Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΦΡΑΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΌΡΙΑ, ΈΧΕΙ ΜΟΝΟ ΓΕΦΥΡΙΑ.





Η Αγάπη Δηλώνει Παρών, παρόν σε κάθε εποχή, σε κάθε εορταστική και μη, ατμόσφαιρα, να σας πάρει από το χέρι και να σας μυήσει στις ιστορίες αγάπης που φιλοξενεί.
Ακολουθήστε την "Στην Αγάπη της Σιωπής"
Ακούστε την μελωδία "Της Φυσαρμόνικας των Αισθήσεων"
Αναρωτηθείτε, δίπλα στις ράγες του τρένου, που κατοικεί η αγάπη στην καθημερινή επαφή μας.
Και για το τέλος, αναρωτηθείτε για την αγάπη που έπεται....
















Η Αγάπη Δηλώνει Απών, έρχεται.
Πριν από αυτή όμως, φρόντισε να αποκτήσεις το πρώτο μέρος της τριλογίας.
Ζήτησέ τη μου, υπογεγραμμένη και ενυπόγραφη.
Επικοινώνησε μαζί μου μέσω inbox και σύντομα θα την έχεις πλάι σου!




 Ευχαριστώ πολύ!














Γυναίκες, σας περιγράφουμε όπως μας αρέσει
κι εξοργιζόμαστε που δεν χωράτε στις περιγραφές μας.

Τίτος Πατρίκιος, 1927 -, Έλληνας ποιητής



Στην αγκαλιά της συγγραφέως μας, Μαρία Κανδύλη.
Η Μαρία Κανδύλη έχει γράψει το βιβλίο "Πλυμένα Λάβαρα" από τις εκδόσεις Τύρφη.
Αναζητήστε το!



"Τρεις νουβέλες γραμμένες με πολύ αγάπη. Το αποτύπωμα της συγγραφέως φαίνεται να είναι τυλιγμένο από την κουβέρτα της αγάπης. Άρα δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικό το έργο της. Δίνει χώρο σ' εκείνη την αγάπη που νομίζουμε ότι θα πονέσουμε, αλλά ευχόμαστε να βρεθεί στο δρόμο μας για να τη διαβούμε. Καταργεί εκείνη την αγάπη που νομίζουμε ότι έχουμε, αλλά βολευόμαστε από φόβο. Στο τέλος ο αναγνώστης καταθέτει αρκετά περιθώρια σκέψης και προβληματισμού. Δε σταματά σε ένα είδος αγάπης, αλλά μυρίζει όλα τα αγνά συναισθήματα που αναδύονται από αυτήν. Μένει με τη γλυκιά αίσθηση ότι η αγάπη δε διαθέτει μόνο ήρωες, αλλά και δική της λογική. Γιατί δεν έχει φραγμούς και όρια, παρά μόνο γεφύρια. Ανοίγει δρόμους, ξεκλειδώνει καρδιές, μαλακώνει συνειδήσεις. Είναι στη φύση της να περιπλανιέται λεύτερη. Όσοι αντιστέκονται σ' αυτήν, τόσο η ίδια θα στέκεται περήφανη, φωνάζοντας με τιμή και δύναμη ανδρείας όχι παρούσα, αλλά παρών στο παρόν."



____________________


Τα υπέροχα λόγια επάνω, λόγια που με έκαναν να συγκινηθώ και να χαμογελάσω δειλά, έρχονται από έναν άνθρωπο που θεωρώ δικό μου και ξέρω πόσο με στηρίζει, με πιστεύει και με βοηθά. Οι θησαυροί του άλλωστε, όλα τα τρειλερ των βιβλίων μου που μου έχει χαρίσει μέχρι στιγμής, δείχνουν και με πράξεις όσα σας είπα μόλις. Αυτός ο πολύτιμός άνθρωπος είναι ο Νίκος Μουσαβερές. Τιμή και χαρά μου, τα λόγια σου φίλε μου!


Και η πανέμορφη φωτογραφία, η επιβλητική αυτή φωτογραφία, μέσα στην απέραντη γαλήνη της θάλασσας που τη συνοδεύει, έρχεται από μία αγαπημένη Γυναίκα και ανερχόμενη συγγραφέα, την Μαρία Κανδύλη, την οποία και θερμά ευχαριστώ!


Η Αγάπη, πάντα, Θα Δηλώνει Παρών!


Σας ευχαριστώ πολύ!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

25 λέξεις #16 - Χρόνος στάζει ανάμεσα στις λάμψεις

  Πίσω απ’ το πλήθος των φώτων ο ήλιος δεν χάνεται — μεταμορφώνεται. Χρόνος στάζει ανάμεσα στις λάμψεις. Κανείς δεν γυρνά. Καλημέρα εκφραστικοί μου! Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο δρώμενο "25 λέξεις" της Μαρίας Νικολάου, στο '' το Κείμενο'' , με νικήτρια την Αλεξάνδρα μας Woman in blogs . Εμπνευστήκαμε από τη φωτογραφία της Μαρίας, που μοιράστηκε μαζί μας και είδατε πιο πάνω. Σε μόλις 25 λέξεις , εκφράσαμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα που μας γέννησε αυτή η εικόνα. Μπορείτε να δείτε όλες τις συμμετοχές εδώ . Μαρία μου, σε ευχαριστούμε θερμά — και συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες! Ήταν μια ακόμη υπέροχη διαδικτυακή εμπειρία. Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ σε όσους στήριξαν τη συμμετοχή μου ή σταθήκαν σε αυτή με αγάπη.

Από την Άλλη Πλευρά

    Πηγή Ο ήλιος είχε ήδη ανέβει ψηλά στον ουρανό όταν ο Δημήτρης πήρε στα χέρια του τον φάκελο. Είχε εκείνη τη μυρωδιά που τον έκανε να νιώθει σαν να ήρθε από το παρελθόν, από ένα άλλο κεφάλαιο της ζωής του, που δεν ήθελε να θυμάται. Ήταν το είδος του φακέλου που θα πετούσε χωρίς δεύτερη σκέψη, αν δεν είχε ένα περίεργο αίσθημα στο στομάχι. Άνοιξε τον φάκελο αργά, λες και το περιεχόμενό του θα μπορούσε να τον τραυματίσει, κι εκεί, ανάμεσα σε μερικά τσαλακωμένα χαρτιά, βρήκε ένα παλιό κασετόφωνο. Το κρατούσε στα χέρια του, κοιτώντας το με μια αίσθηση αμηχανίας, σα να είχε ανοίξει έναν θησαυρό που δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί. Το κασετόφωνο ήταν ακριβώς το ίδιο όπως εκείνα που χρησιμοποιούσαν οι γονείς του όταν ήταν μικρός, από εκείνα τα μοντέλα που ακούγονταν σαν να παίζουν με χαμηλή ένταση ακόμα κι όταν ήταν στο τέρμα. Μόνο που αυτή η συσκευή δεν είχε καμία ετικέτα, καμία ένδειξη για το ποιος ήταν ο αποστολέας ή το περιεχόμενό της. Το μόνο που υπήρχε πάνω ήταν μία κασέτ...