Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η δύναμη που κρύβεις μέσα σου


 

Σήμερα θέλω να σου μιλήσω για εκείνη τη στιγμή που όλοι περνάμε…
Τη στιγμή που νιώθεις πως δεν αντέχεις άλλο.
Έχεις κάτσει ποτέ μόνος σου στο σκοτάδι, με τα μάτια κλειστά, να σκέφτεσαι όλα όσα έχασες;
Έχεις αισθανθεί το βάρος στην καρδιά σου να σε τραβάει κάτω, λες και δεν μπορείς να αναπνεύσεις;
Κι όμως… αν διαβάζεις αυτές τις γραμμές, σημαίνει ότι επέζησες.
Γιατί;
Γιατί μέσα σου υπάρχει μια δύναμη που δεν την βλέπουν οι άλλοι — αλλά είναι εκεί.
Η δύναμη της ψυχής σου.
🌱 Είναι αυτή που σε σήκωσε όταν ήσουν στο πάτωμα και όλοι σε είχαν ξεγράψει.
💧 Είναι αυτή που σε έκανε να σκουπίσεις τα δάκρυά σου και να πεις «πάμε ξανά».
🔥 Είναι αυτή που κράτησε αναμμένη μια μικρή φλόγα ελπίδας, όταν όλα γύρω σου είχαν σβήσει.
Θυμάσαι εκείνη τη φορά που είπες «δεν μπορώ άλλο»;
Κι όμως… μπόρεσες.
Θυμάσαι εκείνη τη μέρα που νόμιζες πως τελείωσε η ιστορία σου;
Κι όμως… μόλις τότε άρχισε ένα νέο κεφάλαιο.
Η ζωή δεν θα σου φερθεί πάντα δίκαια.
Θα σου πάρει πράγματα.
Θα σε γονατίσει.
Θα σε αναγκάσει να αμφισβητήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Αλλά… δεν μπορεί να σου πάρει αυτό που κουβαλάς μέσα σου.
Κάθε φορά που σηκώνεσαι, αλλάζεις.
Γίνεσαι πιο δυνατός.
Πιο αληθινός.
Πιο ελεύθερος.
Και ξέρεις κάτι;
Η δύναμη αυτή δεν είναι μόνο για σένα.
Όταν τη μοιράζεσαι, γίνεται διπλή.
Όταν την προσφέρεις σε κάποιον που παλεύει, του αλλάζεις τη ζωή.
 
 ❤️ Και μην ξεχνάς: κανένα σκοτάδι δεν μπορεί να σβήσει μια ψυχή που έχει αποφασίσει να λάμψει.
 

Σχόλια

  1. Και μην ξεχνάς: κανένα σκοτάδι δεν μπορεί να σβήσει μια ψυχή που έχει αποφασίσει να λάμψει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάθε ψυχή που αποφασίζει να λάμψει βρίσκει πάντα το φως της, ό,τι κι αν συμβεί.

      Κική

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Συλλογικό Βιβλίο "Κάνε μία Αμαρτία" της σειράς "Συνερεύσεις" των Εκδόσεων Λογότυπο

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Με μεγάλη χαρά μοιράζομαι ότι συμμετέχω κι εγώ στο νέο συλλογικό -και γλυκά αμαρτωλό- βιβλίο "ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ" της σειράς "ΣΥΝΕΥΡΕΥΣΕΙΣ" των εκδόσεων "ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ !" Από όλες τις «αμαρτίες» που μας προτάθηκαν, εγώ διάλεξα  την Κακή Μουσική . Πάνω σε αυτήν έπλεξα το διήγημά μου, που βρήκε τον δικό του χώρο μέσα στη συλλογή, και νιώθω πραγματικά ευγνωμοσύνη για την επιλογή και την εμπιστοσύνη των εκδόσεων.   Χαίρομαι κάθε φορά που συμμετέχω σε συλλογικά έργα, αλλά αυτή τη φορά χαίρομαι λίγο περισσότερο, γιατί αμφιταλαντεύτηκα, δυσκολεύτηκα, δημιούργησα και στο τέλος απόλαυσα και απολαμβάνω.   Το διήγημα με το οποίο συμμετέχω ονομάζεται «Η Συμφωνία του Κέλετρου» και είναι εμπνευσμένο από το γνωστό  έργο " Το Φάντασμα της Όπερας ",  ένα βιβλίο που είχα αγοράσει πριν χρόνια σε χρυσή κασετίνα με άλλα έργα του Γκαστόν Λερού, αρκετά ακριβή για εκείνη την εποχή και μοναδική, αλλά ποτέ δεν τ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)