

25 λέξεις #16 - Χρόνος στάζει ανάμεσα στις λάμψεις

  Πίσω απ’ το πλήθος των φώτων ο ήλιος δεν χάνεται — μεταμορφώνεται. Χρόνος στάζει ανάμεσα στις λάμψεις. Κανείς δεν γυρνά. Καλημέρα εκφραστικοί μου! Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο δρώμενο "25 λέξεις" της Μαρίας Νικολάου, στο '' το Κείμενο'' , με νικήτρια την Αλεξάνδρα μας Woman in blogs . Εμπνευστήκαμε από τη φωτογραφία της Μαρίας, που μοιράστηκε μαζί μας και είδατε πιο πάνω. Σε μόλις 25 λέξεις , εκφράσαμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα που μας γέννησε αυτή η εικόνα. Μπορείτε να δείτε όλες τις συμμετοχές εδώ . Μαρία μου, σε ευχαριστούμε θερμά — και συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες! Ήταν μια ακόμη υπέροχη διαδικτυακή εμπειρία. Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ σε όσους στήριξαν τη συμμετοχή μου ή σταθήκαν σε αυτή με αγάπη.

Από την Άλλη Πλευρά

    Πηγή Ο ήλιος είχε ήδη ανέβει ψηλά στον ουρανό όταν ο Δημήτρης πήρε στα χέρια του τον φάκελο. Είχε εκείνη τη μυρωδιά που τον έκανε να νιώθει σαν να ήρθε από το παρελθόν, από ένα άλλο κεφάλαιο της ζωής του, που δεν ήθελε να θυμάται. Ήταν το είδος του φακέλου που θα πετούσε χωρίς δεύτερη σκέψη, αν δεν είχε ένα περίεργο αίσθημα στο στομάχι. Άνοιξε τον φάκελο αργά, λες και το περιεχόμενό του θα μπορούσε να τον τραυματίσει, κι εκεί, ανάμεσα σε μερικά τσαλακωμένα χαρτιά, βρήκε ένα παλιό κασετόφωνο. Το κρατούσε στα χέρια του, κοιτώντας το με μια αίσθηση αμηχανίας, σα να είχε ανοίξει έναν θησαυρό που δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί. Το κασετόφωνο ήταν ακριβώς το ίδιο όπως εκείνα που χρησιμοποιούσαν οι γονείς του όταν ήταν μικρός, από εκείνα τα μοντέλα που ακούγονταν σαν να παίζουν με χαμηλή ένταση ακόμα κι όταν ήταν στο τέρμα. Μόνο που αυτή η συσκευή δεν είχε καμία ετικέτα, καμία ένδειξη για το ποιος ήταν ο αποστολέας ή το περιεχόμενό της. Το μόνο που υπήρχε πάνω ήταν μία κασέτ...