Λόγια,
χάρτινα καράβια σε έναν αχαρτογράφητο ωκεανό. Πουλιά, καταδικασμένα, να
αναζητούν την απύθμενη Δύση. Λαβωμένα σπαθιά που τρυπούν την "όπερα"
και γίνονται συνθέσεις μιας ανώτερης Γης.
Μία μία οι σκέψεις μου συνθλίβονται, παριστάνουν τις ερωτευμένες, σε έναν αέρα - κόλακα, με την ελπίδα να της πάρει μακριά... να της φέρει σε εσένα!
Σε εσένα, τον εξόριστο κατακτητή.
Ένα ανεξίτηλο μολύβι η καρδιά μου, μελάνι των εναντίων της "φυλής",
των εαυτών πράττω•
σωπαίνοντας.
Ακούς;
- Άκου!
- Σώπασαν κι απόψε οι ψίθυροι
Δυνάστες,
των αλλότινών μου χρόνων, έγιναν.
Φεύγουν....
Έρχονται σε 'σένα.
Πάντα σε εσένα!
~~ Ψίθυροι - Κική Κωνσταντίνου
Μία μία οι σκέψεις μου συνθλίβονται, παριστάνουν τις ερωτευμένες, σε έναν αέρα - κόλακα, με την ελπίδα να της πάρει μακριά... να της φέρει σε εσένα!
Σε εσένα, τον εξόριστο κατακτητή.
Ένα ανεξίτηλο μολύβι η καρδιά μου, μελάνι των εναντίων της "φυλής",
των εαυτών πράττω•
σωπαίνοντας.
Ακούς;
- Άκου!
- Σώπασαν κι απόψε οι ψίθυροι
Δυνάστες,
των αλλότινών μου χρόνων, έγιναν.
Φεύγουν....
Έρχονται σε 'σένα.
Πάντα σε εσένα!
~~ Ψίθυροι - Κική Κωνσταντίνου
Ξεκίνημα βδομάδας με τα τόσο όμορφα λόγια σου. Υπέροχο Κική μου. Τα φιλιά μου και τις ευχές μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ αυτοί οι ψίθηροι με στοιχειώνουν
ΑπάντησηΔιαγραφή